Tarih bırakınız.
Keyifli okumalar.
Unuttum deriz bazen. Tamam artık yok sildim zihnimden bazı şeyleri... Ama bir an gelir sildiğimiz şeyler yeniden gün yüzüne çıkacak şekilde boyanır, acıtır kalbimizi. En çokta bu rahatsız etmez mi ruhumuzu? Kaybedilmişlik hissi... Kendimizi kandırma düşüncesi...
Her insanın unutmak istediği bir anı, kendi içinde bir şahsı vardır elbet. Ama ben size unutma konusunda herhangi bir tavsiye veremem. Çünkü bende bilmiyorum. Unutamadığım anılar içimde saklı benimde.
Tam unuttum dediğim bir anda kalbime dokunurcasına çıkıverdi denizden bir balık. Deniz kızına aşık olduğunu ve ölene kadar bırakmayacağını söyledi. Ama bunları derken zaten ölümüne saniyeler kalmıştı. Sonrasını bilirsiniz zaten. Balık ölür, deniz kızı yaşamaya devam eder.
Belki de bazı anıları unutmayı öğrenmeye çalışmak yerine onlarla yaşamayı öğrenmeliyiz. Belki de hayat onlarla yaşarken bazı fırsatlar sunar ve farketmeden onları unutturur bize.
Belki de...
***
Oy ve yorumlarınız için teşekkürler.Mutlulukla kalın.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAYEM
Non-FictionGökyüzünü kaplayan buluttu düşüncelerim. Yağmur gibi yağdı kelimelerim ve satırları ıslattı. Sonra sizin gözlerinizle temas kurdu ve bu kitaba dönüştü. İçinde kendi ruhunuzun kırıntılarına rastlayacağınız kitabıma hoş geldiniz. Zihnim sizin ve bede...