ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 30

Το ταξί άφησε την Έμιλυ μπροστά από την έπαυλη. Με  ευγένεια πλήρωσε και άνοιξε την βαρυά πύλη για να μπει στην αυλή. Για λίγο έμεινε να κοιτάει το υπερπολυτελές σπίτι στο οποίο ζούσε μια άνετη ζωή.. Αυτό το σπίτι είναι το όνειρο κάθε ανθρώπου, αλλά δεν με ενθουσιάζει πια.Μακάρι να μην είναι ο Ρότζερ εδώ, θα νιώσω πολύ άσχημα αν τον δω τώρα. Σκέφτηκε με μελαγχολία.

Ανέβηκε αργά την σκάλα προς την πόρτα. .Διστακτικά άνοιξε την πόρτα και μπήκε μέσα. Ο διαδρόμος ήταν τόσο άδειος ,κρύος και αφιλόξενος ,παρόλη την διακόσμηση και τα ακριβά έπιπλα.Όλα αυτά τα αντικείμενα της φαινόταν τόσο κενά, άψυχα, όπως και οι άνθρωποι αυτού του σπιτιού. Απλά στεκόταν ακίνητα και την παρακαλοθούσαν να περπατάει αργά και βαριεστημένα.

Λίγο πριν ανεβεί απ' τα σκαλιά άκουσε την πόρτα από δεξιά της ν' ανοίγει. Γύρισε και είδε την κ.Ζέτα να κρατάει ένα βάζο με πετούνιες.Φορούσε το συνηθισμένο γαλάζιο φόρεμά της και την άσπρη ποδιά ,με την οποία μαγείρευε. 

-"Κυρία ,καλώς ήρθατε. Αργήσατε." Η γερασμένη γυναίκα της χαμογέλασε γλυκά με τα γαλάζια μάτια της να την κοιτάνε με συμπάθεια και όχι με καχυποψία και αντιπάθεια,όπως των άλλων εργαζομένων. Εκείνη την υποστήριζε, της φαιρόταν ευγενικά και πίστευε ότι όντως η Έμιλυ αγαπούσε τον άντρας της. Αντίθετα οι υπόλοιποι ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στην κοπέλα. Δεν την συμπαθούσαν και της το έδειχνα όπως μπορούσαν: με το βλέμμα και τη συμπεριφορά τους. 

-¨Ναι..Είχα κάποιες δουλειές να τακτοποιησώ.Ήμουν πολύ απασχολημένη.." Έτριψε αμήχανα το μέτωπό της, αναστενάζοντας  και συνέχισε "Ο άντρας μου πού είναι;"

Η κ.Ζέτα της κοίταξε περίεργα όμως απάντησε αμέσως "Ο κύριος είχε αρκετή δουλειά στο γραφείο και θ΄ αργήσει για το μεσημεριανό γεύμα. Πονάει το κφάλι σας μήπως;" Η γλάστρα που κρατούσε άρχισε να την κουράζει, έτσι την ακούμπησε δίπλα στο  κοντό τραπεζάκι.

-"Όχι, όχι.. Πάω να ξεκουραστώ στο σαλόνι . Θα περιμένω το μεσημεριανό μου."

-"Φυσικά.. Θα το πω αμέσως. Καλή ξεκούραση." Η γριά ξαναπήρε στα χέρια της τις πετούνιες και συνέχισε τον δρόμο της.

Η Έμιλυ ξεφύσηξε ανακουφισμένη ,ανεβαίνοντας τα σκαλιά. Άνοιξε την τηλεόραση ,ενώ ξάπλωσε στον καναπέ. Δεν παρακολουθούσε το πρόγραμμα, αλλά σκεφτόταν.Με το χέρι της στριφογύριζε συνεχώς μια χρυσαφί μπούκλα . Οι υπηρέτες είχαν ήδη αρχίσει να στρώνουν το τραπέζι και να φέρνουν τα μεσημεριανά πιάτα, αλλά δεν έδινε σημασία. 

Τί θα κάνω από 'δω και πέρα; Έχω ότι ονειρεύεται μια κοπέλα. Η σχέση με την μητέρα μου βελτιώθηκε, ζω μες στα πλούτη και τα λεφτά, ο άντρας μου με λατρεύει ,αμέτρητοι άνθρωποι με υπηρετούν... Όμως δεν με γεμίζουν πια. Δεν εκτιμώ αυτα που έχω, είμαι άπληστη όπως η μάνα μου, αλλά δεν με νοιάζουν τόσο τα πλούτη πλεόν. Ο άντρας μου μιλάει με κενά λόγια. Μα είανι τόοσο κενά και άδεια! Δίχως νόημα για εμένα. Ο μόνος που με καταλαβαίνει είναι ο Τζέρεμι. Ξέρει πως να με ικανοποιήσει.Ξύπνησε όλες μου τις αισθήσεις μετά από πολύυ καιρό, με γλύτωσε απ΄την βαρετή ζωή μου και.." 

Έκλεισε τα μάτια προσπαθώντας να θυμηθεί ξανά αυτό που είχε συμβεί πρωτύτερα. Μόνο στη σκέψη του γεγονόντος αυτού  η περιοχή ανάμεσα στα πόδια της άρχισε να παλαίνεται και η θερμοκρασία άρχισε να αναβαίνει ξαφνικά. Το άρωμά του ,το κορμί, τα μαύρα μάτια, το πρόσωπό του, όλα ήταν τέλεια...

-"Γειά σου αγάπη μου." Η φωνή του Ρότζερ διέκοψε τις ένοχες σκέψεις της. "Γιατί δεν έκατσες να φας ακόμη;"

Η Έμιλυ σηκώθηκε γελώντας δειλά και τον φίλησε στο μάγουλο. "Καλώς ήρθες. Σε περίμενα να φάμε μαζλι."  Έκατσε στο τραπέζι κι εκείνος δίπλα της. Φορούσε όπως πάντα το κουστούμι της δουλειάς, δίχως το χαμόγελο να φεύγει απ' τα χείλη του.

-"Ωραία..Ξέρεις σκέφτηκα κάτι. Νομίζω ότι σ' έχω παραμελήσει τώρα τελευταία. Έτσι λοιπόν θέλω να σου προτείνω να ταξιδέψουμε για 1 βδομάδα όπου θες. Να πάμε διακοπές." Η Έμιλυ παραξενεύτηκε μ' αυτήν την πρόταση ,αλλά της άρεσε. Ο Ρότζερ της έσφιγγε το χέρι με προσμονή και αγάπη. Να η κίνηση, το ενδιαφέρον που περίμενε από εκείνον. Ας του δώσω μια ευκαιρία :)

-"Ναι, θέλω. Ευχαριστώ που το σκέφτηκες." Τον φίλησε απαλά στα χείλη ,μα δεν ένιωσε τίποτα. Πάρα μόνο  αγάπη και συμπάθεια. Ας το κάνουμε αυτό το ταξίδι, εξάλλου θα είναι μια καλή ευκαιρία να τα βρω με τον άντρα μου..