'Waar is Niall?' Vraag ik zacht.
'Geen idee, hij is weg gegaan. ' Zegt Zayn een beetje beschaamd
'En Didi, waar is die?' Die is boos, ze zegt dat het jou schuld is dat-'
'Het is ook mijn schuld!' Zeg ik boos, meer op mezelf als op Zayn off wie dan ook. Ik ga recht zitten en kijk Zayn aan.
'Het is niet jou schuld!' Zegt Zayn nu ook hard. 'Wel waar, het is mijn schuld! alles is mijn schuld!' Zeg ik.
Ik sta op uit het bed en ren zo snel als ik kan naar buiten. Waar kan ik heen? ik kan naar huis, maar daar vinden ze me! ik kan naar het park, maar daar ziet iedereen me! ik kan naar- HET MEER!!!!!! ik spring erin!!
Zo snel als ik kan ren ik naar het meer.
'Roos!' Hoor ik achter me. Ik kijk om en zie Niall en Zayn staan. Niall ziet er slecht en moe uit!
Mijn schuld, mijn schuld, mijn schuld! gaat er door mijn hoofd. Ik draai me om en begin weer te rennen.
Daar! daar is het meer al!
Ik ga aan de rand van het bruggentje staan, wat over het meer loopt.
'Roos!' Hoor ik nog eens. Langzaam draa ik me om. Niall en Zayn komen op me afgerend.
'Niet springen!' Roept Niall hulpeloos.
'Hoezo niet?! alles is mijn schuld, Didi is boos op me! jij zit aan de drugs! hoezo niet?' vraag ik gefrustreerd.
'Het is niet jou schuld!' Zegt Zayn
'Wel!' Ik draai me weer om en spring...............
'Roos!' Hoor ik nog een keer, de laatste keer.
