Sadece Bakıcı (Suho OC)

🍼Son Biberon 🍼

*Son Özel Bölüm.*

-Özlem Sorunsalı.-

Kendine kahve yapmak için mutfağa giderken düşünceli bir halin vardı.

JoonMyeon 1 aydır iş seyehatindeydi. Ne zaman döneceğini söylememişti çünkü kendisi de bilmiyordu. Yeni bir anlaşma için bir kaç ülke geziyor ve seçkin şirketler ile görüşüyordu.

Onu çok fazla özlemiştin. Her gün seninle ve çocuklar ile görüntülü konuşuyordu fakat bunun sana yeten bir yönü yoktu. Zaten bu sıralar JoonMyeon'un yanında olmasını daha çok ister olmuştun. Sebebini yanında çalışan sekreterine bağlayabilirdik.

JoonMyeon işe yeni bir sekreter almıştı ve kadın haddinden fazla alımlıydı. Ayrıca JoonMyeon ile flört etmeye çalıştığı açıkça belli oluyordu. Kocana güveniyordun güvenmesine ama yanındaki kadın yine de sinirlerini bozmaya yetiyordu.

"Omma! Appam seninle konuşmak istiyor!" JonHo elinde tableti ile mutfağa girdi ve sana uzattı. Gülümseyip oğlunun yanağına bir öpücük kondurdun.

"Bebeğim." JoonMyeon biraz özlem ve biraz sızlanma barındıran ses tonu ile konuştuğunda gülümseyerek tablete baktın.

"Hayatım, nasılsın?" Dudaklarına tatlı bir gülümseme yerleştirip konuştuğunda JoonMyeon dudak büzmüştü.

"Iyi değilim. Seni çok özledim." Kıkırdayıp mutfak masasına oturdun ve elini yanağına yasladın.

"Ben de seni çok özledim aşkım. Ne zaman geleceksin?" Mutsuz bir ses tonu ile konuştuğunda JoonMyeon iç çekti.

"Şu an havaalanındayım bebeğim. Görüşmem gereken bir şirket daha kaldı." Oflayıp saçlarını karıştırdığında JoonMyeon'un da yüzü daha bir asılmıştı sanki.

"JoonMyeon bu iş benim çok sinirimi bozmaya başladı. Yani 1 ay oldu neredeyse ve sen bizim yanımızda yoksun."

"Biliyorum bebeğim. Erkenden bitirip yanınıza gelmek için çok çabaladım ama şirket başkanları sorun yaratıp durdu. Bak sana bir şey diyeceğim, çocukları alıp yazlığa git. Ben de işlerimi bitirip direk oraya gelirim. Beraber biraz vakit geçiririz."

Tek kaşını kaldırıp şöyle bir düşündün. Aslında mantıklıydı. Hem uzun zamandır gitmiyordunuz hem de beraber vakit geçirmiş olacaktınız.

"Tamam hayatım. Seni çok özledik. Bir an önce dön lütfen." JoonMyeon gülümseyerek parmaklari ile kalp yaptı.

"Ben de sizi özledim hayatım. Çok yakında yanındayım. Sizi seviyorum."

Gülümseyerek kocana bir öpücük attın.

"Biz de seni seviyoruz."

***
Bagajdaki son çantayı çıkardıktan sonra arabayı kilitledin. JonHo kendi çantasını ve senin çantanı almıştı. ChaeJin ise hoplaya zıplaya eve doğru gidiyordu.

"Kızım kendi çantanı niye bize taşıtıyorsun sen?!" Sinirli bir şekilde bağırdığında kızın arkasını dönüp sana öpücük attı.

"Kardeşini çok şırmartıyorsun oğlum." Kızının çantasını ve Eşin için hazırladığın çantayı alırken konuştun.

"Zaten çalı gibi bir şey omma. Yerden yastık kaldırsa kolu ağrıyor." JonHo göz devirip konuştuğu zaman dudaklarını büzdün.

"Şu işi de doktora gidip bir halledelim. Yalandan mı yapıyor yoksa gerçekten mi bir şey var?"

"Omma dürüst olmak gerekirse söz konusu ChaeJin olunca pek güvenemiyorum." JonHo kıkırdayarak konuştuğunda oğluna hak verircesine kafanı salladın. Gerçekten de kızının sağı solu belli olmuyordu.