Chapter 21

84 3 1
                                    

Chapter 21

Wil’s POV

It’s been almost 3 weeks since tinawagan ako ni Dad… May konting decision narin ako, at ayoko munang sabihin yun kay Papa, habang hindi ko pa nakikita ang sign na tama ang gagawin ko.

Magiging fair naman ako sa decision ko na to e. Hindi lang naman para sa’kin to.

 Halos 3 weeks na rin kaming di nagkikita ni Zach, nasa province daw kasi sila para dalawin mga relatives nila.

“Grace… Wilyein Grace!” –Manag tess shouted habang kumakatok sa door.

“Wait Manang.” –I open the door.

“Grace, 10:00 am na, kakagising mo pa lang?”

“Opo.” –Sabay hikab.

“Osya, maligo ka na naghihintay sa’yo sa baba si Zach.”

“Sige po… Wait sino po si Zach?”

“Oo, alam kong natutuwa ka. Hala sige maligo ka na baka makita niya pa yang panis na laway mo!” –Manang tess said while smilling.

Dali-dali akong naligo.

Faded denim shorts and baby pink floral printed tee lang sinuot ko.

“Oh, Zach bakit? Napa-aga ata uwi niyo?” – I asked na prang nagulat kunwari.

“Oo e. Wala lang na-miss lang kita.” –He said this to me while smiling and hugging me so thight. Parang ang tagal na naming hindi nagkikita. Alam kong may sasabihin ‘to kaya naglalambing.

“Wait lang brad, anong meron?” –Kumalas na ko sa pagka-yakap at umupo sa sofa.

“Wala lang, eto naman. Haha. Tara labas tayo!” –Nakangiti siya habang sinasabi niya sakin to. Ang weird niya. He grab my arms at hinila ako palabas ng bahay.

“Teka brad, hindi maganda ‘to, Hindi nakakatuwa. Unang una kinakalkad mo ko habang naglalakad papunta sa NOWHERE, literal na NOWHERE HA. Pangalawa, ngiti abot dun oh! Sa may ulap, at Pangatlo, brad naman, PARA KANG SIRA-ULO!” –Sabay batok ko sakanya.

“ARAY NAMAN BRAD! Ang hard mo talaga!”

“San ba kasi tayo pupunta?”

“Hindi ko din alam e. Hehehe.” –literal na ganyan ang tawa niya. ‘hehehe’

“Busetttt. Dun nalang tayo sa may burol.”

“Osigesige!”

“Teka….” –I said sabay hinto.

“Oh bakit?”

“Bumili ka ng meryenda, nagugutom ako!”

Nasa may burol na kami, pareho kaming nakatingin sa malayo habang nakatayo. At parang baliw na naman to, nakangiti ba naman!

“Brad, may gusto akong i-try.” –I said seriously.

PASENSYA NA KUNG MAIKLI LANG… WALA PA KASING PUMAPASOK SA BRAIN CELLS KO NA MAGANDANG MANG - YAYARI SA CHAPTER NA’TO HIHIHI.  Pero NEXT CHAPTER BABAWI AKO. :D

VOTE AND COMMENT NAMAN KAYO GUYS! YUN LANG TALAGA KALIGAYAHAN KO. HIHI. THANK YOU. :””)

TW & IG : @cadeguino

My Invisible LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon