my irish twin// Niall Horan

Part 24

Lucy Horan

"L-louis..." Stamel ik. "Ehm hi... Lucy." Een lange tijd blijft het stil. Net als Louis zijn mond opendoet om iets te zeggen, roept Niall iets.

"Lou? Wie is dat?" Niall komt de gang inlopen. Zodra hij mij ziet springen de tranen in zijn ogen en vliegt me om de hals. "Sis." Snikt hij. "Niall." Glimlach ik.

Als hij me los laat veeg ik met mijn duimen zijn tranen weg. "Waar was je? H-hoe kom je hier." Ik wijs naar Nash en Cameron die achter me staan.

"Wat er allemaal is gebeurt leg ik zo wel uit, maar door hun ben ik hier gekomen." Ik kijk naar de twee jongens, die me beide een knipoog geven.

"Thanks guys, willen jullie ook binnen komen?" Vraagt Niall. Ze knikken en lopen naar ons toe. Niall slaat een arm om me heen en met z'n vijven lopen we naar binnen.

Zodra we de woonkamer in lopen is het eerste wat me opvalt het kleine jongetje wat op Harry's schoot zit. "Ehm ja, dat is Freddie, mijn-" "Zoontje, I know..." Mompel ik. Louis knikt en bijt op z'n lip.

"Lucy, je bent terug!" Liam sprint de woonkamer in en neemt me in z'n armen. "Liam!" We laten elkaar los en loop dan naar Harry toe. Ik neem naast hem plaats en hij neemt me voorzichtig in een knuffel. "Je bent terug." Glimlacht hij. Ik knik en kijk naar Freddie, die me met grote ogen aankijkt.

"Hi kleine." Ik strek mijn hand uit en hij pakt meteen mijn wijsvinger vast. Glimlachend kijk ik toe hoe hij met mijn vingers speelt.
"Hij mag je wel volgens mij." Zegt Louis. Ik kijk naar hem en knik.

"Ik denk dat wij weer moeten gaan." Zegt Cameron. Ik sta op en geef ze een knuffel. "Thanks guys. Dat jullie me terug hebben gebracht." "No problem, Ash vertelde dat je het moeilijk had. Het was een kleine moeite." Vertelt Nash. Ik glimlach.

We lopen naar de voordeur. "Mag ik anders jullie nummer, dan kunnen we nog contact houden." Ze knikken en geven hun nummer aan mij, waarna we afscheid nemen en ik weer naar de woonkamer loop. Niall neemt me weer in een knuffel. "Ik heb je gemist. Zo erg." Mompelt hij. "Ik jou ook. De afgelopen twee jaren waren een hel."

"Wat is er dan gebeurt?" Vraagt Harry. "Nou, toen jullie die keer jullie sound check hadden, ben ik terug gegaan naar de kleedkamer. Na een tijdje kwam Simon en vertelde dat ik m'n spullen moest pakken. Ik zou naar Australië vliegen volgens hem. Dus toen ik daar aankwam, werd ik opgevangen door Ashton, Luke, Calum en Michael. Ik heb twee jaar bij hun gewoond. Ik ben gedwongen op jullie op alles te blokkeren. En toen kwam Ashton met het geweldige idee dat zijn kennis, Nash, mij naar Amerika zou meesmokkelen en naar jullie zou brengen. En tadaa, daar ben ik dan!"

"Wow, heftig." Mompelt Louis. Ik haal mijn schouders op. Het was vol te houden, maar ik miste jullie wel elke dag. Ik kijk naar Louis, die op zijn lip bijt en daarna de kamer uitloopt.

Ik kijk naar Niall, die me met een rustgevende glimlach geeft. "Laat hem maar, hij heeft dingen gedaan die niet kunnen, en dat beseft hij nu pas." Ik knik en zucht, waarna ik toch Louis achterna loop.