Alya'nın ağzından;
Uçak indiğinde koşarak bavullarımı aldım ve bi taksiye atlayarak abimin evine gittim. Daha fazla korunmasız kalmak istemiyodum. Kapıyı 3-4 kez tıklattığımda Burcu spor kıyafetşeriyle kapıyı açtı. "Abim nerde??" diye sordum. "Nerden biliyim be ben?!" dedi. Buna noolmuştu böyle. Kapıyı yüzüme kapadı. Telefonumla abimi aradım.
Ar- Efendim abiciğim (burnunu çekerek)
Al- Abi nerdesin??
Ar- Bizim eskievin ordayım nooldu bitanem?
Al- Abi kal orda geliyorum anlatmam gerekenler var (ağlayarak)
Ar- Tamam tamam gel hemen bekliyorum ağlama sakım hemen gel buraya
Al- Tamam abi.
Telefonu kapatıp bi taksi daha çağırdım ve eski evimizin adresini söyledim. Neden ordaydı ki abim? Acaba burcuya noolmuştu?
Yarım saatin sonunda taksiciye parasını vererek evimizin önünde indim. Abimi görür görmez ona sımsıkı sarıldım. Çok özlemiştim onu, güvende olmayı çok özlemiştim... "Niye burdasın?" diye sordum. "Burcuyla kavga ettik, ben de kendimi bi anda burda buldum, gel sana herşeyi anlatıcam ama önce seni tanıştırmal istediğim biri var" dedi ve evin merdivenlerini çıkarak kapıyı tıklattı. Kapıyı açan kişiyi gördüğümde şaşkınlıktan ölebilirdim.
Tarık abiydi bu. "Tarık abim!" diye koşarak sarıldım adama. Abim şaşkındı haliyle ama Tarık abinin yüzünde 'biliyodum ben zaten' tarzında bi hal vardı. Abim olanları anlamayınca Tarık abi de ben de gülerek abimi eve soktuk. Hepimiz oturunca abim konuşmaya başladı "Bi dakka şimdi siz nerden tanışıyosunuz ben anlamadım ki? Ayrıca niye bu kadar samimisiniz? Yoksa Alya sen buraya daha önce geldin de bana mı söylemedin? Nooluyo lan kafam allak bullak oldu!" dedi. Tarık abi de gülerek " Ahhahahahah ay ayy Arascığım şaşırman normal tabii, anlatayım ben sana. Senin bu kız kardeşin düğününden kaçtı ya hani, Poyrazla kaçıp benim tekneme geldiler (ayağa kalkıp camlı dolaptan fotoğrafı alıp yerine otururdu) bak işte, bu da kanıtıdır. (Aras elindeki fotoğrafa şaşkınca bakmaktadır) Hayat hikayelerini anlattılar bana. Sevgilerini aşklarını anlattılar. O vesileyle tanışmış olduk" dedi. Abim anlatılanlar karşısında aydınlanmış bir şekilde "Haaaaa o yüzden sen kardeşimi sorduuuun!" dedi. Bu tepkisinin karşısında hepimiz gülmüştük. Abim bana bakarak "Ve sen bana Poyrazla kaçtığını söylemedin!" dedi sinirli bi ses tonuyla. Tarık abi aramıza girerek "Yapma be oğul kızcağız zaten üzgün baksana şu haline, nooldu Alyacım anlat bakıyım." diye sordu. Boğazımı temizleyerek bana bakan abime ve Tarık abiye baktım. Gözlerimi kapatıp anlatmaya başladım. " Biliyosunuz ben Serkanla evlendim... Balayındaydık herşey çok güzeldi güya ama sonra akşam yemeğinde ben yanlışlıkla Serkan'a Poyraz dedim diye kavga etmeye başladık. Ben kendimi tıtamayıp bara içmeye gittim. Sonrasını zaten hatırlamıyorum. Sabah kalktığımda.... kalktığımda..." gözümden yaşlar durmadan hızla akmaya başlamıştı. Abim sinirle ayağa kalkıp "KALKTIĞINDA NE SÖYLESENE ALYA!" diye bağırırken Tarik abi onu sakinleştirdi ve bana " Hadi alyacım devam et nooldu sonra?" diye sakince sordu. Zar zor yutkunarak devam ettim. " Sonra işte kalktığımda.... beni... benden habersiz.... olmuştu işte.." dedim ve dayanamayarak Tarık abiye sarılıp ağlamaya başladım. Kendimi tutamıyodum. Tarık abiden ayrılıp sinirle volta atan abime baktım. Burnumu 1-2 kez çektikten sonra "Sonra sabahta kendime uçak bileti bakarken..." derken abim bağırarak "BİDE SONRASI MI VAR!?" diyerek kızdı. Tarik abi ayağa kalkıp abimi sakinleştirirken ağzımdan çıkardım o gurur kırıcı cümleyi " Uçak bileti bakarken beni yakaladı ve tokat attı.." Abim bunun karşıdında şok etkisiyle sarsılmıştı. Hemen beni omuzlarımdan tutup ayağa kaldırdı ve bana sımsıkı sarıldı. Kendimi çok çaresiz ve bitap düşmüş hissediyodum. Abim tek limanım tek dayanağımdı.
Ben ona sarılmaya devam ederken kapı çaldı. Tarık abi gidip kapıyı açtığında kapıdan salona doğru gelen tanıdık bi ses "Tarık abi ben çol kötü bişey yaptım! Konu Aras ve ben çok korkuyorum bana bi akıl ve-" diyecekken salonda abime ve bana bakan bi adet Çağla gördüm. Çağla abimi görünce utanmış beni görünce ise heyecanlanmıştı. Hiçbişey yokmuşçasına bana sımsıkı sarıldı "Alyamm benimm ne kadar biyümüşsün senn!" dedi. Ben se ona hayran hayran bakarak "Çağla hiç değişmemişsin hala çok güzelsin!!" Dedim. Bu sefer Tarık abi bize şaşjınca bakarak "Nooluyo yahu burda?" diye sordu ve "Şuan burda bi Poyraz eksik" diye ekledi. Çağla hariç üçümüz gülerken Çağla "Poyraz kim ki??" Diye sordu. Tekrar gülmeye başladık ama kısa sürmüştü. Abimin aklına Serkan'ın yaptığı şey gelmişti benden devam etmemi istedi. Önce Çağlaya kısa bi özet geçtim bu sorada abim biraz daha sinirlenmişti ve sonra Çağlanın gözyaşlarını umursamamaya çalışarak devam ettim ." Tokat attı işte , boşanmaya karar verdim ama test yaptım... Ben hamileyim abi.." dedim. Dediğim şeyle evde koskocaman bi sessizlik olmuştu. Kendi kendime durduğum yerde ağlarken Çağla ayağa kalkıp bana sarıldı. "Çok korkuyorum Çağla" diye fısıldadım Çağla'nın kulağına. Saçımı daha sert okşayarak "Korkma Alya korkma... Biz senin yanındayız.. Korkma.." dedi. Çağladan ayrılıp abime baktım. Koltuğa oturmuş boş gözlerle yeri izliyodu. Tarık abiye baktığımdaysa bana şaşkınlıkla bakarak elinde Poyrazla olan fotoğrafımızı tutuyodu. Herkesin aklında bir sürü soru işareti vardı ama kimsede bunların cevabı tam olarak yoktu.....
