Keyifli okumalar.
Sevgi çok özel bir şey. Neden böyle basit bir cümleyle başladım bilmiyorum ama şuan sevgi bana çok anlamlı geldi. İnsan sevdiğinde farklı tepkiler verebiliyor ama genelde benzer tepkiler oluyor bunlar.
Ya sevildiğimiz zaman ki tepkilerimiz...
Düşünün bakalım en son ne zaman sevilmişiz?
Bunu sadece aşk olarak düşünmeyin. Küçük bir çocuk tarafından sevildiğini hissetmekte güzeldir, anlamlıdır. Küçük bir çocuk, saf sevgisiyle sarılsa mesela bana yaşımdan utanmadan oturur ağlarım. Çünkü o çocuk beni sevmiş. Bana değer vermiş.
Peki bunların devamında, sonucunda ne oluyor, ne yaşıyoruz?
Genelde şımarık küçük çocuklar gibi gördüğümüz saf sevgilerin oluşturduğu bağları kırıyoruz. En kötüsü ise bunu umursamadan yapıyoruz. Aynı şey kendimize yapılsa 'NEDEN!' diye haykırarak isyan ederiz. Ama biz ne kaybetmemek için çabalıyoruz ne de kaybettiğimiz için üzülüyoruz.
Son bir soru daha...
Bir insanın kalbinden düşen bir parça mı olmalıyız yoksa kalbini tamamlayan bir parça mı?
***
Oy ve yorumlarınız için teşekkürler.
Mutlulukla kalın.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
SAYEM
Non-FictionGökyüzünü kaplayan buluttu düşüncelerim. Yağmur gibi yağdı kelimelerim ve satırları ıslattı. Sonra sizin gözlerinizle temas kurdu ve bu kitaba dönüştü. İçinde kendi ruhunuzun kırıntılarına rastlayacağınız kitabıma hoş geldiniz. Zihnim sizin ve bede...