Siyahlı ♤ Sekai ♤

Baby

Yemek yeme vakitleri gelmişti. Jongin oturduğu kucaktan kalktı ve kapıya doğru adımladi. Burayı sevmişti. Klass bir havası vardı ve Sehun'a cidden yakisiyordu. Sehun da kapıya vardiginda Jongin cebindeki elleri ile yavaşça kapıdan çıkıp ilerlemeye başladı.

O sırada ise Sehun onu arkasından süzüyor kendine zor hakim oluyordu.

" Bu kim? Şuna bak bee~ altına aldinmi nasıl gider bu baksana"

Sehun duyduğu cümleler ise ışık hızında arkasındaki iki adama döndü. Jongin de duymuştu. Sehun'un yanına ilerledi ve elini onun eline dolayarak cekistirdi .

" onlar senin çalışanların Sehun. Boşver. Hadi gidelim. Böyle sikik insanlara değmez. "

Sehun ise tam anlamıyla burnundan soluyordu. Jongin seke seke asansöre bindi ve çıkış katını tuşladi. Asansör duvarına yaslanmış sevgilisinin yanına gitti.

"Seni çok güzel bi restorana götüreceğim. Oranın sahibi olan teyze beni tanır. Çok iyi ilgilenir bizimle "

Sehun'a artık sinirin geçsin lütfen diye bakışlar atıyordu o sırada.

" Jongin nasıl boylesin sen? Sana o kadar laf söylediler bebeğim nasıl bu kadar güçlüsün sen?"

"Sehun dürüst olmak gerekirse şu an içimden Amisina koyayaim ben onların. Diye bağırıyorum ama bunu belli etmek bana bir şey kazandırmaz dimi?"

Zemin kata ulaşan asansör yüzünden önden ilerledi ve elini sıkıca tutan Sehun'un verdiği sıcaklık ile en sevdiği ramen restoranına adımladi.

"Bak bak ne kadar güzel bak" heyecanla yerinde ziplarken Sehun'a gri renkler içindeki minimal restoranı gösteriyordu.

" Sehun hadi gül artık" en sonunda ise pes etti ve sesini alcaltti iyice. Sonrasında ise yerden kesilen ayakları ile küçük bir çığlık bıraktı ve kollarını Sehun'a doladi.

Kulağına dolan tatlı kahkaha seslerine kulak kabartti Jongin.

" Jongin çok seksisin ama bu hallerin o kadar tatlı ki"

" Sehun! Indirsene beni"

Yavaşça yere geri inmişti küçük olan.

" Sehun ben aciktim"

.
.
.
.
.
.
.
.

Restoranda karınlarını doyurmuslar ofise geri donmuslerdi. Jongin koltukta uyuyakalmisti. O sırada ise Sehun işlerini halletmisti ve eve dönmek için toparlaniyordu. Çantasını alıp koltuktaki bedenin yanına çömeldi ve saçlarda gezdirdi parmaklarını.

" Bugün de gördün. Herkes sana ölüp bitmek için hazır durumda Jongin. Ama sen benimsin. Ve ben bunu herkese aşırı derecede göstermek istiyorum. Seni hep o belinden kavramış olarak durmak istiyorum Jongin"

" Çok mu seviyorsun beni Sehun?"
Uykulu ve kapalı olan gözleri ile mırıldandı Jongin.

" Çok seviyorum var mı? "

Jongin kıkırdadı ve gözlerini aralayarak Sehun'a dikti kahvelerini.

" eğer şimdi ufacık bir yaramazlık yaparsam cezam ne olur"

" ne yaptığına göre değişir bebeğim"

Jongin oturur pozisyona gelerek Sehun'un düğmelerini gogusunun ortasına kadar açtı sonra ise görünen yerlerde yavaşça dilini gezdirdi. Küçük bir inilti çıkararak kendini koltuğa yasladı.

Sehun'un ise tüm beyin fonksiyonları durmuştu. Yaslanan bedenin üzerine çıktı ve dudaklarını sert bir şekilde esmerin dudaklarına bastırdı.

" Çok yaramazsın bebeğim~ çok ~ "