ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18

Μετά από ένα μήνα η Έμιλυ είχα πάρει κάπως τα πάνω της. Ήταν στεναχωρημένη και δεν μιλούσε καθόλου, αλλά έτρωγε καλά  και νοιαζόταν για τον άντρα της. Μονολότι εκεινος είχε αρχίσει την υπερβολική δουλειά του πάλι.

Ένα πρωινό η κοπέλα ξύπνησε ακεφη,όπως συνήθιζε να κάνει τωρα τελευταία. Ήταν ξαπλωμενη μπρούμιτα και το χέρι ήταν πάνω απ'το πρόσωπό της. Άνοιξε διστακτικά το ενα ματι της και αντικρυσε τον Ρότζερ να δενει την γραβάτα του μπροστά απ'τον ψηλό καθρέπτη της κρεβατοκάμαράς τους.

Εκείνος σφύριζε μελωδικά και έδειχνε αρκετά κεφάτος. Απ'τον καθρεπτη αντίκρυσε την Έμιλυ που σηκώθηκε απ'τον κρεβατι με την κοντη μπλε νυχτικιά της και κατευθύνθηκε προς το μπάνιο.

-"Καλημέρα!" Φώναξε για να τον ακουσει μέσα απ'το μπανιο

-"Καλημέρα και σε σένα." Άκουσε την αδύναμη φωνή της να του λέει. 

Η Έμιλυ έπλυνε το πρόσωπό και μετα βούρτισε τα δόντια της. Κοίταξε τον εαυτό της στον πλάτυ καθρέφτη. Τα ξανθά,πλούσια μαλλιά της ήταν τελείως μπλεγμένα και παραμελημένα. Τα μάτια της είχαν πάρει το μισό σχήμα απ' ότι είχαν.Μιας και δεν έβγαινε συχνά έξω πλεον,καθόταν μέσα στο σπίτι κλαιγοντας αρκετές ωρες στο δωμάτιό της. Θα μπορούσε να ειναι κάποιο είδος κατάθλιψης,αλλά η Έμιλυ δεν το παραδεχόταν. Ηταν πολύ πεισματάρα και αυταρχική.

Ποιά είμαι;; Πού είναι η πανέμορφη,κομψή,μοδάτη κυρια που ήμουν κάποτε;;  Με το δεξί χέρι χάιδεψε απαλά τα μαλλιά της. ΟΧΙ! Δεν θα παρατήσω τον εαυτό μου τώρα. Θα προσπαθήσω να μαζέψω τα κομμάτια μου.Είμαι δυνατή εγώ, πάντα θα επιβιώνω και θα ξεπερνάω τα εμπόδια! Δεν θα με πάρει από κάτω αυτή η κατάσταση.Ο Ρότζερ προσπαθεί να με κάνει να νιώσω καλύτερα τόσο καιρό.. Έχει δίκιο,πρέπει να τον βοηθήσω και να καλυτερεύσω τον εαυτό μου. Έσφιξε τα δοντια της και βγηκε έξω με  περισσότερη αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. 

Πλησιάσε τον Ρότζερ και πέρασε τα χέρια της στο λαιμό του. 

-"Αγάπη μου,μην πας στην δουλεια σημερα!! Ας πάμε διακοπές ή μια βολτίτσα οι δυο μας. Το χρειάζομαι!!"Του ειπε με παιχνιδιάρικη ματιά και γλυκιά φωνή. Όταν θέλω κάτι,ξέρω πως να το πάρω! Τόνισε στον εαυτό της με χαρά.

-"Είμαι τόοοοοσο χαρούμενος που σε βλέπω και πάλι έτσι..Ξέρω πόσο σε επηρέασε το θέμα του παιδιού και χαιρομαι που ελπίζεις πάλι σε εμάς." Φιλησε το μέτωπό της απαλά και συνέχισε "Εχώ καιρό να πάω στην εταιρία και με έχουν ανάγκη. Ενώ εσύ όχι και τόσο απ' ότι βλέπω.Πέρασα πολύ χρονό προσπαθώντας να σε κάνω να νιώσεις καλά και επιτέλους το κατάφερα!"