Camelot'ta yağmurlu ve fırtınalı bir gece hakimdi. Sanki öfkeli ruhlar Camelot'un üzerine lanet yağdırıyordu. Gwen bir türlü uyuyamıyordu. Gözlerini kapattığında gözünün önüne Morgana'nın ihaneti, o nefret dolu bakışları geliyordu. O savaşta Camelot uğruna hayatını feda edenleri geri getirebilme imkanı olsaydı keşke diye düşündü o savaştan geriye tek sadık şovalye sir Leon kaldı. Arthur'u hatırlatan geriye kalan tek insan oydu. Percival ve Kardeşi Elyan uzak bir yere göreve gitmişlerdi ancak 3 sene oldu bir daha asla geri gelmediler. Camelot devriyeleri her yeri aradı ancak ne bir iz öldüklerine dair bir ip ucu hiçbir şey yoktu. Düşündükçe oda ona dar geliyordu. Bir şeyler yapmalıydı. Arthur olmadan,Gerçekten yüreği çok yanıyordu. Şu an Merlin'in yanına gitse muhafızlar onu görebilirdi. Ve kraliçenin geceleri ormana gittiği halk arasında duyulursa farklı bir algı oluşabilirdi.
O an kapı çaldı içeriye giren hizmetçisi Sofia'ydı"Işığınızı açık gördüm Leydim uyuyup uyumadığınızı kontrol etmeye geldim. Benden istediğiniz bir şey var mı?"
Gwen gülümsedi "Hayır Sofia bir şey istemiyorum"
Sofia Gwen'e her zaman sadık bir hizmetkar olmuştu. Arthur'la Merlin nasılsa Gwen'le Sofia da öyleydi. Yine Arthur demişti değil mi? Her şeyde Arthur varken onu nasıl unutabilirdi ki? Bu kabuslar Ne zaman bitecekti? Camelot Halkı Gwen'e bağlılık yemini etseler de Gwen'in yüreğine gömdüğü acısını gördükçe Krallarının yasını tutmaya devam ediyorlardı. Gwen biraz yalnız kalmak istiyordu. Ve Sofia'yı evine gönderdi. Pencereye doğru yönelip gökyüzünü izlemeye başladı. Halkın biraz da olsa acısını hafifletilmesi için yarın küçük bir şenlik yapmaya karar verdi. Bütün halk katılacaktı. Evet bu iyi bir fikirdi. Hem halkın sıkıntılarını dinler onlara yardımcı da olabilirdi.
Gwen tahta geçtiğinden beri Camelot'ta barış ve huzur hakim sürüyordu. Çünkü Camelot'u ele geçirmek isteyen tek kişi Morgana'ydı o da ölünce öyle büyük savaş halinde olduğu düşman krallıklar yoktu. Sahi morgana öldükten sonra cesedi nereye gitmişti peki? Camelot şövalyeleri onun cesedini uzun bir süre aramıştı. Ancak Morgana'dan hiç bir iz yoktu. Bunca zaman ölmemiş olsa ortaya çıkardı. Morgana'yı düşününce içine bir kasvet çöktü. Bir zamanlar onun hizmetçisiydi. Yeri geldi arkadaş gibi olmuş dertlerini paylaşmışlardı. Sofia da Gwen'e karşı öyleydi. Sofia'dan böyle bir şey beklemiyordu fakat tedbirli olmalıydı.
Kaç kez sarayın içindeki hainler yüzünden Camelot düşme tehlikesi atlattı. Bu sefer Camelot ona emanetti. Belki bir gün Arthur tekrar gelecekti bu düşünce bile onu mutlu etmeye yetmişti. Mumunu söndürdü ve Arthur'u görmeyi ümit ederek tekrar uykuya daldı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALBİON
FantasíaEFSANE ŞİMDİ BAŞLIYOR! CAMELOT'UN GELMİŞ GEÇMİŞ EN BÜYÜK KRALI ARTHUR PENDRAGON BÜYÜNÜN VE DOĞRULUĞUN SAVAŞIYLA YENİDEN DOĞUŞU VE ALBİON TOPRAKLARININ BAŞINA GEÇİŞİNİ BİR HAYRANIN HAYALİNDEN DİNLEMEYE HAZIR MISIN? O ZAMAN ALBİON'UN KAPILARI SENİN İ...