A Nightmare

Chapter 8

JAKE POV's

Nagising ako at tinignan ko yung cp ko naka off na pala siguro lowbat na, tumayo ako sa kama ko at paglabas ko sa pintuan biglang may humawak sa leeg ko, napakahigpit halos hindi na ako makahinga. Tinapon niya ako parang papel sa pader ng room ko.

" Patay kana bakit kapa andiro? " wika kung galit na galit and yes the killer is alive. Lumapit siya sinugatan niya ang kamay ko at ang daliri ko sa paa inalis niya. Halos maiyak na ako sa sakit, subrang sakit. Pumikit ako at pagdilat ko isa palang panaginip iyon ngumiti ako pero pag tingin ko sa paa ko wala ng mga daliri puni na ng dugo. Pagtingin ko sa tabi ko katabi kunapala ang killer and yes nailabaa ko siya sa panaginip ko, at nakita ko ang cellphone ko bukas at nakita ko si Sandra kakapasok lang niya sa room niya at sumigaw siya.

" Jake Jake Jake Nooooooo " ang tanging sigaw niya. My heart was broke when i heard her voice and I saw her crying. I felt guilty. Tinignan ko siya at nginitian ko. At nagsalita ako kahit hindi niya maririnig basta maform sa bunganga ko okey naku.
" I love you " yun nalang ang tanging nabanggit ko.
At tumingin ako sa killer. Hinatak ko siya ayuko kasing mabuhay siya sa balat ng lupa, kahit ikamatay kupa okey lang basta safe si Sandra. Tinusok tusok niya ang katawan ko hanggang sa lumabas ang dugo sa bunganga ko pero bago niya ako mapatay pumikit na ako at binalik ang killer sa panaginip ko.

SANDRA POV's

Matapos kung magluto kumuha muna ako sa ref ng coke then pumunta na ako sa room ko at pag pasok na pag pasok ko tumingin agad ako cp ko at saktung saktu! Para akung namatay sa nakita ko, si Jake si Jake pinapatay siya ng killer nakita ko ang paa niya kulang na este wala na ang daliri.

" Jake Jake Jake Nooooo " yun ang tanging lumabas sa bibig ko. Nakita ko siya tumingin sakin at ngumiti. Natusok subra ang puso ko diko alam ang gagawin ko, ang tanging nagawa kulang ay uniyak ng umiyak. Napansin ko ang bibig niya nagsalita siya.

" I love you " yun ang form ng bibig niya. At mas lalo akung napaiyak ng subra subra. Dahil siguro sa pag wawala ko sa room ko biglang pumasok sina mommy at daddy sa kwarto ko.

" Anak anung... " hindi natuloy ni daddy ang sinabi niya ng makita ang cp ko sa VC namin ni Jake na patay na siya tumitilapon ang dugo at putol putol ang paa.

" Ahhhhhhhh " Napasigaw ng malakas si mama, subrang lakas mas lakaa pa sa sigaw ko at napayakap siya kay daddy. Lumapit si daddy sakin at yinakap niya ako. Hiniwalay ni daddy ang yakap ni mommy sakanya.

" Dito lang kayo tatawag ako ng pulis " wika ni daddy pero ako at si mommy umiiyak parin, pero si mommy niyakap niya ako at sinabayan niya akung umiyak. After 5minutes bumalik si daddy.

" Doon tayo sa sala " wika niya at inalalayan kaming dalawa ni mommy. Eto ang mahirap mag isa lang si daddy na lalaki at tatatlo lang kami sa bahay. Only child eh. After 10minutes kahit malakas ang ulan dumating na ang mga pulis. Lumabaa narin si daddy sa bahay at pumunta sa bahay nila Jake. Naka open ang pintuan namin at tinitignan kunalang kung anu ang nangyayari. Pumasok na ang mga pulis sa bahay nila Jake at after 10minutes nilabas na ang katawan ni Jake. At umiyak nanaman ako ng subra subra. Yinakap ako ni mommy.

" Its ok, its ok dont cry " wika niya sabay haplos sa likod ko habang yakap yakap niya ako. Patuloy lang akung humahagolgol. After 20minutes na umiiyak ako bumalik na si Daddy sa bahay. Umalis narin ang mga pulis. Nagpalit muna si daddy ng damit kasi basang basa siya. Matapos siyang magpalit bumalik siya agad sa sala.

" Anu sabi ng mga pulis? " tanung ni mommy.

" Ang sabi nila, Iimbestigahan pa nila pero ang nakita nila may damit na naiwan iyon siguro yung killer" wika ni dad.

" Walang hiya yung pumatay ginawang parang baboy yung katawan ni Jake, mabait na bata iyon " wika ni mommy. Hindi ko napigilan ang sarili kung magsalita.

" Kilala ko siya, kilala ko siya " yun ang tanging nabanggit ko at napatingin si mommy at daddy sa akin.

" Nakita mo? anu ba kasing nangyari? " wika ni mommy.

" Nung nagluto ako ng pagkain ko pagbalik kl tumingin ako sa cellphone ko at kitang kita ng dalawang mata ko kung paano niya ito patayin, inalis niya ang mga paa tinisok tusok niya " wika kung lumuluha na naman.

" Sinu anak? sabihin mo sinu? at isusumbong natin sa pulis " wika ni daddy.

" Sinabi kona saiyo noon pero hindi ka niniwala, ngayon nakapatay na siya at sa pinaka importante pa sa buhay ko" wika ko.

" Wagmung sabihin..." hindi ko tinuloy ang sasabihin ni dad.

"  Yes dad, akala ko tapos na akala ko wala na siya pero hindi nagbalik siya, nakita ko mismo pinatay niya si Jake wala akung nagawa, hindi kayo naniniwala? pwes patutunayan ko! papayayin ko siya at hindi ko hahayaang mapatay niya ako o kayo" wika kung may galit.

" Anak anak makinig ka, alam kung masakit ang pagkawala niya pero ... " Hindi ko nanaman tinuloy ang sasabihin ni dad.

" No dad its true! hindi ako baliw na magsasabi ng kasinungalingan! " wika ko at tumayo na at pumunta na sa room ko at tinuloy ko ang pag hagolgol doon dahil hindi ko tanggap. Kung kelan okey na kami kung kelan umamin na kami at kung kelan kami na bakit pa siya nawala. Sabi ko kasi dapat dito na lang siya. Tinignan ko ang cp ko nakita ko ang picture naming naka wallapaper at hindi ko maiwasang kausapin to.

" Ikaw kasi ang tigas ng ulo mo, sabing dito ka muna! Yan tuloy iniwan muna ako at hinding hindi kama babalik " wika kung umiiyak.

" Ang sabi mo hindi moko iiwan, ang sabi mo hindi moko pababayaan at sabi mo kahit kelan hindi moko sasaktan, pero anu ito? ang sakit sakit Jake ang sakit! " wika ko sa picture namin. Hindi ko naiwasan yinakap ko ito at humagolgol. Dahil dito hindi talaga ako nakatulog magdamag kahit alam kung ang lalaki na ng eyebugs ko.