ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31

Ο προορισμός του ταξιδιού θα ήταν η Ρώμη. Η Έμιλυ αποφάσισε να βάλει τα ρούχα τους η ίδια μέσα στις βαλίτσες για να επιλέξει τα κατάλληλα απ' τα αμέτρητα που είχαν. Άνοιξε τρεις βαλίτσες και έβαλε στην κάθε μια τα απαραίτητα, μαζί με τα κοσμήματά ,μακιγιάζ και τα αρώματά της.

Χτύποι ακούστηκαν απ' την πόρτα ,το χερούλι άνοιξε και εμφανίστηκε η κ.Ζέτα ,χαμογελαστή, μ'  ένα ποτήρι χυμό στο χέρι της.  Η κοπέλα ένιωσα όμορφα όταν την είδε  να μπαίνει, γι' αυτήν ήταν σαν μάνα που της έδειχνε στοργή και τρυφερότητα, πράγμα που είχε στερηθεί σαν παιδί.

-"Σας έφερα λίγο χυμό να πιείτε, σας είδα εξαντλημένη πριν γι' αυτό." Η Έμιλυ πήρε το ποτήρι  και ήπιε.

-"Ευχαριστώ πολύ. Είναι πολύ ωραίο." Η ίδια έκατσε πάνω στο κρεβάτι και συνέχισε να πίνει. "Αν θέλεις κάτσε μαζί μου."   Η  κ.Ζετά έκατσε δίπλα της και την κοίταξε.

-"Πάντως χαίρομαι πολύ που ο κος Ρότζερ πήρε εσάς για γυναίκα του." Το χαμόγελο δεν έφυγε στιγμη από το γερασμένο, όμως πανέμοροφ πρόσωπό της.

-"Χαιρόμαι που το πιστεύεις αυτό ." Η Εμιλυ παραξενεμένη κούνησε το κεφάλι της.

-"Αλήθεια ,το πιστεύω. Όπως επίσης πιστεύω ότι  η ηλικία δεν παίζει ρόλο στην αγάπη.Πιιστεύω ότι αγαπάτε τον άντρα σας." Αυτή τη φορά την ακούμπησε στον ώμο.

-"Χα, νομίζω ότι είσαι η μόνη εδώ μέσα ,βασικά σε ολόκληρη τη χώρα, που το πιστεύεις αυτό." 

-"Λογικό είναι να πιστεύουν κάτι τέτοιο. Είστε μια νεαρή ,πολύ όμορφη κοπέλα που παντρεύτηκε έμα γέρο εκκατομυριούχο. Είναι αρκετά ύποπτο, πολλές γυναίκες το κάνουν." Η Έμιλυ βόγκησε ,δεν διέφερε από τις άλλες κοπέλες που το έκαναν αυτό. Μα συνέχισε να κοροιδεύει τον εαυτο της σκεπτόμενη οτι τον αγαπάει.

-"Το ξέρω.. Χαίρομαι όμως που μ' εμπιστεύεσαι." Οι ενόχες συνέχιζαν να την κατακλύζουν, αυτή τη φορα πιο λιγοστές. Είχε συνηθίσει στην ιδέα της απάτης και της κοροιδίας, που της φαινόταν λιγότερο σοβαρές.

-"Ναι, είμαι ευτυχισμένη που βλέπω τον γιό μου χαρούμενο. Και αυτό οφείλεται σε σένα." Έμπιασε το χέρι της και το έσφιξε με αγάπη. "Πέρασε δύσκολα στη ζωή του. Του αξίζει να 'ναι ευτυχισμένος."

-"Ναι ,φυσικά και του αξιζει." Χαμογέλασε μελαγχολικά, αφού ήπιε και την τελευταία σταγόνα. "Ευχαριστώ και πάλι για το χυμό και την  ωραία κουβέντα μας." Της έδωσε το ποτήρι και σηκώθηκαν όρθιες.

-"Τίποτα. Εγώ είμαι για ότι με χρειαστείτε και αν  θέλετε τις συμβουλές μου." 

-"Ναι, είναι χρήσιμες.. Ευχίσου μας καλό ταξίδι . Αυριό το πρωι φεύγουμε."

-"Βέβαια, καλό ταξίδι!! " Οι δυό τους  αγκαλιάστηκαν σφιχτά και ύστερα απομακρύνθηκαν.

-"Ευχαριστούμε. Μια βδομάδα θα μείνουμε. Απολαύστε το σπίτι όσο μπορείτε." 

-"Χαχα εντάξει. Άντε ξεκουραστείτε , γειά σας." Η κ.Ζέτα βγήκε έξω, αφήνοντας την Έμιλυ μόνη και κουρασμένη. Αφού ετοίμασα τις βαλίτσες ας κοιμηθώ λιγάκι.. Είμαι πολύυ κουρασμένη απ' το πρωι κ και δεν ξεκουράστηκα καθόλου.. Έτσι έπεσε και κοιμήθηκε  για το μεσημέρι...

      ~~~~~

 Το ταξίδι κυλούσε όμορφα στην Ρώμη. Η πόλη ήταν μεγαλοπρεπής, με πολλά μνημεία  για να δούνε.  Η πόλη είχε πλούσια ιστορία και όμορφα μέρη  για να διασκεδάσουν.

Ο Τζέρεμι έστελνε ασταμάτητα μηνύματα στην Έμιλυ, αλλά εκείνη δεν του απαντούσε. Απλά ήθελε να μείνει λίγο μακριά του για να ζυγίσει τις καταστάσεις. Η συζήτηση με την κ.Ζέτα την είχε επηρεάσει πολύ, η εμπιστοσύνη και η αγαπή που της έδειξε την άγγιξαν βαθυά.

 Ποτέ κανένας δεν μου έχει μιλήσει έτσι.. Είναι καλή γυναίκα και δεν θα 'θελα να αποδείξω το αντίθετο απ' αυτο που μου είπε, να επιβεβαιώσω τις σκέψεις των άλλων. Σκεφτόταν ενώ έτρωγαν την πλατεία. Καθέ φορά την ώρα του φαγητού η Έμιλυ έβρισκε  λίγο χρόνο να σκεφτεί ότι την απασχολούσε.

-"Ευχαριστώ για το κολιέ που μου πήρες, δεν χρειαζόταν." Η κοπέλα ακούμπησε με τα δαχτυλά της το πράσσινο κολιέ με μικρά, χρυσά διαμαντάκια να το διακοσμούν στη σειρά.

-"Τίποτα.. Σου πάει." Ο Ρότζερ κοίταξε γλυκά την γυναίκα του για λίγο και συνέχισε το φαγητό του. Πάντα την θαύμαζε και την λάτρευε, γι' αυτό και της χάριζε τα ακριβότερα και ομορφότερα δώρα που έβρισκε όσο ακριβά κι αν ήταν.

Η Έμιλυ ήπιε και την τελυταία σταγόνα κρασιού απ' το ποτήρι της. "Πάω στην τουαλέτα, θα 'ρθω σε λιγο."  Γρήγορα κατευθήνθηκε προς το μπάνιο μαζί με το κινητό της. Ο Τζέρεμι δεν σταματούσε να στέλνει μηνύματα  και έπρεπε να απαντήσει.

Μην μου στέλνεις  άλλα μηνύματα. Θα μιλήσουμε όταν γυρίσω σε 2-3 μέρες.... Κοιτάχτηκε στο καθρέφτη κι έβαλε λίγο κόκκινο κραγιόν..Το κινητό δονήθηκε και της ήρθε αμέσως  απάντηση. Εντάξει ,τότε κι εγώ θα κάνω κάτι που δεν θα σ΄αρέσει καθόλου..