my irish twin// Niall Horan

Part 18

Louis Tomlinson

Voorzichtig sla ik mijn armen om haar heen, nog lichtjes verstelt van de ruzie die net plaats vond.

"Het is niet eerlijk, het is niet eerlijk." Hoor ik haar zachtjes mompelen. Ik wieg haar zachtjes heen en weer en druk kusjes in haar haar.

"Sst baby." Fluister ik en we laten elkaar los. Ze veegt haar tranen weg en haalt haar neus op.

"Sorry, ik bederf de pret nu," Ze bijt op haar lip. "Ik moet juist blij zijn dat we gaan samen wonen. Of hij het leuk vindt of niet." Ik knik en glimlach naar haar, waarna ik een kus op haar voorhoofd druk.

"Je moet er nu niet teveel over nadenken. Dat maakt je alleen maar verdrietig." Zeg ik en ze knikt instemmend.

"Maar ik wil geen ruzie met Niall." Ik zie de tranen al weer in haar ogen branden.

"Daar moet je niet over denken, hij moet gewoon wennen aan het idee dat zijn zusje groter is dan hij dacht. Geef hem de tijd, dan komt hij er vast wel weer over heen." Ze knikt langzaam en knippert de tranen weg.

"Kom, we nemen een bad, en dan gaan we daarna slapen." Ze knikt en ik neem haar mee naar de badkamer.

---

De volgende ochtend wordt ik wakker door Lucy die naast me draait. Ik kijk naar haar, en zie dat ze nog steeds slaapt. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en ik stap uit bed. Ik neem een douche en kleed me aan.

In de keuken maak ik een ontbijt. Als ik net klaar ben gaat mijn mobiel.

"Met Louis."

"Hey Boobear."

"Oh, hey El."

"Waar ben je?"

"In LA, hoezo?"

"Mooi zo! Ik ook. Zullen we afspreken?"

"Ehm, oké. Ik zie je zo. Je weet wel waar."

"Tuurlijk babe, ik zie je zo. Love you."

"Love you to."

Ik hang op en slik. Shit! Hoe moet ik dit aan Lucy zeggen... Snel schrijf ik een briefje dat ik bij wat vrienden ben, en verlaat daarna het hotel.

Als ik bij het parkje aankom, zie ik El al staan. Ik slik en loop op haar af. "Hey." Zeg ik met een glimlach. "Hey baby." Al snel drukt ze haar lippen op die van mij.

Ik duw haar van me af. "Wat doe je?" Ze kijkt me met een frons aan.

"Luister Eleanor, ik wil met je praten." We lopen het parkje in en gaan op een bankje zitten.

"Ik ehm, ik maak het uit." Zeg ik na een zucht. "Wat?" Tranen schieten in haar ogen. Ik kijk om me heen of er paparazzi is. Nope.

"Ik maak het uit." "Why Lou?" De eerste traan rolt over haar wang. "Ik voel niks voor je, nooit gedaan ook." Zeg ik zonder emotie. "Maar waarom nam je dan met me?"

"Management El, dat heet management." Mompel ik. Ze kijkt me vragend aan. "Natuurlijk begrijp je dat niet." Mompel ik in mezelf.

"Hoe dan ook, het is uit. En ik denk dat het verstandiger is dat we elkaar niet meer spreken." Ik sta op en steek mijn handen in mijn broekzakken.

"Hoezo niet?" "Omdat ik daar niet echt op zit te wachten El." Zeg ik bot en loop weg.

Als ik terug in onze kamer ben, merk ik dat Lucy nog slaapt. Mooi zo, dan heeft ze dat briefje ook niet gezien.

Snel gooi ik het weg en besluit ontbijt voor haar te maken. Als ik klaar ben loop ik naar de slaapkamer.

"Good morning sunshine." Zeg ik wanneer ik de kamer in loop. Ze kreunt lichtjes en opent dan langzaam haar ogen. "Morning." Zegt ze schor. Met een glimlach druk ik een kus op haar voorhoofd.

Ik zet het ontbijt op bed en ga aan haar kant zitten. "Hoelaat is het?" Vraagt ze en gaat langzaam rechtop zitten. Ik kijk op mijn horloge. "Bijna half tien." Ze kijkt me aan met een waarom-moet-je-me-zo-vroeg-wakker-maken-blik aan wat mij doet lachen.

Ik druk grinnikend een kusje op haar lippen en loop daarna de kamer uit.