Aşkta macera ve eğlenceyi bir arada arayanlara özel...
Ben Gizem Çepni. Kaosu karakteri olarak benimsemiş aksiyon sevdasını şırıngalarla, ajanlık dürtülerini ise hemşire takip dosyalarında bastıramamış bir hemşireydim.
Di'li geçmiş zaman ekini kull...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Buy..buy.."
Yeğenim Ali'nin küçük tombul eliyle işaret ettiği yere bakıp sıkıntıyla iç geçiriyorum.Ali'mle parka gelmiş hala-yeğen vakit geçiriyoruz.İşaret ettiği şey ise onun için hiç ama hiç uygun olmayan üstü kapalı uzun bir kaydırak.
Bu nedenle Ali'yi salıncağa oturtup önüne emniyet amaçlı zincirlere takılan plastik şeyi indirerek yavaş yavaş sallamaya başlıyorum.Amma velakin Ali köfte dudaklarını büzerek kaydırağa bakarak içli içli ağlamaya başlıyor.Biliyor ağlamasına dayanamadığımı o yüzden yapıyor sıpa.Kendimden biliyorum bende aynısını abime yapardım yapmaya da devam ediyorum.İlahi adalet bu olsa gerek.1 yaşındaki çocuğun elinde kukla olmak her ne kadar zoruma gitse de mecburen Ali'yi kucağıma alarak kaydırağa yöneliyorum.Halalık neydi emekti..
Teyze değil; hala;anne yarısıdır!Hınca hınç dolu parkta bu fedakarlığı feriştahı gelse yapamaz çünkü.
Önüme oturtup belinden sıkı sıkıya tuttuğum Ali'mle kaydıraktan kayarken arkamdan ittiren çocuklara çemkirmekle meşgulüm bir yandan.Bu erkek çocukları ne haşarı canım! Alt tarafı kayacaksın yahu neyin sabırsızlığı bu? Çocuklar kendi aralarında çekişme yaşarken kucağımda keyifle kayan Ali'ye onaylamaz bakışlar atıyorum.Umurunda mı beyefendinin halasının çektiği çile?!
Kaydırağın ucuna gelebildiğimizde çocuklardan biri tutup bana "teyze senin ne işin var ya kaydırakta" demez mi ağzım şok içinde açılıp kapanıyor.Nihayet"teyze senin babandır!" diye patlama noktama ulaştığımda söylene söylene kaydıraktan kucağımdaki Ali'yle kalkıp birine çarpmamla sendeliyorum.Yeğenimin kucağımdan alınması ile dengemi sağlayamayıp kumların üstüne düşerken Ali'nin ağlama sesiyle iyice panikliyorum.
Dönen nevrim ve bana doğru uzanan elle kafamı kaldırıp baktığımda üstüne giydiği kamuflaj gömleği ve başındaki siyah şapka ile serseri gibi görünen Tuğrul'u karşımda beni yüzündeki yamuk gülüşle izlerken buluyorum.
