Chapter 7

2.1K 40 5
                                    

Conan's POV

Alas otso na nang umaga kaya naisipan ko bumangon para makapagluto ako ng makakain namin kailangan pa uminom ni Tracey ng gamot mainit parin siya. Hindi ko alam kung ano kulang sa ginagawa ko bakit hindi parin siya gumagaling. Hindi na masyado malakas yung ulan kaya baka mamaya lang makauwi na sila tita.

"Trevor? Nauuhaw ako. Pakikuha naman ako ng tubig" nagulat ako ng nagsalita si Tracey dali-dali ako kumuha ng tubig sa table at ibinigay sakanya ininom naman agad to.

"Thanks! Ano iniisip mo? Kanina pa kasi kita tinatawag pero hindi muko naririnig e" Halata sa itsura niya nag-aalangan siya magtanong.

"Ano napanaginipan mo? Bakit mo sinasabe na Wag kang iiwan ni Tita? Nacurious kasi ako para may tinatago ka?" Hindi ko alam kung bakit yun ang tinanong ko e hindi naman yun ang iniisip ko. Nakita ko naguluhan siya? So wala siya alam? Baka panaginip lang yun pero hindi totoo. Tsk! Ano ba tong iniisip ko? Wala sa hulog e.

"Ha? Ano sinasabe mo dyan? Hindi ko maalala nanaginip ako e. Bakit?"

"Nothing. Just forget about it. Sa baba lang ako ha? Luto lang ako ng makakain natin para makainom kana din ng gamot mo" Hindi ko na hinintay na magsalita siya mabilis ako lumabas ng kwarto niya. Hindi ko talaga maintindihan parang may mali e pero bahala na. Nag-asikaso na ko ng dapat asikasuhin.

----
Tracey's POV

Hindi mo pa dapat malaman Trevor Conan Padilla na hindi tayo magpinsan. Simula palang alam ko na hindi ako anak nila Mama pero pinilit ko kalimutan lahat yun pero dahil sa lintik na panaginip na yun naalala ko nanaman. Naalala ko nanaman kung paano ako ibinigay ng mga walang kwenta ko magulang kila mama at papa na parang hindi nila ako kadugo tumakas ako nun pero dahil sa pagtakas ko naaksidente ako nagkaroon ako ng amnesia pero hindi siya permanent kaya nga naalala ko diba? Kung ako lang masusunod ayuko ng maalala pa ayuko ng balikan pa dahil masaya na ako kila mama at papa. Wala din sila alam na may alam ako sa nakaraan ko actually alam ko din kung sino sila Tsk! Paano hindi e isa sila sa pinakamayaman sa bansa? Sosyal diba? Pangalan nila? Annalie Salvador Chan and Liandre Chan! Nakababatang kapatid ni Annalie si Papa. Nalaman ko rin na sila nagpapaaral sakin kaya pala nasa private ako sa kabila ng kapos kami sa pera Tss. Sa kabila ng pagiging tahimik ko inaalam ko lang yung pagkatao ko. May ate ako Si Avery Lien Chan Half chinese kaya hindi na ko magtataka kung bakit ako chinita at maputi. Nakakashock diba? Tsk! Akala ko romantic story tong buhay ko puno pala ng trahedya.

Narinig ko tumunog yung pinto.
Napatitig ako kay Conan! Kung hindi lang masyado komplikado yung sitwasyon ko inamin ko na sana yung totoo dahil habang tumatagal yung oras lalo ako nahuhulog sakanya sa hindi malaman na dahilan.

"Titig na titig ka sakin ha? Gwapong gwapo ka talaga sakin e Hahahaha" panira talaga ng moment to kupal na to.

"Iniisip ko lang kung bakit kita naging pinsan? Eh ang pangit mo naman Hahaha" nawala yung ngiti niya kanina tsk. Pikon haha

"Kumain kana nga tsk" nakanguso pa ang bading hahaha.

"HAHAHAHAHAHAHAHA! Ang pangit mo ngumuso" Hindi ko mapigilan napatawa dahil lalo niya pinahaba yung nguso niya. Tsk! Halikan ko kaya to? Nays. Nababaliw na ko sa lalaking to.

Kumain na kami at iinom pa ko ng gamot dahil lagpas na daw sa oras ng paginom ko ng gamot Tsk.
Tapos pinapatulog nanaman niya ko para daw gumaling na ko agad dahil aawayin niya pa ko. Tarantado diba? Tsk! So kailangan ko rin magpahinga dahil kanina pa sumasakit ulo ko,
Zzzzzzzzz😴😴

---
Vote.

Yeah! Hindi sila magpinsan cool diba? Haha. Hanggang Chapter 30 lang to guys kasi Short story lang e alangan naman pahabain ko eh Short nga lang Tsk. Abangan.......

Inlove ako sa pinsan ko.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon