PLEASE VOTE GUYS! :)))))))))))) THANK YOU. :*
Chapter 5
-Basketball Court-
“Brad! Basketball na tayo! Panay ka naman text e! Sino ba yan? Importante ba yan?”-I asked sabay hagis ng bola sakanya at buti agad niya naman iyon nasalo.
“Wala to Wil. Maglaro ka muna!” –He answered. Nakakapanibago siya, dati hindi naman siya mahilig magText-text ng ganyan, dati todo bigay mag-basketball pero ngayon parang tinatamad, at hindi niya naman ako madalas tinatawag na “Wil”. Ano kayang problema nito?
Tumayo lang ako sa harapan niya habang siya naka-upo naman sa may bench. Mga 3 minutes na kong nakatayo. Wala padin kaming kibuan, parang di niya ko pinapansin. Another 2 minutes Wil, baka mapansin ka na niya. Makalipas ang 2 minutes wala padin! Grabe para akong Invisible sakanya.
“Hoy ZACHJIN FAJARDO! Sampung taon na ko nakatayo dito hindi mo padin ako pinapansin! Ano bang problema mo ha?!” –Galit na tanong ko.
“Di ba sabi ko maglaro ka nalang? Bakita ba lahat kailangan mong malaman?!” –He shouted back. Sabay baling uli sa cellphone niya. Parang di maganda to a. Hindi ganito si Zach. Ano kayang problema nito?
“Aba! Aba! Aba! Sinisigawan mo ko?! Ano ba kasing problema Zach! Hindi ka naman ganyan a?!” –I shouted loudly and I rolled my eyes.
I saw him smirked at tumayo sa bench. Yes, maglalaro na ata kami. Wala talaga tong binatbat pag ako nagalit. Hinihagis niya ang bola sa ring at pasok naman ito. Sabay tingin sakin at umalis nalang bigla. Daig pa ko sa pagkaBipolar nun! At ano naman kayang problema ng mokong na yon?!
“Hoy IKAW ZACHJIN FAJARDO! Nakasuot ng Jersey na pula, number 8! HUMANDA KA, GAGANTI AKO!” –Sigaw ko sakanya. Buti nalang konti lang tao sa court nun at hindi siya masyadong napahiya. Busit na yon! NakakaGIGIL! Ni-hindi niya man ako nilingon!
-Sa Bahay-
Dali-dali akong pumunta sa kwarto ko at kumuha ng damit sa closet. Pumunta ako sa banyo at naligo. I wear Red cotton short shorts and a simple white loose tee. Matutulog nalang din naman kaya ganto nalang susuotin ko. Actually, hindi talaga ako nag-sho-short shorts, pero dahil matutulog nalang kaya na-isipan kong mag-short-shorts nalang. Kadalasan kasi naka-tokong or above the knee na short ang sinusuot ko at tshirt na maluwag or jersey. Tboom na kung tboom!
“Grace! Grace!”-Tawag sakin ni Manang Tess habang kumakatok sa kwarto ko.
“Po? Pasok po!”
“Bumaba ka na maghapunan na tayo, at nga pala nasa baba din si Zach. May dalang bulaklak, para sa’yo ata yon. Hihi. Mahal ka narin ata ng mahal mo anak.” –Manang said. Habang parang kinikilig pa.
“Ssh, manang talaga! Baka may nakarinig. Tayo lang nakaka-alam non! Magkagalit kasi kami kaya baka peace offering lang yon!”
“Ikaw talaga. Osya, sumunod ka na ha. Ipapa-ayos ko na kay Belia(Kasambahay) yung hapagkainan. Yayain ko na rin si Zach maghapunan rito.”
“Osige po Manang, papatuyuin ko lang ho itong buhok ko!” –I said.
Oo, tama ang nabasa niyo kanina. May gusto ako kay Zach, dati na. Hindi ko alam kung pano nagsimula. Pero parang lumalabo na rin yon. Kasi alam ko namang wala akong pag-asa dun. At ang alam namin sa isa’t-isa na parang magkapatid lang kami. At mahirap ng umasa.
Downstairs nakita ko kaagad si Zach na naka-upo sa sofa namin. Pormadong pormado. At may dala pang bouquet of flowers. HOLY MOTHER OF RAFFLESIA FLOWER! Ang gwapo niya. His brown eyes, red lips and pointed nose. Sino bang hindi ma-i-inlove sakanya?! Parang bumabalik na naman ang pagka-gusto ko skanya. Pero ERASE! ERASE! ERASE!
“Anong ginagawa mo dito?” –Tinaasan ko siya ng isang kilay at nagpamewang.
Bigla naman siyang napatingin sa legs ko, parang first time niya ata akong nakitang nakaganitong shorts! At napatayo sa kina-uupuan niya.
“Wow Brad a! Ganda ng legs. Wootwoot!” –Pamiro niya.
“Hoy ikaw! May atraso ka pa sakin baka nakakalimutan mo?!” –I shouted.
“Dumaan lang naman ako dito e…!”
HUWAT?! Dumaan lang siya dito? Pero di ba liligawan niya ko?
He continued: “…Okay ganito. I passed by dahil… Look, sorry. Sorry kanina. Hindi ko sinasadya sigawan ka kanina. Mainit lang kasi ulo ko dahil nalaman kong hindi lang pala ako yung nanliligaw kay Kricel…”
Para akong nabuhusan ng malamig na tubig. HOLY MOTHER OF RAFFLESIA FLOWER! Hindi ako yung pakay niya? Sadyang dumaan lang siya dito para sabihin to?! At hindi ko alam na nililigawan niya si Kricel! Si Kricel na “DNV” Di Na Virgin!
“Ano Zach?! Nililigawan mo si Kricel?!” – I asked na para bang hindi makapaniwala.
He nodded.
“MYGAWD, Zach?! Kelan pa?! Ba’t di mo sinabi sakin?! Bakit siya pa?! Bakit Zach?! Bakit?!” –Napa-upo ako sa sofa. And I putted my both hands on my face.
“Brad? Are you okay? –He asked na parang na-wi-wirduhan sakin.
Bigla naman akong natauhan at napatayo.
“Hahaha. Galing ko umaarte no?” –Pambawi ko and I faked smile
“Oh yes. Akala ko totoo. Haha. Brad. Ayos lang ba ‘tong suot ko? Amuyin mo nga tong pabango ko kung ayos lang? Etong mga flowers ayos lang ba? Eh yung buhok ko brad ayos lang? Brad etong –“
“Zach, teka lang ha. Yung utak mo hindi ayos e! Ano ka ba brad hindi mo na kailangan mag-pa-gwapo?” –OOPS. What did I just said?
“Dahil ba pogi na ko brad? Di ko nakailangan mag-pa-pogi di ba?” –He said with yabang voice.
“Hindi noh, Ang point ko. Kung mahal ka talaga niya, kahit gaano ka pa ka-dugyot mamahalin at mamahalin ka niya. Kaya ayos na yan brad. Alis ka na, baka maunahan ka pa. Sige ka!” –Sabay tulak ko sakanya palabas ng door.
“Salamat Wil!”
VOTE PLEASEEEE!
BINABASA MO ANG
My Invisible Love
Romance“...Nagseselos ako dahil mahalaga ka sa’kin, nagseselos ako dahil siya lang lagi nakikita mo at eto ako pilit ngumingiti, nagpapakatatag dahil ang sakit-sakit na. Pagod na pagod na ko ‘brad. Nagseselos ako brad! Selos na selos. Kahit na kaibigan, u...
