Hoe het begon

Chapter 1 - Hoe het begon

{ Er is een herschreven versie van dit boek! Als je daat liever lees moet je even in de hoofdstukken lijst naar beneden scrollen en dan zie je daarde herschreven hoofdstukken. } 

Ik hoor de wekker gaan ik wil m'n bed niet uit, maar ik hoor m'n moeder onderaan de trap al gillen.

Langzaam aan begin ik wakker te worden, het is donderdag ochtend en dat is de verschrikkelijkste dag van de week,

niet dat de hele week niet verschrikkelijk maar donderdag.. donderdag is echt.. GRRR.. hoe kan ik het op een nette manier verwoorden.

Ik stap uit bed, en de rillingen lopen gelijk al over mijn lichaam, ik loop naar m'n kledingkast en zoek een setje kleding uit.

Ik begin aan mn ochtendroutine, en als ik eindelijk klaar ben pak ik m'n tas en ren ik naar beneden.

Snel prop ik een broodje in m'n mond en ren ik naar m'n fiets.

Nadja staat al op me te wachten, en we fietsen samen naar school.

We zijn veelste laat op school aangekomen en moeten rennen naar het lokaal, net als we in het lokaal staan gaat de bel pfoee..

Eindelijk is het uur afgelopen, ik loop het lokaal uit, ik zie ze al staan ik doe mn hoofd een beetje omhoog en loop statig om ze heen, ik hoor ze roepen maar ik doe net of ik het niet hoor, maar van binnen doet het me pijn.

Ze roepen dat ik lelijk ben, dat ik dik ben, en dat ik allemaal ziektes mag krijgen.

Ik begrijp gewoon niet waarom ze het naar me roepen,ik ben misschien niet de knapste, maar ik heb ze nooit iets misdaan.

Ik zit zo ver in gedachte dat ik tegen een 6e klasser aan loop, hij kijkt me boos uit en ik hoor de jongens achter me heel hard lachen,

wat een schaam moment is dit weer..

Ik pak m'n spullen snel op en loop vlug door.

Als de pauze begonnen is loop ik samen met Nadja en Joliene naar buiten, ik zie ze al staan, ik wil omdraaien en weer naar binnen lopen maar Nadja houd me tegen, ze heeft ook gelijk. Ik mag me niet laten kennen dus ik loop door en het geroep begint gelijk weer, hebben ze geen leven?!

Ik reageer er niet op en loop door.

Na een zware dag laat ik me op bed vallen, ik ben kapot!

Ik loop naar de badkamer en pak een paracetamol en ik kijk in de spiegel, in de spiegel zie ik een normaal meisje niet bijzonders, dan kijk ik naar mijn buik en benen, ik zie dat ze dik zijn, vol met dik vet.

Ik loop terug naar mijn kamer en ga op bed liggen, en ik begrijp eindelijk waarom de jongens me uit maken voor lelijk en dik, ze hebben gewoon gelijk!

Ik begin te huilen, ik wil afvallen.

Ik kom overeind en pak mijn laptop, ik begin te zoeken naar een site waar ze je tips geven om af te vallen, ik vind een paar site's en bereken mn bmi.

Ik leg mn laptop weg en val in een diepe slaap

Dit is mijn eerste verhaal op wattpad en ik hoop dat jullie het leuk vinden :)

Tips enzo zijn altijd welkom!

Please comment en vote, er komt snel  een nieuw hoofstuk aan, sorry als het lang duurt! :$