Chapter 24

78 4 0
                                    

Chapter 24

Zach’s POV

We are on our road to NAIA.

Almost every day  pumupunta ako kila Wil para kausapin siya pero sabi ng mga kasambahay at ni Manang Tess, ayaw niya akong maka-usap.

Ilang beses nakong nag-text at tumawag pero hindi niya sinasagot ‘yun.

Naka-ilang beses narin akong i-message siya sa FB pero hindi siya nag-rereply.

Nagpa-abot na nga narin ako ng mga sulat kay Manang Tess pero sabi niya tinatapon lang daw iyon ni Wil.

Halos lahat ng bagay ginawa ko na para kausapin siya pero wala padin!

4 days na ang nakalipas since nung nag-away kami.

Nakikita ko siyang lumalabas kasama si Nathan, and they’re both happy. Kaya parang ayoko na ding lumapit kasi alam kong maiinis at malulungkot na naman siya pag nakikita ako. Sapat na siguro yung nakikita ko siyang masaya sa piling ng iba…

However, it is really hard to tell your mind to stop loving someone who is hurting you so much if your heart still does.

“Don’t let it break you, no matter how hard things get. Life goes on. The truth Zach, you like the pain. You like it because you believe you deserve and you can conquer to it how hard the pain is.

Zach, Promise me, hindi ka susuko. Hindi kita pinalaki ng ganyan para lang sumuko. Alam mo at alam namin na ginagawa mo ang lahat. Okay, We have to go. Mag-iingat ka ha. Kaya mo ‘yan. In the right time alam kong susunod ka sa amin. Bye Anak.”

Mom hugged me so tight and bigla namang may tumulong luha sa kaliwang mata ko.

“Wag ka ngang umiyak! Para ka namang bakla niyan e!” –Ate Dessa hugged me too so tight at binatukan na rin ako. Haha.

“I’m gonna miss you Ate.” –Sabay tulo na naman ng luha ko.

“Bye baby boy. You can do it!”

Pumasok na sila sa loob ng airport. I decided na ipagpatuloy ang laban. I decided na hindi ako bibitaw.

As my way back home, traffic na naman. Napalingon ako sa right side. It’s already 2:30 pm.

I saw Nathan and Wil, kalalabas lang galing sa isang restaurant. Napaka-saya nila. Pupuntahan ko sana sila kaso naka-ipit ako kaya di ko maliko ang kotse ko.

Napahampas nalang ako sa manubela! Sht.

That moment when you can actually feel the pain in your chest from seeing something that breaks your heart.

Umuwi ako ng bahay na parang lantang gulay…

Binato ko lang sa sofa ang susi ng kotse.

Feels like my life slowly ruin. I can’t believe sa isang iglap magkakaganito ako.

Wil’s POV

These past few days, Nathan and I are so close compared dati. Nagkakapalagayan na rin kami ng loob. Kinwento ko na rin sakanya ang mga nangyari samin ni Zach. Kaya tutulungan niya daw ako para mag-move-on.

Speaking of Zach, he is always finding a way para mag-usap kami. Pero for me, wala na. Having so much pain made me stronger. I believe that pain makes people change but it also makes them stronger.

Nakita ko nga si Zach kanina with his mom and ate Dessa, nagpapasok ng mga gamit sa kotse, madami-dami silang baggage. I think ngayon na sila aalis. Ni-hindi man siya nagpaalam.

Nathan invites me for lunch. We went to a restaurant, medyo traffic kaya past 1 o’clock narin kami nakarating. Sabi niya he has something to say.

“Wil, Valdez Group of Company ay isa sa mga magagaling na company which is your dad and grandpa ang nagmamay-ari. And we both know that may maganda ding company ang mga Lee at magaling na mga investor na pinag-mamay-ari namin. At first I was on shocked too but…”

“Nathan, spill it out now.” –Medyo halata sa boses ko ang pagka-irita.

“Look Wil, My Family and yours are planning to have an arrange marriage between you and I.” –He hold my left hand na parang kino-convince ako.

Huh? Bakit? Bakit hindi sinabi sakin ni Papa ‘to? Pano nila nakilala ang family nila Nathan?

“Wait Nathan, how come?” –Nilayo ko ang kamay kong hinahawakan niya.

“Hindi ko din alam Wil, kagabi lang sinabi sa’kin ni Dad. Nagulat din ako, pero I think this would be great for both of us, to our family.”

“Madaling sabihin ‘yan Nathan.”

“Oo madaling sabihin ‘to dahil alam mo naman na gusto kita Wil. Kaya parang tadhana din ‘to.”

Oo nga pala, Nathan likes me. But my heart still shouting for someone else… It’s Zach. I can erase Zach on my mind however getting him from my heart is another story.

“Tadhana? Are you kidding me? Parang ikaw si Zach. Do you know he believes in destiny? At meron pa siyang sinabi e… ano ba ‘yon… Ah ‘yon! Invisible love. Na lahat daw tayo may ‘Invisible Love’ Para siyang ewan… Hahaha.” –Oops. Nasabi ko na naman yung name ni Zach. Nakita ko namang napayuko si Nathan at napahawak sa ulo niya.

Lagi ko nalang siyang nasasaktan. He keeps on listening to my words na halos lahat may kaugnayan kay Zach.

All I can say it was, “Sorry Nathan.”

“No it’s Okay. I know that he is still on your heart. Pero alam ko naman na someday you will learn how to love me like how you love Zach.” –He is now holding my hand again.

“Nathan… Thank you.” Wala akong masabi sa sobrang pagka maintindihin ni Nathan, bakit kaya hindi ko siya matutuhang mahalin.

“You know Wil, ikaw lang ang babaeng nakakapagpatino ng ganito and saying those cheesy lines.” –He chuckled. I laugh also.

“Siguro tama din yung decision ng family natin na i-arrange marriage tayo.” –I said while still convincing myself.

I NEED YOUR AWESOME SUPPORT GUYS! KEEP ON READING! VOTE AND COMMENT NA DIN KAYO!

SINONG NAAWA KAY ZACH? :”””> OMG.

FOLLOW ME!

TW & IG : @cadeguino

My Invisible LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon