Hoe het begon

Chapter 19 - Hoe het begon

Misschien heb je het al gezien, maar ik heb een nieuwe kaft, en die is gemaakt door @unicornpower_x ik vind hem zelf echt heeel erg mooi, en ik hoop jullie ook! Zouden jullie op haar profiel willen kijken, haar willen volgen en haar boek willen lezen :) en zouden jullie het boek van @AnneMirthevanLaar willen lezen "Where is the light" het is echt een super leuk boek en echt de moeite waard om te lezen!

~ Point of view Sammy ~

Het is een dag nadat Julian het uitgemaakt heeft met mij, en ik heb eigenlijk alleen nog maar gehuild en op bed gelegen. Ik lig nu nog steeds in bed, en ik ben er eigenlijk helemaal klaar mee, ik stap uit bed. Ik pak schone kleding uit de kast en loop naar de douche. Ik ga even onder de douche en als ik klaar ben kleed ik me aan en ga ik naar beneden. Ik ga op de bank ‘hangen’ en zet de tv aan. Als ik een half uurtje zo zit komt mijn moeder de kamer binnen gelopen. Ze zegt “hee Samm, fijn dat je weer uit bed bent gekomen. Gaat t weer een beetje?” ik glimlach naar haar en zeg “Hee mam, ja gaat wel weer een beetje” ook mijn vader komt nu de kamer in gewandeld. “heey Samm we hebben wat voor je want…” zegt hij, mijn moeder vult zijn zin aan “want we zijn zotrots op je dat je weer uit t ziekenhuis bent, daarom hbben we een cadeautje voor je” Mijn vader loopt naar mij toe en geeft me een in gepakt doosje. Ik maak hem snel open, ik hou echt van cadeautjes. Als het inpakpapier van het doosje af ik zie ik dat ik een Iphone 5 heb gehad van mijn ouders. “m-maar dit is echt een te groot cadeau hoor pap en mam” stotter ik. Mijn moeder neemt antwoord “Nee Samm, tuurlijk niet, dit verdien je! Je hebt gevochten tegen je anorexia en daarom verdien je dit echt waar!” Ik krijg een kleurtje op mijn wangen en knuffel mijn vader en moeder. Het is even stil, maar dan verbreek mijn moeder de stilte – ze is echt een prater – en zegt “Laten we wat leuks gaan doen met ze 3e vandaag, het is al zolang geleden dat we echt wat met ze drieën gedaan hebben. Ik lach blij, eindelijk weer een keer iets met z’n 3e doen.

We zijn de hele dag weg geweest en ik ben super moe. Ik ga op bed liggen en als ik bijna in slaap ben word ik gebeld. Ik schiet overeind en ik zie dat het Vienne is. Ik neem slaperig op en zeg “heey Vienn” aan haar stem is te horen dat ze zenuwachtig is, ze zegt “Heey Samm, kan je nu of morgen even langs komen?” ik denk even na wat het beste is en zeg “Umh, ik kom morgen wel langs okay? Ik ben namelijk de hele dag weg geweest en ben ontzettend moe” “Okay is goed, hoelaat kom je morgen ongeveer?” vraagt Vienne “Ik kom rond een uur of 11 okay?” Is goed tot dan zegt ze. We nemen afscheid en hangen op. Ik zet mijn wekker voor de zekerheid mijn wekker op half 10 en dan leg ik mijn mobiel weer weg en val ik in slaap.

**de volgende morgen**

Ik word wakker door het geluid van mijn wekker, ik zet hem slaperig uit en val met mijn hoofd weer terug op mijn kussen. Waarom is mijn bed zo lekker?!

Na 10 minuten stap ik toch uit bed en ga ik beginnen aan mijn ochtend routine. Ik ga onder de douche, kleed me aan, doe mijn make up en poets mijn tanden. Wat is het toch fijn om weer lekker thuis te zijn! Als ik alles gedaan heb ga ik naar beneden en maak ik een ontbijtje voor mezelf.

Ik ga met mijn ontbijtje voor de tv zitten en eet het rustig op. Voor ik het erg in heb is het al half 11 en pak mijn jas en ga naar buiten. Als het goed is staat daar mijn fiets. Het is echt een oud ding en ik wil echt graag een nieuwe, maar dat heb ik al zo vaak tegen mijn ouders gezegt. Ik open de deur van de schuur maar ik zien mijn fiets niet staan. Wel een andere nieuwe fiets, en er hangt een briefje op “Voor Sammy, omdat je hier al zolang op zeurt en we inzagen dan je echt een nieuwe fiets nodig had! xx papa en mama”

Ik lees het briefje en ben zo blij! Eindelijk een nieuwe fiets, maar ik kan ze niet bedanken want ze zijn allebei naar hun werk. Ik heb wel een ideetje om ze te bedanken. Maar eerst naar het ziekenhuis.

Ik ben op weg naar het ziekenhuis, en ik merk dat ik een hele poos niet gefietst heb. Ik heb moeite met vooruit komen en ik heb ook nog eens tegenwind..

Als ik eindelijk bij het ziekenhuis aangekomen ben – het was toch langer fietsen dan ik dacht – Zet ik mijn fiets in het rek en loop ik naar binnen. Ik loop door de gangen, en het voelt zo vertrouwd allemaal. Als ik aan ben gekomen bij het kamertje van Vienne zie ik haar al op bed zitten. Ik loop naar binnen en ga op mijn oude bed zitten.

In het begin is het nog wat ongemakkelijk, maar daarna hebben we het heel gezellig. Totdat Vienne vertelt waarom ze gevraagd heeft of ik kon komen. Ze vertelt het hele verhaal, en het voelt als messen in mijn hart. Toen Julian het uit gemaakt had deed het al pijn, maar nu.. Eerst was ik verdrietig en teleurgesteld, nu is ben ik boos en nog erger teleurgesteld dan dat ik al was!

Ik zie ook aan Vienne dat ze het er moeilijk mee heeft, maar ik ben haar zo dankbaar dat ze toch voor de vriendschap gekozen heeft! Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel! Het voelt zo fijn om bij haar te zijn en bij haar terecht te kunnen!

Als we elkaar loslaten vraagt Vienne “Maar Samm, ben je dan niet boos op mij, of wil je Julian niet het liefst iets aan doen” Ik antwoord haar “Vienn, waarom zou ik boos moeten zijn op jou? Jij hebt gekozen voor de vriendschap en daar ben ik je zo dankbaar voor! En Julian.. Julian is gewoon een echte zak! Hij is de moeite niet eens meer waard.” Vienne knikt.

Nadat Vienne en ik heel erg veel gepraat hebben nemen we afscheid en ga ik naar huis toe. Het is al rond 3 uur als ik uit het ziekenhuis weg ga. Ik fiets het terug naar huis, en onderweg kom ik Julian tegen. Hij roept naar me en vraagt of ik even met hem wil praten. Ik roep terug “Met eikels zoals jij wil ik niet praten! Vienne heeft me alles verteld” en ik fiets hard verder.

Thuis gekomen denk ik na over alles wat Vienne verteld heeft, het doet pijn om te horen dat een jongen je alleen maar wilt omdat je dun bent.. Ik heb me zo zwaar vergist in Julian, maar van je fouten kan je leren!

 Weer een nieuwe chapter, eindelijk! i hope you like it :)

Er komt nog 1 hoofdstuk en een epiloog en een dankwoord en dan is het boek afgelopen! 

Comment & Vote & Follow

Love you all

Liefs