DELİBAL / ZERRİE [TAMAMLANDI]

11|"Benimle Kal"

"Zayn, beni öper misin?"

Yavaş, temkinli bir adımla aramızdaki ufak mesafeyi kapattı ve yüzümü avucunun için aldı. Başımı sağa, avucuna doğru yatırdım.

Tanrım, rüya görüyor olmalıydm.

"30lu yaşlarında bir adam için fazlasın." Beni öpmesini beklerken söylediğiyle gözlerimi kırpıştırdım. "Bu yüzden, şimdi gitmelisin. Ben de yarın erkenden gideceğim burdan, bu kadarı fazla."

"Nereye?" Gözlerindeki düşünceli hali görmek için pisişik güçlere sahip olmaya gerek yoktu. Her zaman çakmak çakmak olan gözleri, adeta rengini kaybetip hastalıklı bir hala bürünmüştü, rengi solmuş gibiydi.

"Beni bir daha göremeyeceğin bir yere." Baş parmağıyla yanağımı okşarken, sadece gözlerimin dolmasına izin verdim. "Büyüyüp beni unutacaksın, küçük Perrie." Yüzümü elleri arasından kurtarıp elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim.

"Aşk büyüyünce unutulabilecek, ucuz bir şey değil." Aslında bağırmayı planlamıştım ama sesim bir fısıltıdan öteye geçmemişti.

Sadece bir saniyeliğine gözlerinden bir karaltı geçti.

"Bunu bilmek için küçüksün."

"Ama sen yeteri kadar büyüksün, değil mi? Bunu çok daha iyi bilirsin." Sorduğum soruya cevap vermeden arkasını dönüp merdivenlerden çıkmaya başla.

Anlaşılan benim gitme vaktim gelmişti.
✖️✖️

"Evet, yarın gidecekmiş ve ben de yaz bittiğinde yatılı okula gidip çok sevgili üvey annem Veronica ve babamı baş başa bırakacağım. Sanki bana bir ev alamazmış gibi." Jade saçlarımı okşamaya devam etti ve sıkıntıyla iç geçirdi. "Ama tabii ev almasına Veronica müsaade etmemiştir. Benim için bunca para harcaması onu öldürebilir." Yattığım yerden elimi uzatıp sigara pakedine ulaştım ve içinden bir dal çıkarıp çakmakla yaktım. "Zayn'in benim babam olmasını dilerdim." İçime çektiğim nefesi üflediğimde Jade yüzünü buruşturarak geri çekildi. Her zaman sigaradan nefret etmişti, bense 13 yaşından beri içiyordum.

"Belki de ona baban olup olamayacağını sormalısın." Kaşlarımı çatıp sigaramdan bir nefes daha çektim. Eğer 30'lu yaşlarındaki bir adamı sevmek için fazlaysam, babam olması için de fazla olacak değildim ya? Bu düşünceyle gözlerimi devirdim.

Elbetteki böyle bir şey olmayacaktı.

"Onun babam olmasını isterdim ama onun benimle yaşamak isteyeceğini sanmıyorum." Jade parmaklarımın arasından sigarayı alıp kitabının üstünde söndürdü. Kaşlarımı çatıp doğrulduğumda, sırıtan yüz ifadesinin pek de iyi şeylerin habercisi olmadığını biliyordum.

"Eğer yarın gidecekse, son ana kadar neden yanında durmuyorsun?"

"Çünkü beni kovdu?" Jade gözlerini devirdi.

"Bunu ilk kez yapmıyor."
✖️✖️✖️

Saat gecenin üçüydü ve ben kalkmış Zayn'in evine gelmiştim. İnekli pijamalarla.

Bunun berbar bir fikir olduğunu ve Zayn'in uyuyor olacağını bile bile kapıya vurmaya başladım. Yaz bitmek üzereydi ve geceleri oldukça soğuk oluyordu, yani bu incecik inekli pijamayla burada çok fazla dikilmeye niyetim yoktu.

"Zayn! Aç ka-" kapının aniden açılmasıyla sustum ve karşımda dikilen, göz altları uykusuzluktan çökmüş olan Zayn'e baktım. "Vay canına." Zayn kaşlarını çatarken içeri girip kapıyı kapattım. "Dışarısı çok soğuktu, uyuduğundan korkmuştum." Zayn saçlarını karıştırıp olan biteni anlamaya çalışıyordu.

"Neden burdasın?" Çatallı çıkan sesi, son görüşmemizden bu yana -10 saat falan- hiç konuşmadığının göstergesiydi. Aslında ben buraya gelmeden ömce, yıllarca konuşmadığına emindim.

"Çünkü seni özledim." İki adımla aramızdaki mesafeyi kapatıp parmak uçlarımda yükseldim ve boynuna sarıldım. "Seni özlüyorum Zayn, kokunu özlüyorum." Zayn birkaç saniyelik duraksamanın ardından ellerini belime sardı. "Gitmeni istemiyorum Zayn. Sen gideceksin, yaz bitecek ve ben bir odada 20 kişinin kaldığı boktan bir yatılı okula gideceğim." Zayn ellerini belimden çekip ondan ayrılmamı sağladığında çatık kaşlarıyla karşılaştım.

"Neden yatılı okula gidiyorsun?" Gözlerimin dolmasını engellemeye çalışaral başımı dikleştirdim.

"Babam haftalar sonra evlenecek ve beni evden kovmak için böyle bir yol buldu." Çenesindeki bir kasın seğirdiğini gördüm.

"Ben burda kalsam da bir şeyin değişmeyeceğini biliyorsun." Kolumu beline dolayıp başımı göğsüne yasladım.

"Burda kalırsan seninle yaşarım. Sabah kahvaltını hazırlar ve akşam yemeğini yaparım. Yatağını toplarım. Sadece benimle kal."

"Arkadaşın yok mu?" Başımı kaldırıp ona baktım.

"Sen olsan arkadaşının ailesiyle kalır mıydın?"
✖️✖️✖️
Biraz sıkıcı bir bölüm gibi ama napalım artık bir şeylerin yerine oturması gerekiyordu. Sizce Perrie'nin isteğini çocukça bulup gidecek mi yoksa bunun için kalacak mı? Sonuçta birden final de yapabilirim, severim öyle şeyleri ;);)):);));