ALBİON

Bir Ejderha Varmış Bir Ejderha Yokmuş

Gwen, büyünün etkisiyle hemen ayağa kalkmıştı. Uyandığında Arthur yanı başında onu izliyordu. Ona sarıldı. O kadar özlemişti ki. Sanki büyülenmiş gibiydi. Cevaplanacak çok soru vardı ancak soramıyordu. Tüm gün onunla beraberdi. Kahvaltı yaptılar at bindiler. Halk da Gwen kadar mutluydu Kralının geri döndüğüne.
Merlin dün geceden beri Gaius'un yanına uğramamıştı. Haksızlık ettiğini biliyordu. Ancak Gaius da kendisine güvenmezse kimi kalıyordu ki... Arthur eskisi gibiydi. Yine Merlin'e şakalar yapıyordu. Takılıyordu. Merlin de biraz sevinmişti ama bu işte bir terslik yok muydu. Yani efsanenin gerçekleşmesi ve Arthur'un tekrar bu dünyaya dönmesi için bir takım olayların gerçekleşmesi gerekmiyor muydu? Ona danışacak bir bilgin yoktu. Aithusa konuşamıyordu. Albion için beyaz ejderha umut demekti ama küçük ejderha konuşamıyordu. Acaba onun içinde doğmasını söylediği gibi konuşmasını da mı söylemesi gerekiyordu sonuç olarak kendisi bir ejder efendisiydi. Camelot'tan çıkıp ormana doğru ilerledi. Aithusa'yı çağırdı. Aithusa küçük olduğu için çok seri uçmuyordu. Sevimli sevimli Merlin'e baktı. Kollarını önünde bağlamış düşünüyordu. Merlin ejder efendisi olduğu için. Yaşayan bir ejderha ile ölen ejderhalara ulaşabilir onlarla iletişim kurabilirdi. Ancak Bunu yaparsa Aithusa zarar görebilir miydi. Ona doğacağı zamanı söylediği gibi konuşmasını da söyleyebilirdi belki de o zaman Aithusa'nın dili açılacaktı. Kendini hazır hissettiği an gözlerini kapattı. O'na ejder dilinde ''Aithusa sana büyümeni emrediyorum'' dedi. Küçük ejder yavaşça büyümeye başladı. büyüdükçe o hastalıklı hali gitti ve gittikçe görkemli muhteşem bir ejdere dönüştü.

Merlin gözlerine inanamadı. hayalindeki ejderden daha muhteşem bir ejdere dönüşmüştü Aithusa. Merlin tekrar konsantre oldu ve bu sefer Ejder dilinde ''Aithusa sana konuşmanı emrediyorum'' dedi. Aithusa bu sefer öksürdü ve '' Bir an beni konuşturmayı unuttuğunu sanmıştım genç büyücü''

Merlin şaşkınlıktan düşüp bayılabilirdi. gözleri doldu ve kahkaha atmaya başladı. sesi kilgaraya çok benziyordu. hatta bilmese kilgara bile diyebilirdi. '' Neden geldiğimi biliyorsun değil mi?''

Aithusa oturdu. ''Genç bir ejderha olsam da gelmiş geçmiş her şeyi biliyorum. Yoksa boşuna mı büyülü varlık diyorlar bana''

''O zaman'' dedi merlin. ''Saraya dönen kişi Arthur mu?'' öyle olması için dua ediyordu.

''Bunu herkesten çok senin bilmen gerekiyordu genç büyücü. Efsanenin başındaki karakter Arthur'dan çok sensin. Efsanenin gerçekleşmesinden önce bir takım olaylar olacak ve içinde hissedeceksin. bunu sana kilgara da söylemişti. Peki söyle bakalım içinde Albion'un zamanının geldiğini hissediyor musun??''

''Ne hissedeceğimi bilmiyorum ki. yani Albion'un nasıl bir Krallık olacağını bilmiyorum.'' merlin gerçekten ne hissedeceğini bilmiyordu. Kafası karışıktı.

Aithusa yerleşti kanatlarını açtı tekrar kapattı.
'' Bak genç büyücü ne kadar kudretli bir büyücü olursan ol asla efsaneleri, geleceği bilemezsin. ben bile bilemem. ancak Albion daha önce ne görülmüş ne duyulmuş bir şey. Uther zamanında sebepsiz yere öldürülen büyücülerin hepsi senin bu dünyayı kurmanı bekliyor. Ve sen bu dünyayı kurarken onların yardımını da alacaksın. Bu dünya, Arthur'un cesareti, merhameti, adaleti ve senin muazzam büyünün birleşimiyle doğacak."
"Hissediyordum o kişinin Arthur olmadığını ama bi an için istedim sanırım."
Merlin derin bir hayal kırıklığına uğramıştı. Ama bir şey aklına takıldı. Arthur'un ruhu bu dünyaya nasıl salıverildi. Albion içini okuyabildiği için daha merlin sormadan cevap verdi.
" Sana tam da bunu söylecektim. Sizin düşmanınız var. Ve eminim ki siz ALBİON'un doğması için elinizden geleni yaptıkça. O düşman da Albion'u yıkmak için elinden geleni yapacak. O hizmetçi kıza çok dikkat edin Merlin o bir kukla."
Merlin'e kalsa Anında öldürürdü ama Gwen belli kanıtlar elde etmeden Malia'yı cezalandırmak istemiyordu." O şeyin bir Du Lac olduğunu Gwen'e çok geç olmadan söylemeliyim. Aksi takdirde geri dönülmesi zor şeyler olacak."
"Ha bu arada" dedi Aithusa "Gaius'un gönlünü al. Ona karşı çok kaba ve kırıcı oluyorsun. Senin belki de şu an tek destekçin o olacak. Senin için katlanmak zorunda olmayan şeylere katlanıyor Merlin."
Merlin'in kalbine sanki o an bir ok sağlanmıştı. Söylediklerinden o kadar pişman olmuştu ki. Gönlünü nasıl alacağını da bilmiyordu. Hava kararmak üzereydi. Vaktin nasıl geçtiğini bile anlamamıştı." Benim gitmem gerek. Sana soracağım çok şey olacak. " Aithusa gülmeye başladı "Çağırdığında gelmeme söylediklerini yapmama gibi bi lüksüm yok genç büyücü istesem de yapamam." Merlin minnettar şekilde başını salladı ve Camelot'a geri döndü. Aithusa derin bir iç geçirdi. Ve uzaklara doğru uçarak uzaklaştı...