Hoe het begon

Chapter 11 - Hoe het begon

Weer een nieuw hoofdstukje, Vandaag is er ook een POV Nadja :) Sammy ligt nog steeds in t ziekenhuis, en ik heb geen flauw idee hoe het er aan toe gaat, dus ik verzin gewoon wat ;) ENJOY!


~ Point of view Sammy ~

Ik word wakker en ik kijk om me heen, ik lig hier al een dag enm t is ontzettend saai! Het is een typische ziekenhuis kamer met witte muren. Ik lig bij het raam, en naast mij staat nog een bed. Zal er nog iemand naast mij komen liggen? Ik hoop het! Ik ben nog maar net wakker en ik verveel me nu al ontzettend. Ik pak mijn mobiel en ik zie dat ik een bericht je van Nadja heb. (N is Nadja, S is Sammy) 
N - Sammy, ik ben er voor je! Ik kom straks bij je langs. I love you mop ♡ x
S - Dankjee! Tot straks x Love you too ♡ 
Ik leg mijn mobiel weer weg, en zie dat er een zuster binnen komt. Ze gaat op een krukje naast mijn bed zitten, ze kijkt me aan en begint te praten: "Morgen komt er een meisje bij je op de kamer liggen, ze heet Vienne, dat is het eerste wat ik moet vertellen, het tweede is een serieuze vraag Sammy." het is even stil en dan begint ze weer te praten: "Sammy, ga je zelf weer eten, of moeten we maatregelen gaan treffen? Het ligt aan jou. Hoe eerder je weg wil hoe meer je moet mee werken."
Ik slik even, ze willen me gewoon vetmesten!! Tranen moet ik met moeite in houden, ze ziet toch ook wel dat ik dik ben.. Woede komt in me op. Ik schreeuw: "Jullie willen me gewoon vermesten, Wie denk je dat je bent?! Eten.. Nee nooit, pas als ik mooi slank ben!" Tranen rollen over mn wangen. Het enige want de ze doet is knikken, dan staat ze rustig op en loopt de kamer weer uit. Ik blijf huilend achter in de kamer.

~ Point of view Nadja ~

Ik zit op de fiets, ik kom net uit school en ik ben samen met Julian op de fiets onderweg naar het ziekenhuis. We zijn allebei ontzettend bezorg over Sammy, Ik had het niet aan dr gezien, dat ze aan het afvallen was, maar dat ze zover ging.. Nee dat wist ik niet. Ik vind het zo erg voor haar! 
We zijn aangekomen en zetten onze fietsen in het fietsen rek. We lopen naar binnen, gaan naar de lift en als we eindelijk zijn aan gekomen bij kamer 233 zie ik Sammy liggen. Ze ziet er slecht uit, hoe kon ze dit zichzelf aan doen?! Misschien klinkt dat vreemd wat ze heeft er denk ik ook niet zelf voor gekozen. Maar ik kan er gewoon niet helemaal bij met hoofd.
Na een gezellig middagje gehad te hebben met Sammy en Julian, ik ga naar huis en Julian blijf nog even.

~ Point of view Julian ~

Nadja is al naar huis, en ik ben nog bij Sammy. Ik zit bij haar op bed, en we praten een beetje. Na een uurtje ga ik ook naar huis. Morgen ga ik weer naar haar toe! Het liefst blijf ik de hele dag bij haar maar dat kan jammer genoeg niet.. 

Niet echt een heel lang hoofdstuk, maar toch iets :) Sorry dat het eventjes duurde voordat er een nieuw hoofdstuk online kwam, maar het is er ;)
Zal ik de volgende x er ook een POV van de ouders van Sammy bij doen? Laat het even in de comment achter! 

Love you all ♡ 
Comment & Vote & Follow ♡ 

Liefs!