Chapter 20

179 6 1
                                    

Trevor's POV

After 5hours....

"Sino po kamag-anak ng pasyente?" Sabi ng doctor.

"Ako po yung Mommy niya doc" si Tita Annalie yung sumagot nakita kong napaiyak nalang si tita Trina...

"Ano pong lagay ng anak ko doc?"

"Didiretsuhin ko na po kayo Misis malala po yung natamo ng anak nyo kaya nahirapan po kami, sobrang lakas po ng impact nang pagkakasagasa sa kanya"

"Jusko po!! Gawin nyo po lahat ng makakaya nyo, parang awa mo na ayaw ko mawala siya ng tuluyan sa akin hindi ko kakayanin doc please...." Hagulgol na saad ni tita annalie.

"Ma'am Comatose po ang anak niyo"






Parang nawalan ako ng pandinig sa sinabi ng doctor....

"Oh my god!!! Tracey anaaaaak!!!" Halos maglupasay si tita trina sa narinig bigla dumating sila tito troy galing sa presinto dahil sinampahan nila ng kaso yung driver ng truck! niyakap niya ang kanyang asawa.

"Trina anong nangyari?! Nasaan ang anak ko? Anong nangyari kay Tracey?! Bakit ganyan ang reaction mo?! Wag mo sabihin wala na si tracey dinala ko pa siya dito humihinga pa siya, please sabihin mo hindi siya malubha please"


"No no no no... She's alive pero comatose siya Troy ang anak natin troy hindi ko kakayanin kapag nawala siya satin.... Hindi ko kaya"

"Sssh sssh!! Tigil kana hindi siya mawawala pangako ko yan hindi siya mawawala satin.."

Lumipas ang ilan minuto pwede na kami makapasok sa room ni Tracey pero limitado lang dahil sa kondisyon niya. Sila tita muna ang pumasok kaya naisipan kung lumabas..


"Babe.."Si Avery.

"Oh Babe! Akala ko nasa loob ka"

"Hindi ko kaya makita si Avril ng ganun babe, dinudurog ang puso" Nagsimula nanaman siya umiyak.

"Ssssh babe, wag kana umiyak baka mapaano kapa, teka uminom kana ba ng maintenance mo?!"

"Hindi eh. Nakalimutan ko nung nalaman kasi namin na nawawala si Tracey nagmadali na kami umalis e, pero wag ka mag alala ok lang ako mas kailangan ako ng kapatid ko."


"Bakit nga pala hindi mo sinabe sakin na si Tracey at Avril pala ay iisa?"

"Hmmmm. Hindi kasi kami okay pa e, magulo pa lahat kaya hindi muna ko nagkwento about doon, pasensya kana ah"

"Okay lang yun babe, naiintindihan ko naman"

"Alam mo ba babe, mahal na mahal ko yung kapatid ko kahit hindi niya kami maalala. Halos araw araw sinasamahan ko si Mommy para lang makita siya, kahit mula lang sa malayo basta makita lang namin siya"

"Hindi kasi namin alam paano ipapaliwanag lahat sa kanya e, masyado pa siya bata noon ng mahiwalay siya saamin"

"Ngayon naman na malaki na siya parang mas lalo naging mahirap samin na lumapit sa kanya yung tipong alam naman namin na maiintidihan niya pero takot kami, takot na takot na hindi niya piliin na intindihin"

"Kung kelan naman na alam nanamin na may naalala na siya ngayon pa kung kelan may lakas na kami ng loob sabihin sa kanya ang totoo napahamak naman siya, Siguro pahiwatig narin yun na ayaw niya samin na hindi talaga siya para saamin."   Iyak na ng iyak si Avery.


"Wag mo sabihin yan babe, magiging maayos din ang lahat hindi man ngayon pero alam ko magiging maayos din kayo. Tiwala lang! Mabait naman si Tracey :)"

"Sana nga babe...."


"Tara pasok na tayo sa loob baka magkasakit kapa.."


----
Pangit ng update ko haha! Bahala na. Goodnight and goodmorning.

Takas na update lang tulog na kasi junakis ko e😂😂

Inlove ako sa pinsan ko.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon