ALBİON

Rüyalar

Camelot'ta büyük bir kalabalık vardı. Halk yeni kralına bağlılık yemini etmek üzere bir kısmı meydana bir kısmı taht odasına toplanmıştı. Herkes hummalı bir şekilde görevini yerine getirirken buna Gaius da dahil, Merlin o kalabalıktan soyutlanmıştı sanki.
"Gaius?" Gaius onu ne görüyor ne de duyuyordu. Bu sefer Merlin Gaius'un önüne geçti. "Gaius burda neler oluyor? Konuşsana Gaius?" Gaius Merlin'in içinden geçip gitmişti. O sırada çanlar çalmaya başlamıştı. Herkes taht odasına toplanmış tören başlamak üzereydi. Merlin taht odasına giderken yanından iki tane hizmetçi geçti ve aralarında taç giyme töreninin olacağını fısıldaşırken Merlin bunu duymuştu heyecanlanmıştı. Demek Arthur geri döndü. Albion kuruldu diye içinden geçirdi. Salon çok kalabalıktı. Tahtın önündeki kişi yani Kral Arthur diye düşündü. Halkını ve ülkesini canı pahasına koruyacağına dair yemin ediyordu. Merlin gülümsemesine engel olamıyordu Arthur geri dönmüştü. Tacı takacak görevli halka dönmüştü. Merlin o an şaşkınlıktan dili tutulmuş gibiydi donmuştu. Tacı takacak kişi Arthur'du. "Ben Arthur Pendragon Camelot yasalarının bana verdiği yetkiye dayanarak. Seni Camelot Kralı ilan ediyorum. Ayağa kalk Kral Mordred" "Nee? Mordred mi" bu kadar şeyi kaldıramazdı artık. Sanki beyni uyuşmuş kalbi durmuştu. O an her şey ağır çekimde ilerliyor gibiydi. Mordred halkına döndü. Merlin'le göz göze geldiler. Bi tek Mordred görebiliyordu Merlin'i. Gülmeye başladı. O kadar sinsice gülüyordu ki. "Merhaba Emrys" dedi. Ancak bunu zihniyle söyledi. Merlin geri geri gitmeye başladıkça Mordred Merlin'e hızla yaklaşıyordu. "Hayır" dedi Merlin "Bu olamaz" derinden bir ses duymaya başladı. Ses boğuktu.

"Merlin! Uyan! Merlin Kabus görüyorsun Uyan..."