Little Guy

-11-

(Het gaan van dag 5 naar dag 7)

Dag 7

Pov. Harry

Het is nu vier dagen achter elkaar dat Louis een nachtmerrie heeft. Deze nacht ben ik de hele nacht wakker geweest. Louis wou niet slapen, niet op de bank en niet in bed. Nu na vier uur slaapt hij eindelijk. Het is nu vijf uur en ik ben kapot. Al snel val ik in slaap als ik zeker weet dat hij slaapt.

"Papa." Ik zucht en open mijn ogen. "Wat is er, Boo?" "Ik kan niet slapen." Ik doe mijn armen om hem heen en hou hem dicht tegen me aan. "Ga nog wat slapen, Boobear het is nog vroeg." "Ik kan niet slapen, papa." "Sluit je ogen, Boo." Zacht begin ik te zingen en als ik denk dat hij ligt te slapen stop ik. Ik sluit mijn ogen. "Papa, ik heb dorst." Ik zucht zacht. "Oke, dan gaan we drinken pakken." Hij stapt uit het bed netzoals ik. Ik zucht en duw mezelf omhoog. Ik loop de kamer uit en ik pak een pakje voor hem. Hij gaat op de bank zitten en ik ga ernaast zitten. Ik kijk op de klok en zie dat het zeven uur is. "Papa, mag ik tv kijken?" Ik knik en zet de tv aan. Slapen gaat hij toch niet meer doen.

"Louis, ik wil even met je praten." Zeg ik na een half uur. Ik doe de tv uit en hij draait zich om naar mij. "Je gaat papa nu vertellen waar die enge dromen over gaan." "Weet ik niet." "Louis je hebt het nu vier dagen achter elkaar gehad en papa is er klaar mee om jou bang te zien. Ik wil je helpen Boo en als we erover praten dan kan je het een plekje geven." "Nee!" "Louis!" Hij kruist zijn armen en schud zijn hoofd. "Je weet waar ze over gaan, Lou." Hij schud zijn hoofd weer. "Louis ik meen het." "Nee, papa!" Hij bijt op zijn lip en hij loopt weg naar zijn kamer. Ik zucht en laat me achterover vallen. Ik wordt er gek van dat hij niks zegt, maar dat ik wel nachten lang met hem op ben. Vannacht heeft Liam water gebracht. Louis maakt de jongens ook wakker met zijn gehuil. Ik vind dat erger dan dat ik de hele nacht op ben, maar ik voel me wel schuldig dat de jongens wakker worden.

"Hey." Ik kijk op en zie Niall. Ik glimlach en hij komt naast me zitten. "Weer een zware nacht?" Ik zucht en knik. "Ik heb net aan twee uur geslapen. Hij wou helemaal niks en huilde alleen maar. Ik voel me ook schuldig dat hij jullie wakker maakt." "Het maakt niet uit. Er zit hem iets dwars wat hij niet wilt vertellen." Zegt hij en hij streelt door mijn haar. "Hij is net weer weggelopen toen ik zei dat hij het moest zeggen." "Ooit zal hij het zeggen." "Ja, maar ik wordt er dood ziek van dat ik geen avond meer kan slapen. Ik wil hem helpen, maar ik weet niet wat er hem dwars zit dus ik kan er ook niet over praten." "Kinderen op zijn leeftijd hebben er last van en soms zijn ze het echt vergeten." "Louis is het niet vergeten. Hij bijt altijd op zijn lip als hij liegt en vaak bijt hij op zijn lip." "Zal ik vandaag met hem praten kijken of ik het uit hem kan krijgen?" "Alleen als hij dat wilt." "Ik zal het straks proberen, maar ik moet eerst wat anders doen." "Wat?" "Paul moest nog wat hebben. Het is niet belangrijk, maar dan heb ik het tenminste gedaan." Ik knik en kijk op mijn telefoon. "Wat doe je trouwens zo vroeg wakker?" "Ik hoorde jullie en ik wou kijken of het ging." "Sorry." Zucht ik. "Het maakt niet uit."

"Papa ik wil zwemmen." "Vanmiddag Louis." Zucht ik. We hebben net met zijn allen gegeten. Na het eten blijft Louis maar zeuren wat hij wilt en ik wordt er nu echt gek van. "Nee, nu!" "Louis!" Boos kruist hij zijn armen. "Dat gaat ook niet werken." "Best ik vraag het Nini wel." Ik pak zijn arm vast. "Niall, Liam en Zayn zijn bezig die laat je nu met rust." Hij rukt zijn arm los en loopt boos weg. Als Louis weinig slaapt en daarna ook nog gaat zeuren is hij irritant. Hij gaat door tot hij zijn zin heeft en daar ben je echt klaar mee. Hij komt terug de kamer binnen. Hij heeft een pakje vast die hij opdrinkt en daarna op tafel legt. "Papa, gaan we naar de speeltuin." "Niet nu, Lou." Zucht ik. "Ik wil-" "Louis." "Nee!" Ik ga rechtop zitten. "Louis, alsjeblieft papa is moe." "Ik wil naar de speeltuin!" "We gaan straks." "Nu!" "Louis ruim je pakje op." Ik ga niet meer reageren op dat speeltuin gedoe. Hij blijft staan waar hij stond met zijn armen gekruist. "Louis, het pakje." Hij schud zijn hoofd. "Speeltuin." "Louis ruim dat pakje op en ga naar je speelgoed." "Speeltuin!" "Louis, maak papa niet boos." "Ik wil naar de speeltuin en niet met mijn auto's spelen." "We gaan nu niet naar de speeltuin en we gaan vanmiddag zwemmen." "Ik ga naar de speeltuin." Hij loopt weg. "Louis!" "Ik wil naar de speeltuin en ik ga naar de speeltuin!." "Doei, Louis." Ik hoor de deur dicht gaan en ik doe mijn armen over mijn hoofd. Hij is zo vermoeiend. Ik heb hem alleen naar de speeltuin laten gaan. Hij weet toch de weg wel.

Na een half uur komen de jongens de kamer binnen. "Lou nogsteeds in zijn kamer?" "Nee hij is in de speeltuin." "Waarom laat je hem alleen in een speeltuin?" "Hij luistert toch niet." Ik doe mijn armen over mijn hoofd. "Haz, Louis is vijf." "Ja en vandaag heel irritant." "Ni, laat hem maar." Hoor ik Liam zeggen. "Dankje." Mompel ik.

De deurbel gaat en Niall staat op. Zal vast Louis zijn. "Ben jij de vader van hem?" Hoor ik iemand zeggen. Ik ga rechtop zitten." Ik sta op en een man loopt naar binnen. Hij heeft Louis vast op zijn arm en een paar tranen rollen over zijn wangen. Hij probeert de hand weg te halen, maar dat lukt hem niet.