Little Guy

-10-

Pov. Niall

Als we na het voetballen thuis komen ligt Harry nogsteeds te slapen. Louis loopt de kamer in waar Harry slaapt. Ik sta in de deuropening te kijken hoe Louis naar Harry kijkt. "Lou, hem niet wakker maken." Hij kijkt me aan en schud zijn hoofd. "Waarom slaapt papa veel?" "Omdat hij moe is." Zijn vingers gaan door Harry's haren. Hij mompelt dingen wat ik niet kan verstaan. Hij stapt van het bed af en hij loopt langs me heen. Zijn hoofd is naar beneden. Ik doe de deur dicht en pak Louis op. "Wat is er, kleine?" Hij legt zijn hoofd op mijn schouder en ik loop naar mijn kamer. "Oké baby, vertel me wat er is." Zijn hoofd gaat van mijn schouder af en zijn waterige blauwe ogen kijken naar die van mij. "Boo, geen traantjes." Zeg ik en veeg de traan weg die over zijn wang loopt. Ik ga zitten en zet hem op mijn schoot. "Komt het door mij?" Vraagt hij zacht. " Dat papa zo moe is?" Hij knikt terwijl hij naar beneden kijkt. "Papa maak zich gewoon zorgen om je." "Waarom?" "Omdat jij soms enge dromen heeft en omdat papa niet weet waarom is hij bezorgd." "Het is dus wel mijn schuld?" Snikt hij. " Niet huilen, Boobear." Zeg ik en ik doe mijn armen om hem heen. "Sorry." Hoor ik hem zacht zeggen. "Je hoeft geen sorry te zeggen, loubear." Ik sta op en loop met Louis door de kamer.

Na een tijdje pak ik mijn telefoon en tik ik mijn muziek lijst aan. "Welk nummer wil je op, Boo?" Louis wordt rustig al hij muziek hoort. Hij tikt een nummer aan en ik hoor Don't Forget Where You Belong. Ik glimlach en begin mee te zingen terwijl Louis me blijft aankijken. Ik begin door de kamer te dansen waardoor Louis giegelt en me vasthoudt. Zachtjes zingt hij het refrein mee waardoor ik breed glimlach. Er volgen nog wat andere nummers en daarna gaan we naar de keuken om wat te drinken. Ik pak ook twee koekjes en ik geef er één aan Lou. "Wat wil je drinken?" "Pakje." Ik knik en pak een pakje.

Nadat Louis zijn drinken en koekje op heeft ging hij naar zijn kamer waar zijn speelgoed ligt.

Een paar minuten later komt Harry de kamer binnen. Hij ziet er al beter uit dan vanochtend. "Hey." "Hey, voel je je beter?" Hij komt naast me zitten en knikt. "Ik heb beter kunnen slapen." "Mooizo." "Ga je straks mee zwemmen?" Hij glimlacht en knikt. Hij kijkt om zich heen. "Hij is met zijn speelgoed aan het spelen." Zeg ik als hij zijn mond opent. "Ga maar naar hem toe, hij zat al bij je bed toen je sliep." Zeg ik en hij knikt. Hij staat op en loopt de kamer van Louis in. Ik moet hem straks nog wel over net vertellen.

Pov. Harry

Ik loop de kamer binnen en ik glimlach. Louis ligt op de grond met zijn hoofd op zijn armen. Ik ga op de grond zitten en ik wrijf over zijn rug en hij kijkt me aan. "Hey, baby." Hij gaat rechtop zitten en wrijft in zijn ogen. Als hij klaar is gaat hij op mijn schoot zitten. "Ik hou van je, papa." "Ik van jou Boobear." Ik doe mijn armen om hem heen en knuffel hem dicht tegen me aan. "Sorry." Snikt hij. "Waarom zeg je sorry, Boo." "Jij kan niet slapen door mij." "Nee baby dat ik niet jou schuld." Zeg ik en wieg hem heen en weer. Ik hoor zijn snikjes en het breekt elke keer mijn hart als ik hem hoor huilen. "Wat als we samen gaan voetballen in de tuin?" Hij kijkt me aan en knikt. "Geen traantjes laten Boo, ik wil die mooie glimlach zien." Hij kijkt naar beneden en ik leg mijn vinger onder zijn kin. "Ik weet wel hoe ik die mooie glimlach krijg." Ik leg hem op de grond en begin hem te kietelen.

"Papa!" Giegelt hij. Ik glimlach breed en kus zijn tranen weg waardoor hij nog een paar keer giegelt. Hij duwt mijn gezicht weg en ik zie zijn brede glimlach. "Je hebt de mooiste glimlach, Boo." "Jij hebt deukjes." Zegt hij en prikt in mijn kuiltjes. "Je hebt mooie blauwe ogen." "Papa, die van jou zijn groen waarom de mijne niet?"  "Je hebt net zulke ogen als Niall." "Ik Nini mijn andere papa?" Ik schud mijn hoofd. "Maar je hebt wel zulke ogen." Zeg ik en kus zijn neus. "Nini is lief." Ik knik en glimlach. "Lili en Zaynie ook. Papa jij niet." Na het laaste gezegd te hebben giegelt hij. "Ben ik niet lief " hij lacht en schud zijn hoofd. Ik begin hem weer te kietelen. "Wou jij nog met mij voetballen?" Hij glimlacht en knikt. " Maar ik ben toch niet lief?" Hij lacht weer en schud zijn hoofd. Ik ga op mijn knieën zitten en Louis staat op. "Ik hou wel van je, papa." Hij omhelst me en ik doe mijn armen om hem heen. "En ik van jou, heel veel." "Papa, kan je een geheim bewaren?" Ik knik. "Stiekem vind ik je wel lief." Ik glimlach en kus zijn wang. "Zullen we gaan voetballen?" Hij knikt en pakt mijn hand. Ik sta op en hij trekt me meteen mee. "Ik ga voetballen met papa." Louis rent naar buiten waardoor ik meegetrokken wordt.

Na een tijdje lig ik op het gras en Louis zit op mijn buik. Zijn vingers gaan door mijn haar. "Je bent slecht in voetbal." Grinnikt hij. "Hoezo? Jij rende met de bal in je handen weg, boef." "Dat heb ik van jou geleerd." Ik kietel hem waardoor hij van me af rolt. Ik ga boven hem hangen en mijn haren komen in zijn gezicht. Hij grinnikt en zijn vingers gaan weer door mijn haren. Ik leg mijn voorhoofd tegen de zijne waardoor hij giegelt en ik zacht lach. Ik weet dat hij nu gelukkig is door zijn blauwe ogen die helemaal stralen. Ik glimlach breed en ik kus zijn kin en daarna ga ik rechtop zitten. "Dus waar was ik mee bezig?" Ik doe net alsof ik snel en hij staat meteen op. "Nee." Hij lacht en rent weg. "Geen gekietel." Ik ren zacht achter hem aan. Hij rent naar binnen en hij kruipt onder Niall en Zayn's benen.

(Hun voeten hebben ze op tafel)

"Wat ben je aan het doen, kleine?" "Papa kietelt me!" Ik lach en pak hem en schuif hem naar me toe. Ik til hem op. "Zal ik je deze keer laten gaan." Hij knikt hevig en ik kietel hem één keer en laat hem daarna op de grond staan. "Ik ga met mijn auto's spelen." Hij rent weg en ik blijf naar hem kijken tot hij weg is. "Haz." Ik kijk naar Niall. "Over Louis. Hij denk dat het zijn schuld is dat je moe bent." "Weet ik, maar ik heb gezegd dat hen niet zijn schuld is."

Na een tijdje gaan we zwemmen. Wij hebben ons al omgekleed, maar Louis nog niet. Ik loop zijn kamer binnen en hij kijkt me aan. "We gaan zwemmen." Hij glimlacht en staat op. "Papa, waar is je zwembroek?" "Die heb ik aan." Hij schud zijn hoofd. "Dit is een groene waar is je cars zwembroek?" Ik grinnik, ik wist dat hij dit ging vragen. "Die is vies." Verzin in. Hij schud zijn hoofd, maar toch zie ik een klein glimlachje. "Kom we gaan jou mooie zwembroek aan doen."