•Το Μυστικό•

.."Χαρούμενος ή Ευτυχισμένος;"..

Κάπως έτσι πέρασαν και οι υπόλοιπες μέρες...Γεμάτες ζεστασιά και πικρία μαζί...Δεν ήμουν ευτυχισμένος, μα μπορώ να πω πως ήμουν χαρούμενος και ικανοποιημένος με τη ζωή μου εκείνη την περίοδο.

Ίσως τελικά αυτή να είναι η διαφορά μεταξύ του να είναι κάποιος χαρούμενος και πραγματικά ευτυχισμένος : Ένας "συμβιβασμός"  δρόμος. Η έλλειψη εγωισμού και εγωκεντρισμού. Η "μαγκιά" του να προσπαθείς να αποκτήσεις όλα όσα επιθυμούσες μία ζωή και να μη σε ενδιαφέρει αν τελικά το αποτέλεσμα είναι όπως ήλπιζες...παρά μόνο το ταξίδι. Να σε ρωτούν αν είσαι ευτυχισμένος και να απαντάς σε δευτερόλεπτα. Να κάνεις μία αναδρομή στις αναμνήσεις σου και να χαμογελάς. Να κοιμάσαι, και να νιώθεις μία περίεργη ανακούφιση. Να θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι το πρωί. Να ξυπνάς με χαμόγελο. Αυτό είναι ευτυχία!

Η χαρά είναι απλός ένα πολύ μικρό και στιγμιαίο δείγμα ευτυχίας. Αυτή είναι και η δική μου διαφορά λοιπόν κι ας το ονομάσουμε 'παράπονο' . Το ότι είμαι χαρούμενος κι όχι ευτυχισμένος . Η ύπαρξη αυτού του μεγάλου κενού με στοίχειωνε...τόσο πολύ που αν η επιθυμία μου είχε φωνή θα ούρλιαζε και θα την άκουγε όλος ο κόσμος . Η επιθυμία για ευτυχία.

Οι μέρες εξακολουθούσαν να περνούν και δεν είχα νέα από τη Λούσι. Σχολείο ερχόταν σπάνια, μα και τότε δεν την πετύχαινα στους διαδρόμους...ούτε καν στο προαύλιο. Δεν ξέρω τι της είχε συμβεί κι αν όντως τη στεναχώρησε ο χωρισμός μας...Πάντως τα δικά μου συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Νοιαζόμουν για αυτή, μα τη μισούσα.

Ξέρετε...αυτό το μίσος μου γεννιέται απ'τον πόνο και την υπερβολική αγάπη. Κι εγώ την αγάπησα. Μα εκείνη με πλήγωσε. Μου έδωσε μία σημαντική υπόσχεση, την οποία αθέτησε. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, πάντως για εμένα οι υποσχέσεις είναι σημαντικές. Κυρίως όταν προέρχονται από άτομα που αγαπώ...και ειδικά όταν προέρχονται από αυτήν. Μα εκείνη κατά κάποιον τρόπο με πρόδωσε.

Μου είχε πει πως θα γυρνούσε. Και δεν το έκανε εγκαίρως . Της είχα ετοιμάσει ολόκληρη έκπληξη...Δε σήκωνε το τηλέφωνο για εμένα, μα για τους άλλους ναι   ( Άραγε σε ποιον μιλούσε; ) ...Τέλος πάντων. Δεν έχει πλέον σημασία, και ίσως δε μάθω και ποτέ ( ή μήπως όχι; ).

Αυτό που έχει σημασία είναι πως δεν έχω ιδέα με το τι πρέπει να κάνω τώρα στη ζωή μου. Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θέλω να σπουδάσω και σε λίγο καιρό θα είναι πολύ αργά. Αναπάντητα ερωτήματα κυριαρχούν συνεχώς μέσα στο μυαλό μου και ίσως ήρθε ο καιρός να πάρω θέση...

Γιατί τόσο μυστήριο; Γιατί όλα τα άτομα γύρω μου να είναι τόσο μυστήρια και μυστικοπαθή; Τι έχω κάνει για να τα αξίζω όλα αυτά; Μήπως... όχι όχι... ήμουν μικρός τότε... δε γνώριζα... δεν καταλάβαινα...δε συνειδητοποιούσα...( ή μήπως όλα αυτά τα σκέφτομαι, ώστε να δικαιολογήσω τον εαυτό μου για ό,τι έκανα; Μα δεν έκανα και κάτι... απλός δε μίλησα...δε μίλησα όταν έπρεπε...αυτό δεν μετράει...δεν έχει και τόση σημασία ...[ή μήπως έχει;].

Πρέπει να μάθω...και θα μάθω! { Γιατί κάποιες φορές όταν θες κάτι πολύ, απλά γίνεται...Έτσι, χωρίς καμία σπουδαία προσπάθεια...ενώ άλλες πάλι φορές, μοχθούμε για κάτι, κοπιάζουμε κι αυτό όμως δε συμβαίνει...Είτε γιατί δεν είναι γραφτό ...είτε γιατί σταματάμε να προσπαθούμε... είτε γιατί δεν το θελήσαμε πολύ και αρκετά }. Και για κάποιο περίεργο λόγο έχω ένα προαίσθημα (καλό ή κακό...δε γνωρίζω) πως θα τα μάθω όλα. Έτσι απλά, στα ξαφνικά.

Θα μάθω για αυτή, θα μάθω για τη μητέρα μου, τον πατέρα μου , θα μάθω ακόμα και για το διαζύγιό τους. Γιατί, για να πω την αλήθεια ποτέ δε μιλήσαμε όσο θα έπρεπε για αυτό το θέμα. Τότε ήμουν μικρός και δεν καταλάβαινα. Τώρα όμως κάθε φορά που ρωτάω τη μητέρα μου για αυτό , αλλάζει απλά το θέμα. Κι εκείνον από τότε έχω να τον δω... και τηλέφωνο καθόλου... μία φορά με πήρε... πριν λίγο καιρό...Μα η μητέρα μου δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένη με το τηλεφώνημά του!

Η Λουσιάννα μου από την άλλη δε μου έχει πει ακόμα τίποτα! Έχω φτάσει σε σημείο να απορώ αν τα θυμάται! (Λες να ξέχασε; Μπα όχι! Η Λουσιάννα μου ποτέ δε θα το έκανε αυτό!... Σίγουρα όμως;)

Τι να πω...Μερικές φορές μόνο ο χρόνος μπορεί να καθορίσει το μέλλον του καθενός...και κανείς δεν έχει τη δυνατότητα να το αλλάξει...

ΥΓ: Χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση !!! <3