DOĞAÜSTÜ

D-6-

Evde yanlız ve uyuşuklukla ne kadar zaman geçirmişimdir, kim bilir
Kendimi hiç olmadığım kadar yorgun ve tatsız hissediyordum. Vucüdum da yavaş yavaş hasta olmaya başlamıştı. Bir yazar şöyle demiştir, insanın ruhu hasta olmadan bedeni hasta olmazmış. Bu sözü ilk okuduğum zamanlar biraz gariplesemde, şuanki durumuma çok güzel oturuyordu.
Bugün el mahkum okula gidecektim. Ailem her ne kadar olayı bilmeselerde ruh halimi anlamış olacaktılarki birkaç gün okula gitmememe izin verdiler. Ama bugün gitmem gerekiyordu. Bütün bu düşüncelerimi bir kenara bırakıp yataktan kalktım. Halıyla kısa geçen bakışmamızdan sonra banyoya doğru ağır adımlarla ilerleyip duşa girdim.

Okula yürüyerek gelmek istememe bir lanet okuyarak okula giriş yaptım. Sınıfa girdiğimde Alex, Hanna ve Charlie'yi görmem zor olmamıştı. Hanna ve Alex kendi sıralarında otururken Charlie Alex'in sırasının üstünde oturuyordu. Hanna'nın sırasının yanında olan sırama doğru ağır ağır ilerledim ve oturdum.

"Hey sen iyimisin kaç gündür okulda yoksun ve Jeff'le kavga etmişsiniz" dedi Hanna aslında ona kızgın değildim. O Jeff'in aksine daha sıcakkanlı ve sevimliydi ama onlara daha fazla yaklaşmak istemiyordum. Son yediğim hakaretten sonrada olacağımı düşünmüyordum zaten,

"Kötüyüm ve siz bir daha soru sormadan bir şey söyleyeyim konuşmak istemiyorum." Diyip kafamı sırama gömdüm. Onlarda fazla üstelemeden konuşmalarına devam ettiler.
Öğle zamanı geldiğinde karnımın acıktığını fark edip kantine gidip kendime atıştırmalık bir şeyler aldıktan sonra yemeğimi okul sahasının tribününde yemek için okuldan çıkış yaptım. Bahçeden ilerlerken itilmem sonucu elimde tuttuğum sosislimle beraber yere kapaklandım. Kafamı kaldırıp baktığımda July'nin piç sırıtışıyla bana baktığını gördüm.

"Sosisli alıcaktımda bugün güzel yapmışlarmı sormak için geldim. Ee nasıl güzelmi tadı?" Diyip yanındaki arkadaşlarıyla gülüştüler

"Bırak kızı" diye bir ses geldi. Sen Hanna'ya aitti onun beni korumasına gerek yoktu. Ben kendimi koruyabilirdim ve ve bunu kanıtlayacaktım.

"Beni korumana gerek yok Hanna ve ayrıca July sosisli gerçekten muhteşem tadına bakmak ister misin?" Diyip yerde durak sosisli parçalarını avuçlayıp suratına attım. Ağzı şaşkınca açılırken etrafta olan herkes gülerek July'ye bakıyordu.

"S-sen ne yaptığını zannediyorsun," diyip elleriyle yüzündeki sosis kalıntılarını temizlemeye başladı.

"Bundan sonra beni ucube kılığına sokmayacaksın sana bu yaptıklarım az kalır anlıyormusun beni?" Bunu dedikten sonra yüzüme sinirli sinirli bakmaya başladı onaylı bir cevap alamayınca ellerimi sıkmaya başladım onu korkutmak için aslında hiçbir şey yapmayacaktım. Elime baktığını farkedip

"Anladın mı? dedim."

"E-evet anladım." Diyip oradan uzaklaştım. Bende Hanna'yı takmayıp üzerimdeki pisliği temizlemek için lavobaya gitmeye başladım. Okul koridorunda Amanda'yı gördüm yanından sessizce geçmeyi planlarken kolumu tutup;

"Hey Clair'di değil mi? Nasıl oldun hala baygınlıkların var mı?" Diye sorup gülümsedi.

"Hayır baygınlığım flan yok görüşürüz" dedim.

"İstersen kontrol edebilirim seni" okulda neyin kontrolüydü bu?

"Gerek yok sen git başka şeyleri kontrol et"

"Başka şeyler derken?"

"Başka şeyler işte yakın zamandan tanıyorsundur" diyip yanından ayrıldım. Banane onlardan neden bu kadar kurguluyordum ki gerçi kurgulamama gerek yoktu olmuş bir şeydi. Herneyse bu konu beni aşar daha fazla kurcalamıyacağım.