Part 4

437 9 0
                                    


Lucy horan

Het is nu een paar minuten later. Niall is bijna uitgehuild, de arme jongen...

''Niall?'' Hij kijkt me met waterige ogen aan. ''Wat is er?'' Ik zie dat het moeilijk voor hem is om niet opnieuw te gaan huilen. ''H-het is Greg.'' Snikt hij zacht. ''Hij is v-verongelukt e-en ik kan n-niet naar hem toe.'' Er beginnen weer tranen over zijn wangen te rollen. Ik neem hem in een knuffel. ''Sst, stil maar. Wat is er gebeurt?'' Troost ik hem. ''Hij w-was op weg naar z-zijn werk, en is t-toen aangereden. Denise zit in Amerika en k-kleine Theo is alleen thuis.'' Ik bijt op m'n lip en geef hem een nog stevige knuffel. ''Wanneer moeten jullie weer naar Ierland?'' Vraag ik. ''We komen er net vandaan. Voor Amsterdam waren we in Ierland. Morgen vertrekken we naar Parijs.'' Zegt hij. ''Slaan jullie Brussel over?'' hij knikt. ''We hebben besloten om langer hier te blijven voor jou, en dan door naar Parijs. Misschien doen we Brussel aan het einde van Europa.'' Ik druk een kus in zijn haar en wieg hem zacht heen en weer.

''Weet je wat? Anders gaan we vandaag stappen. Dan ben je er tussenuit en gaan we samen met z'n tweetjes iets leuks doen.'' Hij glimlacht en grinnikt zacht, waarna hij zijn tranen weg veegt. ''Is goed.'' ''Mooi zo! Heb je al ontbeten?'' Hij schud zijn hoofd. ''Nou, dan gaan we eerst naar Starbucks ofzo voor koffie en een lekkere chocolademuffin.'' Hij knikt en loopt naar het 'halletje', waar hij zijn schoenen aantrekt. ''Ik zeg even tegen louis dat we weg zijn.'' Hij knikt en pakt z'n jas. Ik loop naar de slaapkamer en zie louis op bed zitten met zijn telefoon in zijn handen. ''Hey, ik heb al met hem gepraat. Greg heeft een ongeluk gehad en hij kan er niet naartoe. Ik ga ff met hem stappen voor de afleiding.'' Hij knikt. ''Wanneer is trouwens de date?'' ''Ik denk wanneer we in Parijs zijn. De stad van de liefde heet het toch?'' Ik knik en lach. ''Is goed, ik denk dat we rond een uur of 8, 9 thuis zijn.'' Hij knikt en ik loop de deur weer uit. Niall staat al klaar. ''Nou schiet op! Ik heb honger!'' Zeurt hij. Ik lach en trek mijn jas aan. Van de ouder verdrietige Niall is geen spoor meer te bekennen. We lopen de deur uit naar de lift. We nemen hem naar de begane grond en we lopen de straat op.

Na een tijdje lopen komen we aan bij Starbucks. We lopen naar binnen, richting de kassa. ''Hallo, wat mag het zijn?'' Vraagt de medewerker achter de toonbank. ''Hi, één frappuccino Caramel, één caramel Macchiato en een croissant met aardbeien alsjeblieft.'' Zeg ik. ''Dat wordt dan £12,50. En op welke naam mag ik het zetten?'' ''Horan.'' Zeg ik en geeft de medewerker het geld.

Na een tijdje hebben we het drinken en Niall heeft z'n croissant. Ik neem een slok terwijl hij tevreden een hap neemt. ''Heb je het nummer van Denise?'' Vraag ik. Hij knikt en pakt z'n telefoon. Hij toetst z'n wachtwoord in en geeft zijn telefoon dan aan mij. Ik open 'contacen' en zoek Denise. Als ik haar heb gevonden, kijk ik Niall aan. ''Moet ik bellen?'' Hij twijfelt, dat zie ik gewoon, maar knikt toch. Ik druk op het groene hoorntje en wacht tot ze opneemt.

''Hey Niall, met Denise.'' Haar stem klinkt erg gebroken.

''Hey Fenise, met lucy.''

''Heyy!! Hoe gaat het?''

''Goed, met jou?''

''Het kan beter, is Niall bij je?''

''Ja, hij wou alleen dat ik even belde. Hij maakt zich zorgen over Greg en Theo.''

''Theo is bij jullie ouders, en Greg ligt als het goed is in het ziekenhuis. Ik probeer zo snel mogelijk een vlucht naar Ierland te krijgen.'' Hoe langer ze praat, hoe meer ik hoor dat ze haar tranen moet inhouden.

''Het komt goed Denise, dat beloof ik. Niall hoopt ook zo snel mogelijk te komen, alleen dat gaat waarschijnlijk wel even duren.''

''Ik hoop maar dan één van ons twee naar hem toe kan. Het is fijn om je even te spreken.''

''Het was ook fijn om jou even te spreken. Veel sterkte Denise. Bye!''

''Doei Luus, groetjes aan Niall!''

Ik hang op en zie dat Niall z'n croissant al op heeft. ''Denise probeert zo snel mogelijk naar hem toe te komen, Theo zit bij pap en mam en je krijgt de groetjes.'' Ratel ik achter elkaar. Niall knikt met een klein glimlachje en neemt een slok. ''Wat gaan we doen?'' ''Shoppen? Jij moet kleding hebben voor je date.'' Zegt Niall met een knipoog. Ik grinnik en knik. ''louis zei dat we die pas zouden hebben als we in Parijs zijn.'' Leg ik uit. ''Dus, we zijn morgen al in Parijs.'' Ik glimlach. Het is veel leuker om Niall vrolijk te zien. ''Oke, we gaan wel shoppen.'' ''Ben jij geen shop-meisje.'' Ik haal mijn schouder op. ''Niet echt, het is leuk om te doen, maar ik doe het niet vaak.'' Hij knikt begrijpend. ''Zullen we dan maar gaan?'' vraagt hij. Ik knik en we drinken onze koffie op. We gooien het weg en lopen dan naar buiten.

my irish twin// Niall HoranWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu