KINDLY VOTE AND COMMENT GUYYYYS. :))) Thank you. :">
Chapter 15
Zach’s POV
Nag-usap na kami ni Ate Dessa. She said: Not all scars show all wounds heal sometimes you can’t always see the pain some one else feel. Sometimes not all pain is worth to sacrifice. Even how many times we strive for, hindi parin sapat ‘yon para makita ang gusto mong mangyari.
It’s already 4:30 p.m. I have nothing to do. Pupunta nalang ako kila Wil. I want to see how happy she is.
“Manang Tess, Si Wil po?”
“Nasa kwarto niya, kumatok ka nalang.”
“Sige po.”
I ran upstairs.
Kumatok ako sa pintuan ng kwarto niya.
“Uhm. HI?”
“Pasok ka.”
Nagbago na talaga si Wil. She is wearing fitted blue tshirt and a denim shorts. Madalas kasi naka-jersey to ngayon dalagang dalaga na.
“How are you?” –I asked.
“Eto ayos lang! kararating ko nga lang e.”
Nakita ko naman yung ngiti sakanya. Napaka-saya niya.
“Kamusta naman date niyo?”
Umupo kami sa may sofa.
“BRAD! ALAM MO BA NILILIGAWAN NIYA NA KO!!!” Nabigla ako sa sinabi niya at napatingin ako sakanya.
“Ha?”
“Ang bingi naman nito! Nililigawan niya na ko, tas sinabi niya din na handa siyang maghintay para sa akin!”
“Bakit?”
“Ay essay lang ang peg, kailangan i-explain to the max!”
“Ang bilis naman.” -She’s very happy.
“Ewan ko nga din e! pero siguro brad, Nagandahan sakin! Hahaha! Ano brad boto ka ba sakanya?!”
TANGA KA BA WIL?! SYEMPRE HINDI AKO BOTO!
“Bakit ako?”
“Syempre brad kita e!”
“Pag ba sinabi kong hindi ako boto, susundin mo ko?” –Nakita kong parang natigilan siya.
“Ah… Eh…”
“Never mind! Basta kung dyan ka masaya sige lang. Basta eto tandaan mo –“ –She cut me off.
“WIL OPEN YOUR EYES!” –She continues.
“Good, matanda ka na alam mo na ginagawa mo. Basta sinasabi ko sa’yo buksan mo lang yang mga mata mo. You never know how much pain you would suffer from it… Someone is waiting for you, even how hard and pain he is suffering but because of love he is willing to sacrifice just to see you happy.”
Alam kong slow ‘to kaya di niya agad magegets.
“Who is?”
“You’ll know someday. It is your invisible love. Everyone has his/her INVISIBLE love, which destiny who can only know him/her.” –I said with sincerity.
“Invisible love? Destiny? ARE YOU GAY?! ZACCCCH. I MISS YOU. Pero bigla kang nagbago, hindi ka naman ganyan kalalim magsalita Brad!”
“Pain changes people.” –I said calmly.
Tumayo na ko, parang hindi siya makagalaw at parang iniisa-isa niya lahat ng sinabi ko.
“Napaka- S.L.O.W. mo talaga!”- I smirked sabay hampas ng unan sakanya.
Siguro hanggang ganito nalang kami ni Wil. Hanggang magkaibigan nalang. Maghihitay nalang ako. “Walang masama kung aaminin mo sakanya, pero ang ma-reject, masaktan at layuan? Doon mo makikita na sana hindi mo nalang sinabi sakanya. Pero sadyang panahon lang ang magsasabi kung ano mangyayari. Lahat tayo may Invisible Love, na sadyang Destiny lang ang nakakaalam. Who knows kayo pala ang tadhana. Pero sa ngayon Zach, you need to let-go and wait. Two months nalang aalis na tayo, iiwan mo rin siya…” –Ate Dessa.
Wil’s POV
Naghahampasan kami ng unan ni Zach ng biglang may tumawag sa’kin. Si Steffany pala classmate namin.
“Hello?”
[Hi Wil! Kamusta na?]
“Ayos naman ikaw ba?”
[Ayos lang din, Uhmm. Wil may outing tayo sa Monday.]
“Ha? Saan? Parang biglaan naman ata?”
[Sa Batangas. Ano ka ba! Birthday ko yun, kaya dun gaganapin yung birthday ko]
“Ay ganun ba! Sigesige!”
[Ikaw na din mag sabi kay Zach a, wala kasi akong number nun, Sigesige. Aasahan kong makakapunta kayo. I have to go na. Bye! See yah!]
“Okay. Sige.”
“ZACH! Birthday ni Steffany sa Monday sa batangas gaganapin outing brad!”
“Nice. I’ll come.”
BINABASA MO ANG
My Invisible Love
Romance“...Nagseselos ako dahil mahalaga ka sa’kin, nagseselos ako dahil siya lang lagi nakikita mo at eto ako pilit ngumingiti, nagpapakatatag dahil ang sakit-sakit na. Pagod na pagod na ko ‘brad. Nagseselos ako brad! Selos na selos. Kahit na kaibigan, u...
