Beklenmeyen Çağrı

141 16 3
                                    

Emrys!! Emrys!!

Merlin haftalardır deliksiz uyuduğu uykusundan bi an sıçrayarak uyandı. Kulaklarında çınlayan bu ses çok tanıdık geliyordu. Belki de Arthur öldüğünden beri böyle seslenen hiç  olmamıştı. Tüylerinin ürperdiğini hissetti. Ses tüm hücrelerine dolmuştu sanki. Yavaşça yataktan kalktı ve Gaius'u uyandırmadan parmak uçlarında dışarı çıktı. Daha gün ağarmamıştı bile. "Emrys! Sesime gel Emrys" iyi de ses her yerdeydi ki... "Nerdesin seni bulamıyorum" Merlin bir yandan koşuyor bir yandan bağırıyordu. Bir an durdu ve etrafında yoğun bir sis oluşmaya başladı. Arkasında birinin olduğunu hissetti. Soğuktu. Bir anda arkasına döndü ve o an nerdeyse bayılacaktı. Çünkü babası karşısındaydı. En son onu Morgana'nın büyülü yaratığı büyü gücünü çektiğinde kristal mağarada görmüştü. Merlin konuşamıyordu. Sanki dili tutulmuştu. Deniz mavisi gözleri doldu. Babası onu kucaklamak için yöneldi ama sarılsa da ne kendisi oğlunu hissedecekti ne de Merlin babasını... Çünkü o bir hayaldi. "Zamanı yaklaşıyor Merlin. Kaderine yazılan görevi tamamlamanın vakti geliyor. Albion'un kurulmasına az kaldı ancak asıl şimdi sorumlulukların daha da ağırlaşıyor. Kristal mağaraya gitmelisin. Orda gördüklerin yaklaşan kehanetlerden sadece bir tanesi. Ve o kehaneti dikkate alıp doğru bir strateji izlersen Zorluk çekmeden Arthur'u kurtarabilirsin. Yalnız tek başına yapamazsın. Druidlerin soyu tükenmedi Merador ormanlarında yaşıyorlar Onları bul sana yardım edeceklerdir. Büyüden oluşan bir ordu kurmalısın ki Arthur'u kurtarabilesin. Arthur ve sen bir madalyonun iki yüzü gibisiniz sen madalyonun büyü kısmıyken Arthur Doğruluk kısmı." Merlin ne diyeceğini bilemiyordu. Kilgara zamanı geldiğinde içinde hissedeceğini söylemişti peki neden bir şey hissetmiyordu."Kilgara ölmeden önce bana zamanı geldiğinde içimde hissedeceğimi söyledi. Peki neden bir şey hissetmiyorum. Nasıl Büyüden bir ordu kuracağım. Artık zaman değişti insanlar büyüyü hafızalarından sildi. Böyle şeyleri sadece masallarda olur sanıyor." Merlin'in sesi titriyordu. "Bu savaşta yalnızım sende biliyorsun" Babası bir adım daha yaklaştı elini Merlin'in omzuna attı Merlin'in hissetmeyeceğini bile bile. " illa yaşayanlar yanında olacak diye bir şey yok ki. Bütün ruhlar emirlerini bekliyor. Onlarla doğru iletişim kurarsan sana cevap vereceklerdir. Sen sadece Druidleri bul gerisi inan bana gelecek. Şimdi gitmeliyim ve Merlin bir şey daha bu yolda eskisinden daha da cesur ve güçlü olmalısın. Bunu unutma oğlum... " Merlin gözlerini açtığında kendini yatar halde buldu. babası çoktan gitmişti. Korktuğu o mağaraya tekrar gitmeye karar verdi belki de sorularının cevabı kristallerdeydi.....

HİKAYEMİ BEĞENDİYSENİZ OYLARINIZI VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM GELİN ALBİON'U BERABER KURALIM...😊

ALBİONHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin