'Wow' krijgt het meisje met de bruine haren en groene ogen er nog net uit.
'Wat een verhaal.'Ik kijk het meisje hulpeloos aan en vraag: 'Geloof je me soms niet?'
'Ik geloof je wel, alleen waarom je het verteld snap ik niet.'
Ze gelooft me..
Ik zucht van opluchting.
En zeg dan met tegenzin: 'Ik heb jullie hulp nodig om hier weg te komen.''Waarom?' Vraagt de jongen die tot nu toe nog niks heeft gezegt.
'Dat zie je toch zo?' Zegt het kleine meisje dat bij hun staat met een kleine glimlach. 'Hij kan het niet alleen, hij heeft onze krachten nodig om hier weg te komen!'Ik zie ze allemaal vreemd kijken, op het slimme meisje na, en kijk dan weg. Als ik mijn moed weer gevonden heb en iedereen een voor een verwachtingvol aankijk, wil ik hier zo snel als het kan wegkomen. Daarom begin ik richting de trap die ik eerder deze dag was tegengekomen en roep richting het groepje: 'Komen julie nog?'
Ik zie als ik omkijk dat ze me volgen dus blijf ik even staan zodat ze op me kunnen inlopen. Als ze bij me zijn leg ik snel mijn plan uit, zonder dat ze me een keer onderbreken of vragen hoe ik weet welke krachten ze hebben, en nadat iedereen zijn deel van het plan had goedgekeurd ging het plan in werking.
Melissa:
Nadat de jongen zijn plan had uitgelegt en we op de trap naar beneden liepen, nam ik hem apart zodat ik hem een paar vragen kon stellen. 'Ik heb een paar vragen,' zeg ik als de jongen me met een vragende blik aankijkt, 'en mijn eerste vraag is: Hoe heet je?'
De jongen antwoord: 'Ben ik dat vergeten te vertellen? Het spijt me, bedankt dat je me toch wil helpen! Maar ik zal het mysterie maar onthullen,' zegt hij terwijl hij moet lachen, 'mijn naam is Ian.''Oke Ieeejen,' zeg ik zo langzaam als ik kan en dan zo snel als ik kan, 'volgende vraag: Hoe weet je welke krachten we hebben en wat voor een heeft Lizzie?'
'Rustig, rustig! Allereerst wil ik opmerken dat dit twee vragen zijn. Maar ik zal antwoord geven op beide: Toen ik ontsnapt was, kwam ik uit in een gang en toen ik in jullie gang uitkwam was er in de muur een hok. Daarin heb ik me verstopt toen de bewakers kwamen, maar toen ik rondkeek in dat hok viel mijn oog op een stapel met dossiers. Deze waren gelabeld met namen en toen ik mijn op een van hen zag staan, tja je kunt het wel raden, was mijn nieuwsgierigheid zo erg geprikkeld dat ik ze allemaal razendsnel doornam. Beginnend met die van mij en toevallig eindigend met die van jou...'
Fronsend kijk ik hem aan en vraag dan: 'Wat ben je allemaal te weten gekomen over ons en hoe gaat dit ons helpen?'
'Om te beginnen dat Lizzie bovenmenselijk slim is en hierdoor veel meer krachten, zoals jij het noemt... ik noem het liever vaardigheden, kan ontwikkelen. Ehh en dat jij ook nogal handige dingen kan... zoals de tijd stilzetten en in dat scenario dingen veranderen. Maar ook...' net op dat moment, dat hij zijn zin wil afmaken, loeit alweer het alarm door het gebouw. Ian en ik kijken elkaar aan en stormen de trap af, achter Alex en Liz aan.
Als we onderaan de trap zijn aangekomen zien we dat Alex en Liz eem deur hebben opengemaakt en druk aan het discutiëren zijn. 'Wat is er aan de hand?' Schreeuw ik om boven het alarm uit te komen.'We denken dat wij het alarm hebben aflaten gaan!' Schreeuwt Liz.
'Oke, dan moeten we snel opschieten en geen tijd staan te verspillen!' We rennen zo snel als we kunnen maar we horen de bewakers al aankomen. Ik draai me om, om te kijken waar ze vandaan komen en als ik me omdraai is iedereen weg.
Nou ja, tot het moment dat ik aan mijn arm wordt vastgepakt en, als ik probeer te schreeuwen, met een hand voor mijn mond meegesleurd wordt. In het begin probeer ik me nog los te wringen maar als ok na een tijdje een glimp opvang van de persoon die me vasthoud stop ik onmiddelijk met me te verzetten.

JE LEEST
Project Escape
Aventura4 tieners komen erachter dat ze speciale vaardigheden (krachten) hebben. Ze worden allemaal ontvoerd als proefpersonen. Als ze proberen te ontsnappen uit het geheime en streng bewaakte laboratorium waar ze vast gehouden worden, wordt het moeilijk en...