ALBİON

Saraydaki Casus

"Merlin gördüğün şey her neyse Camelot'un geleceğini tehdit ediyor. Malia'yı takip etmelisin. Ancak bunu Gwen'e söylemek için erken. Onu suç üstü yakalamalısın. "

Gauis çok endişeliydi. Camelot'ta bir casusa daha artık yer verilmemeliydi.

"Kristallerde başka bir şey daha gördüm. Daha doğrusu hissettim yüzü görünmüyordu. Malia çok güçlü bir varlığa casusluk ediyor Gauis yeryüzündeki son güçlü büyücünün ben olduğumu sanıyordum." Merlin bunu söylerken gerçekten çok gerilmişti. Gauis yanından kalktı ve sandığın içini karıştırmaya başladı.

" Gauis ne arıyorsun? "

Gauis elinde bir kitapla geldi.

" Kadim din büyücüleri, Kristal mağaranın gizemini çok anlatır. Büyünün ordan doğduğuna inanılır. Gördüğün şey tahminimce bu dünyadan değil. Ama bu dünyaya gelmeye hazırlanan biri. İşte bak"
Diyerek kitabı gösterdi.

"Bu bir çeşit ruh göçü öteki dünyayla bu dünya arasındaki perde de yaşıyor. Sadece görmesini izin verdiği kişiler o varlığı görüyor."

"O zaman Malia aynı zamanda bir büyücü."

Gauis emin değildi. "büyü gücü olmayan birine bu izin verilebilir. Büyü gücüne sahip olması için büyü üflenebilir. Her şey olabilir Merlin."

"Gauis burda kalarak Camelot'u nasıl koruyabiliriz ki. Gwen'le konuşmalıyız. Camelot'a yerleşmeliyiz."

Gauis bunun olacağını sanmıyordu. Halkın ayaklanmaması için büyünün karşısında durduğu izlenimini vermek için Merlin'i sürgün etmesi gerekiyordu. Aksi takdirde idam edilmesi gerekecekti.

Gwen'in bunu kabul edeceğini sanmıyorum Merlin. Seni sürgün ederek aslında senin hayatını kurtardı. İdam edilebilirdin.

Merlin kararlıydı Gwenle konuşacaktı. Hem de bugün. Hem Gwen Kraliçe değil miydi? Halk ona bağlılık yemini etmedi mi? İstese kanunları değiştirebilir. Esnetebilirdi. Geç kalınan her dakika Camelot'un biraz daha tehlikeye girmesi demekti. Bunu yapmalıydı. Gwen'le konuşmalıydı. Bir anda ayağa kalktı.

"Gauis ben gidiyorum akşama dönerim"

Gauis bir şey diyemeden Merlin uçmuştu zaten.

Camelot sınırlarına girdiğinde Gwen'i yalnız yakalamayı ümit etti. Pelerininin kapşonunu kafasına geçirdi ve pazarın içine girdi.

Gerçekten Gwen pazarda halkla birlikteydi. Onların sıkıntılarını dinliyordu. Gwen in yanına dilenci gibi yaklaştı. "Çocuklarım aç majeste yardım eder misiniz lütfen majeste?" Gwen Merlin olduğunu anladı ve tenha bir yere geçtiler

"Merlin burda ne yapıyorsun?"

Merlin'in fazla zamanı yoktu direk konuya girdi.

"Efendim sizinle konuşmam gerekiyordu. Geç kalınan her dakika Camelot için tehlike arz ediyor"

Gwen endişelenmişti. "Açık konuşur musun? Ne gibi bir tehlike?"

Muhafızların onlara doğru yaklaştığını farkedince tekrar dilenci gibi konuşmaya başladı.

"Bir sorun yok değil mi leydim?"

Gwen gülümseyerek "oh, hayır gidebilirsiniz sadece bir dilenci yardım istedi."

"Emredersiniz Leydim"

Gwen tekrar Merlin'e döndü. "sen şimdi git hava karardığında ben kulübeye geleceğim. Bu kadar önemli olmasaydı gelmezdin sana güveniyorum"

Merlin "Nasıl isterseniz efendim. Dikkatli olun sizi ormanın girişinde bekliyor olacağım."

Merlin arka taraftan kimseye görünmeden çıktı.

Kulübeye geldiğinde Gauis "Noldu konuşabildin mi Gwenle?"

"hava karardığında kendisi gelecek"

"Bunu söylemek için çok acele ettin Merlin biraz daha bekleyip bazı şeyleri anlamalıydık Kristaller bazen gerçeği saptırabilir. Bizi yanıltabilir."

"Gauis anlamıyorsun o şeyin gücünü hissettim. Hem daha önce Morgana'nın Uther için yaptığı planları da bu kristaller sayesinde öğrenmiştik biliyorsun."

Gauis bir şey söylemedi. Olacakları kestiremiyordu. Yaşlı beyni artık bunları kaldırmıyordu.

Gwen bu yolda yalnız yürümek istemiyordu. Güvenebileceği birisinin olmasını istiyordu. Yıllarca tüm sadakatini Camelot'a kanıtlayan tek şövalye Sir Leon'du. Onu da yanına almalıydı. Muhafızlara Sir Leon'u çağırmalarını Emretti.

Sir Leon hemen gelmişti.

"Buyrun Majeste beni çağırmışsınız."

Gwen konuya nasıl gireceğini düşündü.

"Seninle bir konu hakkında konuşmak istiyordum. Konuyu fazla uzatmayacağım. Camelot'a olan sadakatini ben tahta çıkmadan önce Arthur'a gösterdin Sir Leon. Ben başınıza geçince de bana bağlılık yemini ettin ."

Sir Leon Gwen'in önünde eğilerek "Camelot'a ve size hizmet etmek benim için bir şereftir Leydim."

Gwen'in içi biraz olsun rahatlamıştı.
"O yüzden bunu sadece seninle konuşabilirim. Bak Leon, Camelot uzun yıllardır büyüye karşı bir savaş verdi bunu sen de biliyorsun. Merlin'in sürgün edilme sebebini de biliyorsun ancak tüm hayatını şan şeref için değil sadece Arthur'un kuracağı yeni dünya için adadığını ikimiz de biliyoruz. Benimle bir yere gelmeni istiyorum. En azından burda yalnız kalmak istemiyorum.

Sir Leon nereye gideceklerini tam kestiremese de Gwen'le gitmeyi kabul etti. Vakit kaybetmeden Camelot'tan ayrıldılar...

HİKAYEMİ OKUYAN ARKADAŞLAR YORUM VE OYLARINIZI BEKLİYORUM DESTEĞİNİZİ BEKLİYORUM SİZ DESTEK VERİRSENİZ YAZMAK İÇİN BİR AMACIM OLUR 😊😊