ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 28

Γιατί θέλει να βρεθούμε; Τί άλλο μπορεί να έχουμε να πούμε; Άργησε να απαντήσει στο μήνυμα σκεπτόμενη τι θα έπρεπε να κάνει. Είναι η ευκαιρία μου για να ηρεμήσω, να γίνω όπως ήμουν πριν. Πρέπει να να τον αποφύγω!  Διστακτικά απάντησε στο μήνυμα.

<<Γιατί; Έφυγες και εγώ έμεινα εδώ. Δεν έχουμε κάτι να συζητήσουμε. Οι δρόμοι μας έχουν χωρίσει πλέον.>> Το έστειλε ,αλλά δεν πίστευε αυτά που έγραφε. Ίσως ήθελε να την παρακαλέσει λίγο, να σιγουρευτεί ότι την θέλει.

Το κινητό ξαναδονήθηκε αμέσως ,πράγμα που σήμαινε ότι ο Τζέρεμι ανυπομονούσε "κρεμασμένος" πάνω απ' το κινητό του για την απάντηση της.

<<Δεν έχει σημασία που ζούμε σε διαφορετικά μέρη τώρα. Τίποτα δεν μας εμποδίζει να ξαναβρεθούμε.>> Η Έμιλυ κατάλαβε που το πάει. Ήθελε να ξαναβρεθούνε μόνοι τους σ' ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και όχι να μιλησουν, όπως αυτός υποστήριζε.

<<Ξέρω για ποιο λόγο θες να με δεις. Δεν θέλω να έρθω! Κοίτα τη ζωή σου και πάψε να με ενοχλείς!>>  Πέριμενε να μην της ξαναστείλει μετά απ' αυτά που του έγραψε, μα αυτός δεν το' βάζε εύκολα κάτω. Ίσως γι' αυτό να τον ποθούσε, της άρεσαν  οι άντρες που είναι επίμονοι και ξέρουν να διεκδικούν μια γυναίκα μέχρι να την κερδίσουν.

<<Όχι δεν είναι γι' αυτό. Μην θυμώνεις! Σε παρακαλώ έλα! Σε παρακαλώ πολύ.. Θα σου πω κάτι και δεν θα σε ξαναενοχλήσω. Το υπόσχομαι." Το διάβασε έκπληκτη. Για να φτάσει σε σημείο να με παρακαλάει έτσι πρέπει να 'ναι πολύ απελπισμένος.. Κρυφογέλασε μέσα της που τον έφτασε σε σημειο να τρέχει από πίσω της. 

<Καλά... Για τελευταία φορά, το υποσχέθηκες! Σ' ένα μέρος που θα 'χει κόσμο κανόνισε να βρεθούμε.>> Ρώτησε με ανυπομονησία.Ήξερε ότι δεν θα μπορούσε να του αντισταθεί αν βρισκόταν κάπου μόνοι. Όσο κι αν δεν ήθελε αυτή αυτή τη συνάντηση, ανυπομονούσε να τον δει. Να θαυμάσει το όμορφο προσωπό ,το νεανικό σώμα ξανά από κοντά. Της είχε λείψει ήδη αρκετά.

<<Ωραια. :) Αύριο το πρωί 12'00 κοντά, στην καφετέρια που είχαμε πάει μαζί παλαιότερα. Θυμάσαι έτσι;>>  Βόγκηξε από μέσα της. Πώς να μην θυμάμαι; Ήταν η πρώτη φορά που την φίλησε. Ξύπνησε στο κορμί της ξανά τον πόθο και την ένταση για έρωτα. Αναστέναξε συναπαρμένη, όμως του  απάντησε μ' ένα απλό: <<Εντάξει.>>

       ~~~~

Το επόμενο πρωί η Έμιλυ περίμενε  ανυπόμονα να φύγει ο Ρότζερ στη δουλειά. Τον φίλησε γλυκά όπως κάθε πρωί, του μίλησε όμορφα και τον ξεπροβάδισε ήρεμα. Μόλις έμεινε μόνη έτρεξε κατευθείαν στο υπνοδωμάτιό της για να ετοιμαστεί.