Chapter 22
Bigla siyang tumingin sa’kin at seryoso ang mukha.
“Ano’yun?”
“Zach…” –I said sabay hawi ng buhok ko.
“Please Wil, say it!”
“Zach… Ano kasi…” –I grab his arm and look into her eyes.
“Zach… try natin…”
“WHAT? Spill it out now!”
“Zach…
I want to…
gusto kong…
ano kasi…
GUSTO KITANG IHULOG AT PAGTAWANA HABANG GUMUGULONG!” Sabay tulak ko sakanya kaya naman napa-gulong siya. Tawa naman ako ng tawa sakanya. Alam kong iba pinagpapawisan na siya kanina nung sinabi kong may gusto akong i-try HAHAHAHA. Ang UTO-UTO niya talaga. :D
Umupo ako sa ilalim ng puno, habang hinihintay ko siyang makatayo at pumunta dito. Grabe, laughtrip talaga ‘yun!
“Oy Zach, takbo, bilisan mo!” –I said with authority.
“Oy Wil, hindi maganda yung ginagawa mo ha!” –He said habang pinapagpag niya ang damit niya.
“Hahaha. Bawi lang yun, kinakaladkad mo ko kanina e.”
Nanahimik muna kami ng saglit… Parang ang awkward tuloy. Wala akong maisip na topic, habang siya naman nakatingin lang sa malayo habang nakastretch ang mga paa niya.
“May sasabihin ako.” –Sabay naming sinabi ‘to. Nakaktuwa lang sabay namin nasabi to. Meant to be? NAAAH.
“Go ahead.” –He said while smiling.
“No, ikaw nalang muna.”
“Sige na sabihin mo na… Lady’s first.”
“Okay… ganito kasi…”
Hindi ko alam kung saan ko sisimulan, hindi ko alam kung sasabihin ko ba na narinig ko lahat ng sinabi niya sakin nung nasa resort kami at kunwari lang akong tulog nun, or sasabihin ko na ba agad na ini-o-offer ako ni Papa na sa Australia na ko mag-aral. Arghh. ANG HIRAP.
“Yung about dun sa resort, yung birthday ni Steffany, yung nasa seashore tayo…”
Kinuha niya yung bottled water at uminom habang nakatingin sakin…
“Ano kasi Zach…” Hindi ko talaga alam kung pano sisimulan, baka kasi magalit siya sakin.
“What it is Wil?” His face turned into serious poker face.
“Ano… Di ba tulog na ko nun tapos parang may naririnig akong sinabi mo pero di ko na masyadong marinig dahil antok na antok na ko nun… ano ba yung sinabi mo?” HOOO. Nakahanap din ng palusot.
“HAHAHA. Ano ka ba, nagkwekwento lang ako nun. About life.” –He said.
Wait nagsinungaling siya sa’kin. Bakit di niya sinabi sakin yung totoo?! Nakakaasar naman oh. Agad namang uminit ang ulo ko. Ang ayaw ko sa lahat ay yung nagsisinungaling. Bakit nila kailangan magsinungaling kung pwede naman nilang sabihin ang totoo?!
“Tell me the truth Zach.”
“That was the truth.”
“No it wasn’t”
“Yes it was.”
“ZACH! ANO BA! SABIHIN MO YUNG TOTOO!” –Medyo nataasan ko na yung tono ko. At hinawakan ko ang dalawa niyang braso para humarap sakin, Para kasi siyang manhid na sira-ulong naka tingin sa malayo at medyo tumatawa.
“Uy saan nga pala tayo mag-co-college? Akala ko ba PMA tayo?” –Iniba niya ang topic. Habang parang naka smirked pa.
“Zach, I have no time for jokes. Bakit ka mag-a-aral dito kung sa Canada na kayo titira?! ZACH NAMAN, YOU’RE SUCH AN IDIOT!”
“Wait Wil, you know all about it? So gising ka pala nun?” –He became a serious monster this time.
“YES ZACH, NARINIG KO LAHAT NG SINABI MO SAKIN. I KNOW THAT ALL THOSE THOUGHTS WERE TRUE. BUT NOW, I HEARD A DUMB LIE. ZACH?! WHY?
BAKIT KAILANGAN MONG MAGSINUNGALING? TANGGAP KO NA NUNG UNA NA NAHIHIRAPAN KANG SABIHIN MO SA’KIN NA AALIS KA NA, but now… Tinanong kita, pero ang sabi mo “WALA”.
Zach naman please! I don’t want to ruin this friendship. Ginagawa ko yung lahat para iparamdam ko sa’yo kung gaano ka kalahaga din sa’kin. Tinanggap ko na nga nung una e, pero heto na namn tayo… You’re such an INDENIAL person.
Yan hirap sa’yp akala mo lahat matatakpan… No Zach, I’m so tired in keeping this friendship. Go, umalis ka na… Tutal unti-unti ko ng natatanggap ang lahat…
Natatanggap ko na, na one day all those pain ay hindi worth it. I’m accepting the fact that you and I need to let-go. And Yes Zach, I’m starting to move-on… I thought, hindi pa huli ang lahat para sabihin ang nararamdaman mo, pero it’s too late. Hindi ako ang Invisible Love na hinihintay mo…” –And my tears started to fall. Ayos yan Wilyein Grace, nasabi mo na ang lahat… Wala ka ng magagawa kundi tanggapin na aalis na siya at hindi niya kayang sabihin sa’yo ang lahat.
“Wil, let me explain… Yes it was my first decision… pero… -”
“I have to go, I didn’t know I’d end up falling for you this hard. I think this would be the last. Siguro ito na rin ang sign na hinihingi ko. Thank you Zach… Pero eto tandaan mo… Hindi lang ikaw ang pwedeng mang-iwan.” Tumakbo na ko, narinig ko siyang tinatawag ang pangalan ko. Hindi ko na siya tinignan pa.
Mas madali ‘to para tuluyuan na kong makalimot, at para hindi ko na siya maalala pa pag nasa-Australia na ko.
WANNA READ ZACH’S POINT OF VIEW??? I’M SURE MAGUGULAT KAYO! PERO I NEED YOUR SUPPORT GUYS. I NEED YOUR VOTES AND COMMENTS PARA NAMAN SIPAGIN AKONG MAG-UPDATE!
FOLLOW NIYO KO DITO SA WATTPAD. :”)
FOLLOW ME ON TWITTER AND INSTAGRAM ALSO: @cadeguino
BINABASA MO ANG
My Invisible Love
Romance“...Nagseselos ako dahil mahalaga ka sa’kin, nagseselos ako dahil siya lang lagi nakikita mo at eto ako pilit ngumingiti, nagpapakatatag dahil ang sakit-sakit na. Pagod na pagod na ko ‘brad. Nagseselos ako brad! Selos na selos. Kahit na kaibigan, u...
