Sabaha karşı eve geldi Luhan kendini şimdi daha iyi hissediyordu. Sehun ile gece olanlar hakkında kendini haksız bulmuştu Luhan. Sehun şaşkın olmasına rağmen çok üzerine gittiğini düşünüyordu.
Eve gelince üstünü değiştirip rahat birşeyler giymek istedi ama kendi kıyafetleri o evde kalmıştı. Bu yüzden sessiz adımlarla Sehun'un odasına girip gömleklerinden birini giydi.
Sevgilisi melekler gibi uyuyordu. Luhan bu görüntüye dayanamayıp dudağına küçük bir öpücük kondurdu Sehun'un. Daha sonra mutfağa sevgilisine güzel bir kahvaltı yapmak için indi.
~~1 saat sonra ~~
"Hun sevgilim hadi uyan bize kahvaltı hazırladım~" diyerek Sehun'un yüzünün her tarafına öpücükler kondurmaya başladı Luhan.
"Hmm ne var Luhan? Ne istiyorsun yine?"
Luhan kırılmıştı, ama belli etmedi kocaman gülümsemesiyle "Kahvaltı hazırladım Sehun-ah hadi uyann."
"Ah tamam tamam kalkıyorum."
O anda kapı çaldı. Luhan koşarak kapıya bakmaya gitti. Bu arada Sehun' da kendine gelmeye çalışıyordu.
Luhan kapıyı açtığında oldukça kısa giyimli ve yüzünde oldukça ağır bir makyajı olan bir kadınla karşılaştı. Başta tanıyamadı ama sonradan onun yan sınıflarından Suzy olduğunu fark etti. Yüzüne o her zamanki iç ısıtan gülümsemesini yerleştirerek konuştu.
"Ah merhaba Suzy ne için gelmiştin?"
"Sana da merhaba ezik Sehun'um nerede ve hey sen neden onun gömleğiyle dolaşıyorsun! Seni sürtük Sehun senin gibi bir aptala nasıl bakar ben vark-"
"Sen ne dediğinin farkında mısın? Burada bir sürtük varsa o da sensin okuldaki ününü bilmeyen yok Suzy."
"NELER OLUYOR BURADA! APTAL ODANA ÇIK VE AŞAĞIYA İNME SAKIN!"
Luhan'ın bu sözler karşısında kalbi ezilmişti resmen. Ağlayarak yukarıya çıktı.
"Suzy ne oldu güzelim? Bir şey yapmadı sana değil mi?"
"Sehun sen... Sana inanamıyorum!" deyip gitti Suzy. Sehun arkasından koşmak için fazla üşengeçti daha sonra halledebilirdi. Mutfaktaki güzelce hazırlanmış kahvaltıyı görünce içinde istemsizce huzur duygusu oluştu. Luhan her zaman ona huzur veriyordu ama o buz kalbi bunu görmezden gelmeye çalışıyordu. Sehun Suzy'e sahipti şu herkesin elde etmek istediği ve bu da egosunu oldukça tatmin ediyordu. Luhan'a gelirsek ona sadece bir iddia için katlanıyordu. Bu gün doğum günüydü ama her zamanki gibi ne kibirli ailesi ne de o kendinlerini havalı sanan züppe arkadaşları hatırlamadı. Masaya bakınca bir not kağıdı gördü kenarları süslenmişti ve her yeri kalp doluydu; kalplerinde arasında 'İYİKİ DOĞDUN SEHUN-AH' yazıyordu. Luhan... O nasıl hatırlamıştı ki doğum gününü. Bir an için kalbinde sevinç,sevgi ve pişmanlık karışımı bir duygu hissetti Sehun. Luhan çok iyiydi ve saftı fazlasıyla...
Aniden ayak sesleri duydu Sehun. Luhan Sehun'un tam önüne gelip ağlamaktan kızarmış gözlerini onun gözlerine sabitledi.
"Söylesene Sehun beni seviyor musun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Choreographer ¦osh×xlhn¦
Não FicçãoSehun ve hayat Luhan'ı yakıp küle çevirdiler. Peki ya Luhan o küllerden geri doğarsa?