Little Guy

-21-

Pov. Harry

Als ik Liam's kamer weer inloop zie ik Liam zwak glimlachen. "Hey, gaat het?" ik knik en kniel weer voor ze neer. "Niall heeft dingen gezegd dat me heeft geholpen." "het ligt niet aan jou, meerdere kinderen hebben dit." Ik knik. "volgens mij had Gemma het vroeger ook zei mam." Ik kijk weer naar Louis die nogsteeds slaapt. "wil jij hem vasthouden? " Ik knik. "ga aan de andere kant van het bed zitten dan kan je hem pakken of je wilt met hem staan." Ik loop naar de andere kant van het bed en ik ga zitten. Voorzichtig neem ik Louis over en leg ik hem hoe ik hem vroeger ook vast had toen hij baby was. Louis vindt het altijd nog fijn als hij zo ligt ookal is hij nu een stuk groter. " Ik ga even zodat jullie alleen zijn."  "nee, als jij nog wilt slapen dan kan ik ook weg gaan." "blijf hier zitten, ik wil toch wat gaan drinken." Ik glimlach. "dankje, Li." Hij glimlacht nu ook. "je bent een goede vader, Haz. Ga er niet aan twijfelen." Hij staat op en loopt de kamer uit. Nu was het allen Louis en ik.

"ik hou zoveel van je, Lou. Ookal wordt je zo snel groot, je bent en blijft mijn kleine baby." Ik kus zacht zijn neusje en daarna glimlach ik. Louis zijn hand pakt een stukje van mijn shirt, iets wat hij vaak doet.

"hi, baby." zeg ik zacht als Louis zijn ogen open gaan. Hij wrijft in zijn ogen en daarna kijkt hij me aan. Een glimlachje komt op zijn gezicht en zijn vinger raakt mijn gezicht aan.

"papa." "goedemorgen, Boobear." weer kus ik zijn neusje, waardoor hij giechelt. " hallo, papa." Hij tikt mijn neus aan en giechelt daarna weer. Ik glimlach en druk hem zacht wat dichter tegen me aan. "papa, ben je nog boos?" Ik schud mijn hoofd. "nee, papa houdt zoveel van je dat hij niet meer boos op je kan zijn." Louis kruipt uit mijn armen en gaat op het bed staan, waardoor hij wat groter is en ik hou hem bij zijn heupen vast. "Ik ben geen stoute jongen?" ik schud mijn hoofd meteen. "je bent een goede jongen en papa houdt super veel van jou." "ik van papa." Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en ik hou hem dicht tegen me aan. Een paar keer herhaal ik: "papa houdt zoveel van je." als hij me loslaat drukt hij een kusje tegen mijn lippen. Ik glimlach en kus zijn kin. "papa weet over je nare droompjes." meteen kijkt hij verdrietig. "sorry papa." Hij wrijft over zijn oog. "Ik ben niet boos op je kleine, kijk ik glimlach." Ik glimlach breed en hij giechelt. "zullen we doen als jij een nare droom hebt dat we er over gaan praten zodat papa je kan helpen en dat de nare dromen dan sneller weg zijn?" Hij knikt. "sorry papa." Hij omhelst me weer en ik knuffel hem natuurlijk terug. Een stukje van zijn buik komt tegen mijn gezicht aan. Ik glimlach en sluit mijn ogen. Om Louis na bijna vierentwintig uur niet vast heb kunnen houden voelt het zo goed om hem tegen me aan te hebben. Als hij loslaat wankelt hij en valt hij op zijn kont. Zijn mond gaat wijd open en zijn ogen worden groot. Als snel begint hij te lachen en te klappen, ik lach ook. Hij laat zich vallen achterover en hij lacht veder. Hier wordt ik zo blij van. Ik ga een stuk over hem heen hangen waardoor ik zijn glimlach kan zien. Hij tikt mijn neus weer aan en daarna vinden zijn handen mijn haren. Hij begint met mijn haren te spelen en een paar keer giechelt hij. De hele tijd kijk ik naar zijn gezichtje. Elk deeltje bestuur ik, ookal heb  ik dat al duizenden keren heb gedaan.

"papa, ik heb dorst." Ik ga rechtop zitten en laat Louis voorzichtig rechtop zitten. "dan gaan we wat drinken pakken voor je." Ik til hem op en we lopen naar de keuken. Ik open de koelkast en kijk Louis aan. "wat wil je hebben?" "pakje." Hij grijpt het laatste pakje. We moeten weer halen. "we gaan straks een broodje met zijn allen eten." Hij knikt en legt zijn hoofd op mijn borst. Ik glimlach breed en loop de woonkamer. Alle drie gun gezichten kijken naar ons en allemaal glimlachen ze breed.

"mag ik straks een donut?" Hij kijkt me aan met smekende ogen. Ik lach en zeg: "dat moet je aan Zaynie vragen, want die gaat broodjes halen." Hij gaat rechtop zitten waardoor zijn (dichte) pakje op de grond valt. "Zaynie mag ik een donut?" "omdat jij het bent." glimlacht hij. "Ik ook."  zegt Niall terwijl hij over zijn buik wrijft. Louis giechelt en raakt Niall's buik aan. "wie nog meer?" Liam en ik schudde allebei onze hoofden. "papa, mijn pakje is gevallen." "dan moeten we die even pakken." Ik buig en Louis buigt mee waardoor hij weer giechelt en zich steviger vasthoudt. Ik ga weer rechtop zitten en Louis legt zijn hoofd tegen mijn schouder terwijl hij veder lacht. "moet je je pakje nog?" Hij kijkt me aan en knikt en daarna verstopt hij zijn gezicht weer om veder te lachen. De jongens lachen nu ook en ik glimlach breed. Ik prik zijn rietje in het pakje en laat Louis rechtop zitten als hij is uitgelacht. Hij pakt het pakje en houdt het met twee handen vast. "niet te snel drinken." Ik haal het rietje uit zijn mond waardoor hij nep boos gaat kijken. Hij kruist zijn armpjes en blijft me boos aan kijken. Hij kan niet goed nep boos kijken, maar we spelen gewoon mee. "wat is er, Loubear?" glimlach ik. "drinken." Ik steek het rietje weer uit en hij drinkt hem veder leeg. Als hij leeg is geeft hij hem aan mij en ik leg hem op tafel. Hij legt zijn hoofd op mijn borst en ik leg mijn hoof tegen de zijne.

Ik hou van deze jongen, zo ongelooflijk veel.