Little Guy

-8-

Pov. Harry

Zayn en Louis zijn aan het voetballen terwijl ik op het gras lig. Ik hoor Louis lachen waardoor ik glimlach. Ik open één oog en ik zie Louis wegrennen met de bal in zijn handen. Ik sluit mijn ogen weer en zucht even.

"Luke?" "Ja, love?" Luke en ik zijn nu ongeveer drie maanden samen. "Blijf je vanavond?" "Mmm, heeft meneertje Styles plannen?" Hij kus mijn lippen en ik lach en duw hem zacht weg. "Ja film kijken." "En." "Slapen." " We kunnen ook wat anders doen." Hij haalt wat plukjes voor mijn gezicht weg.

Luke en ik waren voor onze relatie een week vriendje ofzo. Was het te snel? Ja, veel te snel. Ik vertrouwde Luke en hij wist ook bijna al mijn geheimen. We vertelde elkaar alles en we waren best wel een klef stel. Ik zit nu twee jaar in een band samen met Niall, Liam en Zayn. Vanaf mijn zestiende wist ik dat ik op jongens viel. Twee jaar later had ik Luke en ik was gelukkig. Die nacht dat we sex hebben gehad voelde ik me al niet zo goed. We hadden het één keer daarvoor gedaan, maar toen voelde ik me niet zoals toen. Luke dacht dat ik gewoon ziek was, dat dacht ik ook. Ik was bij mijn moeder en ze vertelde me dat ik tweeling zo zijn, maar dat zij overleden was. Ik wist al dat ik tweeling zou zijn, maar ik snapte niet waarom ze het nu weer vertelde. Ze kwam weer naar beneden en ze had een zwangerschapstest vast. Ik keek haar meteen vragend aan en ik dacht dat zij weer zwanger was, maar nee. Ik moest gaan kijken of ik zwanger was. Compleet onzin dacht ik tot ik het het na vijf/tien minuten zag.

Ik was zwanger.

Dit moest een grap zijn, een jongen zwanger. Ik heb een druk leven. Ik geef concerten, ik reis veel. Ik kan geen rust nemen en ik ben achttien. Achttien en een kind krijgen. Wat gaat überhaupt Luke van me denken? Ik ben een freak.

Een jongen en zwanger!

We zijn drie maanden samen en nu al een kind samen. Zijn wij er  klaar voor? Ben ik er überhaupt klaar voor om negen maanden een kind te laten groeien en te verzorgen de volgende jaren.

Toen ik thuis aankwam en Luke zag begon ik te huilen. Het heeft zeker tien minuten geduurd tot ik iets rustiger werd. Ik mocht me niet druk maken, dat is niet goed voor het kind.

"Baby, wat is er?" "I-ik ben...." Ik kon het niet zeggen. Hij legde me op de bank en hij hing boven me. Hij kuste mijn voorhoofd en ik werd er rustiger door. Hij legde zijn lichaam op die van mij en hij kuste zacht mijn nek. Het ging niet uit maar wat sommige mensen denken. Ik werd er rustig van, maar nu totaal niet. "Luke, ga van me af." De baby. Hij ging van me af en meteen zat ik rechtop. Ik beet op mijn lip en ik keek hem aan. "Vertel het me." "Ik ben zwanger." Zei ik zacht. "Zwanger?" Herhaalt hij zacht. Ik knik en kijk naar mijn handen. "Harry je bent een f*cking jongen! Je kan niet zwanger worden!" "In mijn jas." Hij loopt weg. Tranen lopen weer over mijn wangen. "Godverdomme Harry." Ik keek naar hem en zijn handen klemde zich in zijn haar. "Dit kan niet! Ik ben hier niet klaar voor!" "Ik ook niet." "Harry, we kunnen het weg halen." Zegt hij en hij zit naast me op de bank. Met grote ogen kijk ik hem aan. "We zijn er allebei niet klaar voor." "We hebben negen maanden." Zeg ik zacht. "Godver Harry! Ik wil nog geen kind! Niet nu, niet over negen maanden en nog voorlopig niet!" "Ik wil het niet weg doen." "Het is ik of dat kind." "Dat kan je me niet vragen." "Ik heb het net gevraagd." "Luke, ik hou van je. Zoveel." "Oké we gaan een afspraak maken om dat kind weg te doen." "Ik wil het niet kwijt." Zeg ik terwijl ik mijn hand op mijn buik leg. "Ik of dat kind." "Je kan van dat kind houden, Luke!" "Ik moet nog geen kind, Harry!" "Ik ga het niet weg doen." "Harry, we kunnen later kinderen krijgen, oké. We zijn allebei nog zo jong en we zijn net bij elkaar. Jij hebt One Direction."  "Luke, ik kan het niet weg doen. Ik vermoord iemand. Ik vermoord mijn eigen kindje." "Oké, ik begrijp het. Dag Harry." Hij staat op en loopt weg. "Luke!" "Nee! Jij kiest voor dat kind, ik ben weg!" Met een klap gaat de deur dicht. Ik huilde en dat ging uren door. Ik moest rustig worden voor dat kind, maar het lukte niet. Ik belde Niall op en de jongens kwamen meteen. Ik vertelde het hun ook nadat zij me rustig hadden kunnen krijgen. Ze zouden me helpen door dit en dat doen ze nu nogsteeds

Toen Louis geboren was kon je zeggen dat ik de gelukkigste jongen op aarde was. Zijn blauwe ogen en die kleine geluidjes die uit zijn mond komen. Hij maakt me zo gelukkig. Hij heeft de ogen van Luke, maar ik was best wel snel over Luke heen. Bijna de  hele zwangerschap was ik gelukkig. De jongens hielpen me en de fans die waren blij om een kleine Styles. Als Luke Louis ooit wilt zien mag dat. Ik heb zijn naam niet ingevuld als vader. Er moest iemand staan en toen heeft Niall gezegd dat zijn naam daar kon staan. Als er bijvoorbeeld ooit iets met mij gebeurd wordt hij naar Niall geplaatst. Als ik overlijdt dan gaat hij naar Niall.

Oké dit is weer een kleinere hoofdstuk. Hopelijk begrijpen jullie het nu beter en als er dingen zijn die je nogsteeds niet begrijpt kan je het altijd vragen :D