Siyahlı ♤ Sekai ♤

New Job

        
          Sehun parmağında çevirdiği kalemi masasının üzerine umursamazca fırlattıktan sonra evine yeni aldığı hizmetçinin dosyasını incelemeye başladı.
           Siyah dosyanın içindeki kağıtta yazanlara kısaca göz gezdirdi ve evine gitmek için beyaz , aynı zamanda süper lüks olan arabasına atlayarak şehire pek yakın olmayan evine sürmeye başladı.
           O sırada ise Jongin çoktan evin önüne gelmiş kışın ortasında yeni ve ilk patronunu bekliyordu. Tek geçim kaynağı olan motorunu ve bir şey sürme cesaretini kaybetmişti. ( Neden burada aklıma fesat şeyler geldi ksksksksk) Bu yüzden ev kirasını odeyememis ve en mantıklı işi bularak buraya gelmişti. Sadece Ceo  olduğunu  bildiği adama hizmet edecekti. Her zaman patron o olmuştu. Her zaman kendi başının çaresine bakmıştı. Fakat şu an özgür olmak için başka insanlara ihtiyacı varmış gibi hissediyordu ve bu onu içten içe yiyordu. ( özgür deyince akla gelen ÖFA ♡)
            Evin önüne gelen arabanın ışıkları ile iki adım geriledi Jongin. Sehun ise gayet havalı bir şekilde arabadan inmiş uzaktan gördüğü bedeni suzebildigi kadar suzmus ve kaşında tek çizik olan ve kavruk tenli gence araba anahtarını firlatmisti.
Jongin son anda fark edip aldığı anahtar ile boş boş patronuna bakarken Sehun ona garaji işaret edip eve girmişti.
  
       "İlk günümde. Daha içeri yerleşmeden. Araba kullanmami istiyor."
    
          Sayamadığı kadar çok küfür ederek şoför koltuğuna geçti ve motoru çalıştırdı. Ellerini direksiyona koyduğu anda gözünün önüne gelen anılarla  bayilacagini düşündü o an. Patronunu siktir edip arabadan indi. Ilaclarini aradı bulduğunda ise titreyen elleri ile onları içti. O sırada ise Sehun odasının camından onu izliyordu. " Değişik " diye geçirdi icinden. Sonra ise çalan kapısı ile gir komutu vererek içeri giren dağılmış bedeni izledi.

        " İzninizle anahtarları size teslim etmeye geldim. Arabanızı park edemedim çok özür dilerim"

         Hızlı cümlesini ortaya döken esmerin  ardından beyaz tenli sözü aldı.

        " Daha araba bile park edemiyorsun ve bana hizmet etmeye mi geldin. "
  
          Jongin gözünün sinirden segirdigine emindi. Derin bir nefes çekti ve Sehun'a iki adım yaklaşarak fısıldadı.

          " Daha oturduğun evinin değerini bilmiyorsun ve bana patron mu oluyorsun "

             Sonra ise geri çekilerek sıktığı ellerini gevşetti. Ona şaşkın ve kızgın halde bakan adama baktı. Yakışıklıydı.  Çok yakışıklıydı. Beyazdi. Fazla beyazdı. Uzundu. Boyu çok uzundu. (Fesatlik sksksksk) Ondan en az 3 yaş büyüktü.  Ona bakmayı kesip arkasını döndü ve odadan çıktı.

          " SAKIN BIR YERE KAYBOLAYIM DEME SENI SIKIK HIZMETCI BOZUNTUSU !  ŞIMDI O ÇATI KATINA YERLES VE O AĞZINI ASLA AÇMA!!"

          Jongin kıkırdadı.

      
          "KOLAY BIRISIN OH SEHUN"

          
           Sehun güldü.

           "BOKSUN KIM JONG IN"

            Fakat sonra o bok Sehun'un en değerlisi olacaktı. Fakat bunu sadece yazar ve okuyucular biliyordu. ŞŞT.