Karşılaşacağım şeyden korkak bir şekilde, cebimdeki telefonumu çıkarıp mesaj bölümüne girdim. Düşüncemin yanlış çıkmasını o kadar istiyordum ki... Bu güvensizlikten değildi. Peki neden içimi bunaltmıştı?
Daisy: Shawn, en son eve biri geldi demiştin
Daisy: Kimdi
Shawn: Komşu, uğrayıp gitti
Shawn: Neden sordun?
Daisy: Evinizin önünden geçiyorum.
Daisy: Önemli biriyse uğramayayım diyecektim.
Shawn: GWLME
Shawn: Yani geri gelir kesin şimdi
Shawn: Hey mesajlarımı görüyor musun?
Yalan söylediği açıkça belliydi.
Kapıyı çalıp neyle karşılaşacağımdan korktuğum halde bekledim.
Kapıyı Shawn'ın kardeşi açınca beni görünce gözleri büyüdü ama sonra rahatladı.
"Lütfen senin müstakbel yengem olduğunu söyle ve beni eski müstakbel yengemden kurtar." dediğinde alaycı bir şekilde içeri baktım.
Tahminlerim doğruydu.
İçeri girdiğimde Shawn beni görünce aynı kardeşi gibi gözleri büyüdü, Çok sevgili adaşım da sırıtıyordu.
Gülümsedim.
Hayır, mutluluk değildi. Mutluluktan uzaktı.
"Tam da tahmin ettiğim gibi."
Shawn hemen ayaklanıp yanıma gelmeye kalkışınca elimle onu durdurdum. "Ben göreceğimi gördüm tamam."
Sonra sırıtarak Daisy'e döndüm. "Ve senin bir şekilde zorla kendini eve misafir ettirdiğini anlamayacak kadar klişe birine mi benziyorum? Gerizekalı ya!" diye mırıldandığımda Daisy beklemediği tepkiyi almamış olmasının mutsuzluğunu yaşıyor ve yeterince gözlere seriyordu.
Shawn araya girip "Yani kavga yok, değil mi?" diyerek şirin olduğunu düşündüğü bir gülümseme ile bakmıştı. Sahte biri gülümseme ile yanına gidip yanağından öperek "Saçmalama Shawn, tabii ki yok." dedim ama bakışlarım 'Hele bir Daisy gitsin sıçtım ağzına' diyordu.
Aaliyah araya girerek "Artık gitsen de abim ve müstakbel-" duraksadı.
"Yengem mi oluyorsun görümcem mi?" diyerek elini çenesine koyarak düşünen adam pozu aldı.
Ayni pozu alıp "Sen benim görümcem oluyorsun galiba ama ben senin ne olduğunu bilmiyorum." dediğimizde Daisy bize 'Sizden iğreniyorum." bakışları atarak "Tamam, gidiyorum." dediğinde ben sahte bir şaşkınlık ile "Hâlâ burada mıydın?" dediğimde bozulduğunu belli etmeden ayağa kalktı ve tıpış tıpış evden çıktı.
Shawn'a dönerek gülümsedim.
"Daisy'i kudurtmak için öyle davrandım, hiç kaçtın sanma. Bana yalan söyledin." diyerek kaşlarımı çattığımda dolaptan şeker çalarken yakalanmış bir çocuk gibi yüz ifadesi yaptı.
"Hadi ama ne deseydim, Daisy geldi mi?"
"Evet? Yalandan nefret ederim, gerçekten sıradan bir nefret değil. Baya haz etmem. Hoşlanmayacağım bir gerçek olsa bile." diyerek evden çıkmak adına hamle yaptım ki kolumdan çekti.
Yüzümü buruşturup "Bad boyculuk mu oynuyoruz Shawn? Şu an sinirli olduğumu görüyorsun, lütfen konuşma." diyerek elimi çektiğimde bir şey yapmadı ve sadece baktı.
"Görüşürüz Aaliyah." diyerek dış kapıya yönelip evden kendimi dışarı attığım sırada her zaman olduğu gibi abartı tepki verdiğimin farkındaydım.
Kişiliğimi değiştiremezdim, pembe yalan da olsa o yalandı üzmemek için olsa da o yalandı.
Yalandan da söyleyenlerden de nefret eder, aşırı tepki gösterirdim.
Düşüncelerimin arasından birine çarptığımda "Önüne bak." diyerek kızı ittirdim ve eve doğru yürümeye başladım.
Tanrım, ufacık bir yalana neden bu kadar sinirleniyordum ki!
**
Cey intihar etmeyi düşünüyor
Okul Cey'i ruh hastası yapıyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
INSTAGRAM DM / Mendes
FanfictionShawnmendes: Ah lanet olsun Shawnmendes: Yanlış kişiye attığıma inanamıyorum! * Hayran Kurgu #1 Texting #3 (Shawn Mendes hayranı olmayanlar da okuyabilir, anlamayacağınız bir şey yok.)