Little Guy

-3-

Pov. Niall

"Lou, wordt wakker." Zeg ik terwijl ik hem zacht door elkaar schudt. "Moe." Mompelt hij. "Ik heb eten gemaakt, buddy." "Dat komt niet goed." Grinnikt hij. Ik kietel hem even en een giegel komt uit zijn mond. Hij gaat rechtop zitten en nu kan ik zijn gezichtje zien. "Hallo, kleine." Hij glimlacht en wrijft in zijn ogen. "Zal ik je tillen?" Hij knikt en ik til hem op. Hij doet zijn armen om mijn nek en legt dan zijn hoofd op zijn armen. "Ik zet je op je stoel." Zeg ik. Hij knikt en ik zet hem op zijn stoel. Harry en Liam komen eraan met pannen die ze op tafel leggen. "Hi, baby." Zegt Harry en heeft Louis een kus op zijn voorhoofd. "Moe." Mompelt Louis en legt zijn hoofd op zijn arm. Harry streelt door Louis zijn haar. "Je mag straks weer slapen, maar eerst eten." Louis mompelt wat en gaat dan rechtop zitten. Ik schep bij mezelf op netzoals iedereen doet. Harry schept ook bij Louis die daarna langzaam begint te eten.

Na het eten wilt Harry Louis gaan douchen, maar je hoort al dat Louis daar geen zin in hebt. Na een tijdje hoor je de deur van hun kamer open gaan en zien we Harry met een Louis in zijn armen. Hij heeft Louis als een baby vast en hij stribbelt hevig tegen. Harry loopt de badkamer in en de deur gaat opslot. "Kinderen kunnen lastig zijn." Mompelt Zayn en ik knik. "Louis is zo'n voorbeeld als hij moe is." Zayn knikt en we ruimen veder alles op.

We kijken televisie en we kijken op als Harry op de bank ploft. "Dus, dat ging goed net." Grinnik ik. "Hij is zo lastig als hij moe is." Zucht hij. "Hoe komt het dat hij zo moe is?" "Hij heeft de laaste tijd veel nachtmerries, daardoor slaapt hij amper en dan vind ik hem beneden. Hij ligt dan op de bank en soms maakt hij me wakker. Hij heeft deze week drie nachten achterelkaar nachtmerries gehad waardoor hij nu dood moe is." "Waarover gaan ze?" Hij zucht en haalt zijn schouders op. "Hij zegt dat hij ze vergeet en soms wilt hij er niet over praten en huilt hij alleen en daarna speelt hij alsof  er niks is gebeurd." "Houd het in de gaten en vraag desnoods aan zijn school of er wat is gebeurd." Zegt Liam en Harry knikt. "Praat ook een keer met hem of er wat dwars zit." Hij knikt weer. "Het kan misschien gaan over dat mensen hem 'anders' noemen." Mompelt hij. "Wat ik al zei, niet iedereen heeft zo'n knappe vader he." Met een glimlach schud Harry zijn hoofd.

DAG 2

De volgende dag komt Louis de kamer ingerend. Hij glimlacht en klimt op de bank. Louis is klein voor zijn leeftijd. "Heb je goed geslapen, kleine?" Vraag ik en hij knikt. "Ik ben niet meer moe." "Ga je straks mee broodjes halen?" Hij knikt meteen. Hij gaat van de bank af en rent weer weg. Hij komt terug met zijn schoenen in zijn handen. "Ik zei straks, niet nu." Hij grinnikt en haalt zijn schouders op. "Je hebt je pyjama nog aan." Hij grinnikt en gaat op de grond zitten en trekt zijn schoenen aan.

"Jij hebt zin in vandaag." Zegt Zayn die binnenkomt. "Ik en Nini gaan broodjes halen." Zayn gaat door Louis zijn haren en ploft dan op de bank. "Kom Nini." Zegt hij en hij trekt zacht aan mijn been. Ik til hem op en hij giegelt. "Ik ben niet zo snel als jij, kleine." Ik zet Louis op mijn schoot en hij begint met mijn vingers te spelen.

"Boo!" Louis giegelt en doet mijn armen om hem heen. "Wat heb je nou weer gaan." Louis lacht. "Boo, kom." Harry komt de kamer binnen. "Waarom heb je je schoenen aan?" " Ik en Nini gaan broodjes halen." "Je hebt je pyjama nog aan, kom." "Ik wil in mijn pyjama blijven. Iedereen mag mijn pyjama zien, ik wil me niet aankleden." Harry zucht en schud zijn hoofd. "Papa, ik zie je glimlachen." "Je bent ongelooflijk, Boo." Louis glimlacht breed en pakt mijn vingers weer. Harry loopt weer weg en ik hoor hem even lachen.

"Zullen we gaan?" Louis knikt en ik doe mijn schoenen aan. Louis pakt mijn hand en we lopen het winkeltje in waar je de broodjes kan halen. "Nini?" Ik kijk Louis aan en hij wijst naar een donut. "Mag ik er eentje?" Ik knik en hij juicht. Mensen kijken ons aan en ik grinnik. Ik doe negen broodjes in een mandje en pak een donut. Ik betaal het en Louis houdt het zakje vast. "Niet laten vallen he." Hij schud zijn hoofd en pakt mijn hand weer.

Als we thuis aankomen rent Louis naar de tafel. De jongens hebben de tafel al gedekt en Louis probeert de zak op tafel te leggen. Ik grinnik en til hem op zodat hij het op tafel kan leggen. Ik laat hem weer staan en hij doet zijn schoenen uit en brengt ze terug waar ze stonden. Louis kan wel dingen opruimen, maar hij doet het bijna nooit. Ik leg de broodjes op de borden. Als Louis terug komt zet ik hem op zijn stoel en ga ik naast hem zitten. "Donut." Juicht hij.

"Zwemmen! Zwemmen!" Louis rent de kamer rond. Zayn pakt hem en een gil komt uit zijn mond. "Zaynie! Laat me staan!" Zayn lacht. "Zaynie!" "Wat is er, kleine." Louis giegelt en zijn vingers gaan door Zayn's haren. "Gaan we zwemmen?" "Je papa is nog aan het omkleden." "Mag ik weer staan?" Zayn laat hem staan en dan rent hij weg. "Papa! We gaan!" Ik schud lachend mijn hoofd. Later komen Harry en Louis de kamer binnen. Louis heeft Harry zijn hand vast en hij heeft een grote glimlach op zijn gezicht. "We gaan zwemmen!" Roept hij en hij begint te springen.