Chapter twenty seven

6.2K 213 7
                                    

"Can you please stop that,it's distracting" he looked at his older brother,Rocco.

"What?" He asked.

"That" he pointed out my phone.

"What's wrong with my phone?" he asked again.

"Hindi ka na lalayasan ni Dada,take it easy now,bunso" napabuntong hininga siya.

Maagap pa,dalawang oras palang niyang hindi ito nakakasama ay natutuliro na siya. Kung hindi lang importante ang kanilang pinagmemetingan ngayon ay kanina pa siya umalis. Gusto na niyang sundan ang kanyang mag ina kung nasaan man ang mga ito ngayon.

Tinetext lamang siya ni Darlene kapag nagiiba ang kanilang location. Samantalang ang kanilang anak ay dinedetalye sa kanya ang bawat kilos at galaw nilang mag ina. Nagsesend din ng mga pictures ang anak nila,right now,nasa pangalawang bahay palang ang mga ito. Wala pang nagugustuhan si Jerson at base sa mga pictures na pinadala sa kanya ng anak at wala pa rin siyang nagugustuhan.

"Hindi ko maiwasan minsan,mas napapanatag ako kapag kasama ko siya" pag amin niya sa kapatid.

"I understand,pero try mo din mag let go at mag chill,kapatid,baka tumanda ka ng maaga sa kakaisip mo dyan,isa pa,nakakasigurado naman ako na hindi ka na talaga lalayasan ng fiancee mo"

"How do you know?"

"My wife told me,close sila nakakalimutan mo na yata"

Bubuka na sana ang labi ko ng mark bug namin ang pagdagundong ng boses ng kanilang ama.

"At baka nakakalimutan na din ninyong dalawa na may problema tayo ng kinakaharap? Stop acting like a kid,you two"

Nagtinginan ang lahat ng mga kasama nila sa boardroom. They are consists of the whole family,including Coach and kuya Greig.

"E kasi dad itong bunso natin napakalaki ng problema" sumagot pa talaga ang kuya Rocco niya,inirapan niya ito ng makahalata naman.

Nakalimutan niyang wala nga palang pakealam sa mundo ang kapatid niyang ito.

"Ikaw Reeve,ano bang problema mo? Kanina ko pa napapansin ang pagiging uneasy mo" napayuko siya sa tanong ng ama.

"It's nothing dad" mahinang sagot niya.

"Nothing ka dyan,bakit di mo pa sabihin na namomroblema ka dyan kay Dada,we all knew the story bro,huwag ka ng mahiya"

Nagpipigil siya na huwag sigawan ang kapatid,pumikit siya at nagpakawala ng malamin na buntong hininga.

"Shut your bloody mouth Rocco! Mas madaldal ka pa sa inahing manok" sigaw ng kanilang ama dito.

"Dad naman" kakamot kamot ito sa batok nito.

"At ikaw naman Reeve,kasama mo na ang mag ina mo hindi ka pa makontento"

"Alam mo kasi dad,iyang anak mo,mana sayo yan e,ang pinagkaiba lang masyadong mabait at isa pa napakarupok pagdating kay Dada"

"Isa ka pa,Neil,manahimik ka"

"Tsk! Nagsasabi lang ng opinyon" bubulong bulong si Coach.

"What do you have in mind that needed to be out?" Seryosong tanong ng bayaw niya na si kuya Greig.

"I honestly don't know" naguguluhan niyang tugon dito.

Padaskol na isinandal niya ang likod sa upuan niya.

"You know,you are just afraid to asked her of so many whys in your mind,you worried that if you ask,she will leave you,like she always have done in the passed ten years of your lives"

Reeve Sanders Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon