Met een zucht plof ik op de bank. Het is avond en de jongens hebben nu een optreden. Gelukkig zijn ze al bijna klaar. Nog twee nummers ofzo. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en open mijn instagram. Zowaar nog geen duizenden volgers erbij, een stuk of tien.
Er wordt op de deur geklopt. "Binnen." Mompel ik. De deur gaat open en Paul staat in de deuropening. "Lucy, Niall vraagt naar je." Ik knik en sta op. Ik loop achter Paul aan naar het podium. Hij geeft me een microfoon en duwt me het podium op. Ik sta er pas een seconden, of ik wordt meegesleurd door Niall. Hij stopt midden op het podium. "Guys, dit is Lucy Horan! Mijn tweelingzusje!" Zegt hij trots. De hele zaal begint gillen. "Lucy, vertel eens wat over jezelf." "Ehm, ik ben dus Lucy. Ben net als Niall 22 jaar en ehm..." Ik kijk naar Louis, die knikt. "...ik ben de vriendin van Louis." Komt er zacht uit. De zaal begint nog harder te gillen. Liam en Harry kijken me met grote ogen aan. Ik glimlach verlegen.
"En nu gaan we history zingen en Lucy doet mee!" Roept Louis hyper en rent naar me toe, waarna hij een kusje op mijn wang drukt. Weer begint de zaal te gillen. "Je doet mijn stukjes, en ik zing mee." Zegt Niall. Ik knik maar en de muziek begint.
Het concert is afgelopen. Met z'n allen lopen we de kleedkamer in. Ik ben bij het laatste liedje ook gebleven, maar heb niet meegezongen. "Omg, babe. Waarom heb je me nooit vertelt dat ze zo goed kon zingen?" Zegt Louis en slaat zijn armen om me heen, waarna hij een kus op mijn lippen drukt. "Je vroeg er toch nooit naar?" Zeg ik grinnikend en leg mijn hoofd op Louis' schouder. "Nee, maar je had me wel kunnen waarschuwen. Ik moet nu echt mijn zangstem werken hoor, anders wordt je nog beter dan mij." Ik begin te lachen. "Nee hoor, jij blijft altijd beter."
"Baby..." Ik word wakker van Louis die allemaal woordjes mompelt en m'n hele wang onder kust.
"Sunshine, ik weet dat je wakker bent." Een kleine glimlach vormt zich op mijn mond en ik open voorzichtig mijn ogen.
"Good morning Boobear." Mompel ik en draai me naar hem om. Louis gniffelt. "Zo noemde Harry me vroeger altijd. En nu nog steeds af en toe." Ik glimlach en nestel mezelf tegen zijn borst.
"Lou?" "Hm?" "Wanneer zijn jullie klaar met de tour?" Vraag ik en begin de letters van de tekst 'It Is What It Is' over te trekken.
"Ben je ons nu al zat dan?" Vraagt Louis grinnikend. "Nee gek, maar na de tour ga ik samen met Niall naar mijn ouders, you know?" "Ik zit ze maar te plagen sunshine." Ik glimlach en kijk hem aan. "Nog twee maandjes, en dan hebben we pauze en dan nog twee maandjes." Ik haal mijn hoofd op.
"Baby?" "Ja Lou?" "Z-zullen we als we pauze hebben, misschien kijken voor een w-woning voor ons?" Vraagt Louis voorzichtig. "Lijkt me leuk Lou, maar ik denk niet dat mijn ouders dat goed gaan vinden, laat staan Niall." "I know, het was ook een stomme vraag." Zucht hij. "Nee Lou. Ik wil best met je samenwonen, maar alleen als mijn ouders dat goed vinden. Waarom gaan we gewoon niet naar mijn ouders toe in de pauze. Dan zie ik ze nog eerder en dan kunnen we meteen vragen of het mag." Ik leg mijn hand op zijn wang en druk een kusje op zijn lippen. "Goed boobear?" Hij knikt en pakt mijn heupen vast, waarna hij met zijn duimen beschermend over mijn heupen begint te wrijven.
"Zullen we opstaan Lou?" Hij knikt en we stappen uit bed. Ik neem een douche en kleed me aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Als ik de slaapkamer weer in kom, zie ik dat Louis al weg is. Ik ruik al de geur van pannenkoeken. Ik loop de woonkamer in, en zie Louis in joggingbroek en shirt in de keuken staan. "Mm, ruikt lekker boobear." Ik loop naar hem toe en ga achter hem staan, waarna ik mijn armen om zijn middel sla.
"Ja, ik kan wel koken." "Hopelijk brandt het niet af, zoals de vorige keer!" Lacht Harry, die de kamer in komt lopen. Hij ploft op de bank. "Waarom gaan we eigenlijk niet beneden eten?" Vraag ik en laat Lou los. "Omdat mijn kookkunsten aan jou wil laten zien." "Pf, kookkunsten. Je bedoeld aanbrandkunsten." Grapt Harry. Ik begin te lachen, terwijl Louis zijn tong naar Harry uitsteekt. "Hahaha, heel grappig Styles." Zegt hij sarcastisch. "Ja, vond ik eigenlijk ook." Zegt Harry en pakt zijn telefoon uit zijn broekzak.
"Ik ben blij dat ik over een paar weken van je af ben." "Oh ja, pauze he? Wat gaan jullie doen." "Naar mijn ouders om toestemming te vragen." Zeg ik en ga naast hem zitten. "Waarvoor?" "Om te gaan samenwonen in LA." "Zozo, en weet Niall hiervan?" "Nee, en je houdt je mond. Ik weet nu toch al dat het niet mag van hem, maar hij is mijn vader niet." "Nee, maar wel je broer. En hij heeft ook de verantwoordelijkheid om voor je te zorgen." Ik haal m'n schouders op. "Dus?" "Dus is het logisch als hij er ook van weet. Maar als jij dat niet wilt, dan houd ik mijn mond."
