YALNIZLIK

4.Bölüm

Merhaba canlarım💞 bölümü biraz geç geldi lütfen kusura bakmayın😘

Şarkı önermemi isteyen oldu😻
Manga- Cevapsız Sorular

Neyse çok konuştum (yazdım)😘İyi okumalar💕

"Gel" kapıyı açıp hemen girdim "Günaydın Beste bişey mi oldu?" derin bir nefes aldım.

"Ben düşündüm kararımı verdim" müdür meraklı gözlerle ne söyleyeceğimi dinliyordu "Ama bu kararımı onlar gelince açıklamak istiyorum lütfen"

"Tabiki Bestecim umarım kararın herkesi sevindirecek bir karardır"

"İzninizle çıkabilir miyim?"

"Tabiki" odadan çıkmıştım. Kararımı vermiştim ama nasıl söyleyecektim. Sueda Hanım ve Ali Beyi görünce heyecanlanıyordum.

"Bestee!" birinin beni çağırmasıyla hemen ona baktım. Kızı tanımıyordum pek ama baya acele ediyordu ve korkmuş gibiydi "Öykü bayıldı çabuk gel"

"NE! Ne demek bayıldı? Nerde? İyi mi?" korkuyordum. Öykü arkadaşım canım kardeşim ailem.

"Bilmiyoruz bian bayıldı doktor muayene ediyor"

"Beni yanına götür hemen"

***

"ÖYKÜ!" bagırmıştım. "Nasılsın? İyi misin? Nasıl oldu?"

"İyim" öksürmüştü kötü görünüyordu "Merak etme" gülümsemişti ama inandırıcı degildi.

"Emin misin?"

"Evet neyse merak etme" her zaman ki gibi konuyu kapatıyordu. "Naptın nereye gittin?" bu durumda bile beni düşünüyordu canım arkadaşım.

"Boşver beni şuan konu sensin" bir an içeri doktor geldi.

"Merhaba demek Beste sensin" beni nerden tanıyordu? "Öykü hep seni sordu sayıkladı" gülümsemiştim. Öyküyü çok seviyordum. Nasıl seviyor deseler tarif edemem. Öyküyü anlatmaya kelimeler yetmezdi. "Arkadaşının biraz bünyesi zayıf o yüzden çok yorulmaması lazım"

"Peki ben ona gözüm gibi bakarım" bakardım canım arkadaşım.

"Bundan hiç şüphem yok" diyip gülümsemişti.

***

Akşam olmuştu yemeğimizi yemiş Öykü yatmıştı. Benim uykum yoktu. Gün boyu Öyküyü ve kararımı düşündüm. Öyküye bişey olsa ben napardım? Çok korkmuştum. Öykü benim diğer yanımdı. Tek güvendiğim sevdiğim tek kişiydi. Kararım hakkında halen düşünüyordum. Doğru bir kararda mıydım? Bilmiyordum. Kafamdan aşağa soğuk su dökülünce irkildim. Su çok soğuktu. Hemen yapan kişiye bakmıştım. Her zaman ki gibi Ecrin bu sefer yanında Demirde vardı. Ecrin her zaman ki kahkasını attı.

"Pis görünüyordun duş aldın rica ederim" diyip tekrar bir kahkaha attı. Bu kız cidden sinirlerimi bozuyordu.

"Ya sen naptın sanıyorsun ugraşmasana benimle" halen gülüyordu ama ben çok sinirliydim. Demire baktığımda tuhaf bakıyordu çözemiyordum.

"Üzgünüm seninle ugraşmaktan zevk alıyorum" tekrar kahkaha attı. Her konuşmasından sonra kahkaha patlatmak zorunda mıydı?

"Ama ben seninle ugraşamıycam çekil önümden" diyip Ecrinin koluna çarpıp geçtim. Demir kolumdan tutu. Çok sinirliydim 'Ne var' der gibi baktım. Tuhaf bakıyordu acı gözlerle mi eğlenen gözlerle mi çözemiyordum. Bian kolumu bıraktında hemen gitmiştim. Her yerim ıslanmıştı saçlarımdan sular damlıyordu. Hemen dolabı açıp rahat bişeyler giydim yatama yattım.

***

Gözümü yavaş açtığımda yatağımdan kalkmak istemiyordum. Halsiz hissediyordum. Etrafa baktığımda kimse yoktu. Öyküde dahildi. Nerdelerdi? Öykü beni her zaman kaldırırdı neden kaldırmamıştı acaba. Hemen kalkıp üstümü giymiştim. Bahçeye çıktığımda Öyküyü arıyordum. Sabah kahvaltısınıda yememiştim geç kalmıştım ve çok açtım. Öyküyü tanıyan birini durdurdum.

"Öykü nerde biliyor musun?"

"En son Müdürün odasındaydı" Müdür odası mı? Ne alaka.

"Peki. Teşekkürler ederim" Öykü neden Müdürün odasındaydı. Bu sefer Ecrin ve Demir Öykünün üstüne mi suç attılar? Hemen Müdür odasının kapının önünde bekledim. Bian Öykü çıkınca hemen yanına gittim "Noldu?"

"Bişey olmadı öylesine çağırdı" öylesine mi? Müdür hiç bir zaman öylesine çağıracak biri degildi.

"Emin misin?"

"Evet neyse seni kaldıramadım yemekte yemedin aç mısın?" konu degiştirme çalışıyordu kesin bişey olmuştu ama ısrar etmeyecektim.

"Evet açıp hemde çok" yalandanda olsa gülümsemiştim oda gülümsedi.

***

Sonunda öğle yemeği vakti gelmişti. Çok acıkmıştım hem sıraya girip yemeğimi aldım Öyküyle oturduk.

"Sen dün aceleyle nereye gittin?" konuyu açmıştı. Bugün kararımı söyleyecektim ama nasıl?

"Kararımı söylemeye" Öykü öksürmüştü. Beline vurup "Helal helal su iç"

"Ne kararı?" gözlerini kocaman açmıştı.

"Ne kararı olacak aile kararı" çok rahat davranmaya çalışıyordum ama rahat degildim. Korkuyordum ama belli etmiyordum.

"Eee kararın ne?" meraklı gözlerle bakıyordu.

"Aslında daha vermedim oan vericem daha fazla insanları bekletmek istemiyorum" vermiştim ama daha emin degildim onlar gelene kadar düşünmek istiyordum. Öykü bişey dememişti. "Sen bugün niye Müdürün yanına gittin?"

"Dedim ya öylesine kızım neyse benim suyum bitti hemen alayım" bişey olmuştu ama anlatmıyordu ve kaçıyordu.

"Beste" bağıran kıza baktım "Müdür seni çağırıyor" bu kadar çabuk muydu?

"Tamam" diyip yerimden kalktım. Öykü hemen yanıma gelip

"Nereye?"

"Müdür çağırıyor" Öykü gülümsemişti. Bende ona yalandan gülümsemiştim.

"Doğru karar vereceğine eminim" başımla onaylayıp gittim. Yavaş adımlarla gittikten sonra Müdürün kapısana gelmiştim. Korkuyla kapıyı tık tıklamıştım.

"Gell" korkuyordum.

"Sen bunu yapabilirsin Beste sen güçlü bir kızsın" diyip hemen kapıyı açtım. Ali Bey ve Sueda Hanım vardı gülümsedim.

"Geç otur Bestecim" hemen oturdum. Sueda Hanıma bakıyordum gözleri parlıyordu. Her zaman ki gibi çok güzel görünüyordu. "Kararını açıklaya bilirsin Bestecim" Müdüre baktığımda meraklı gözlerle bana bakıyordu Sueda Hanım ve Ali Beyde öyle. Korkuyordum ama bunu söylemek zorundaydım derin bir nefes aldım.

"Ailenize katılmak istiyorum"

Bölümü nasıl buldunuz? 😄

Sizce Beste doğru karar aldı mı?

Yorumlarını bekliyorum 💞

Yazım hatalarım varsa affola 😘