ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 35

Αμέσως η Έμιλυ πίεσε τον αυχένα του δυνατά.  Το φιλί τους βάθυνε όλο πιο πολύ και ασυγκράτητη πλέον άρχισε να τον φιλάει στο λαιμό. Εκείνος αναστέναξε με ανακούφιση , θα ξαναέπερνε αυτό που ήθελε. Την έσπρωξε στο τζάμι ,με το σώμα του να πιέζει το δικό της. Ενώ φιλιόταν ο Τζέρεμι έλυσε τη ζώνη της ρόμπας και την έβγαλε μονομιάς. Την σήκωσε απ΄τους μηρούς και την κόλλησε στο δέντρο.

-"Με θες; Μ' αγαπάς;" Την ρώτησε γεμάτος πάθος. Ήθελε να παραδεχτεί ότι τον αγαπάει.

-"Ναι,πάρα πολύ!" βόγκηξε ενώ τα χείλη του άρχιζαν να χαράζουν ένα υγρό μονοπάτι με φιλιά προς τα κάτω.

 Εκείνη έπιασε το κεφάλι του φέρνοντας το προς τα πάνω και τον έσπρωξε για να πέσει στο βρώμικο χώμα. Ο Τζέρεμι πόνεσε λίγο άλλα δεν έδωσε σημασία. Αυτό που μετρούσε ήταν πως την ξαναείχε αχόρταγη στην αγκαλιά του.  Η Έμιλυ ανέβηκε πάνω του κατευθείαν δίχως αναστολές ,το μόνο που είχε σημασία ήταν τα κορμιά τους. Με γρήγορες κινήσεις άρχισε  να κατεβάζει το παντελόνι του. 

Στο αγόρι άρεσε που την είχε φέρει σε αυτό το σημείο. Χαμογέλασε απ΄την κατάστασή τους. Έβλεπε το στήθος να ανεβοκατεβαίνει σε κάθε γρήγορη κίνηση που έκανε. Έχει ωραίο στήθος, όμορφο και στητό.. Ένιωθε το κορμί της να βράζει απ' το πάθος και την ένταση που της προκαλούσε, ήθελε απεγνωσμένα να βρεθεί μέσα της. Η κάθε τους φορά και το άγχος ότι θα τους πιάσουν τους έφερνε μεγαλύτερη αδρεναλίνη και όρεξη για έρωτα. 

Χωρίς δεύτερη σκέψη την έσπρωξε και ανέβηκε από πάνω της. Τα μάτια της πετούσαν φλόγες ενώ ανάσαινε βαριά. Φιλήθηκαν με το ίδιο πάθος και την απόγνωση των κρυφών εραστών που δεν πρέπει να φανερωθούν με κανένα τρόπο και ξέρουν πως σύντομα θα ξαναχωριστούν. Σταμάτησε για μια στιγμή και την κοίταξε στα μάτια.

-"Μην σταματάς.." ψέλλισε με δυσκολία η κοπέλα ,καθώς έβγαζε το εσώρουχό της. Πέρασε τα χέρια μέσα απ' το δικό του και τον πίεσε δυνατά στο κορμί της.

-"Πες μου πόσο με θέλεις.."

-"Μα στο δείχνω.." του είπε μ' ένα μικρό δισταγμό. "Γρήγορα!"

-"Θέλω να με παρακαλέσεις.." 

-"Μην το κάνεις αυτό.." Είπε ενώ την φιλούσε στο λαιμό. Το σώμα του συνέχιζε βασανιστικά να πιέζει το δικό της δίχως έλεος. "Αχ, δεν αντέχωω άλλο.. Σε παρακαλώ, μπες μέσα μουυ,σε θέλω,τώρα!"

-"Πολύ;" Χαμογέλασε κτητικά ,χουφτώνοντας το στήθος της.

-"Αχ ναι! Όσο δεν μπορείς να φανταστείς.." Απάντησε δίχως φωνή πια. Δεν της είχε μείνει δύναμη, έπεσε τόσο χαμηλά στον άνθρωπο που σιχαίνονταν. Ακόμα έτρεφε κάποιο μίσος γι' αυτόν ,δεν μπορούσε να ξεχάσει το παρελθόν. Άλλα αυτός ο άντρας εκμεταλλεύονταν τα πάθη της και δεν μπορούσε να τα ελέγξει. Στο πρόσωπό του βρήκε την επιθυμία για έρωτα και ευχαρίστηση..