WHO I AM???

SAVAŞÇI

Heyyy orada yorumlar azaldı mı ne? Lütfen yorum yapın arkadaşlar. Neyse sizi çoook seviyorum.

İyi okumalar...

Gözlerini açık tut Harry.

Harry'nin Ağzından;

                       Kolumla sarmış olduğum bedeni kendimi güvende hissetmemi sağlıyordu. Onun yanında kendimi tahmin edemeyeceğim kadar insan hissediyordum. Tuhaf.

                       Onu bulduğum için, yaşadığı ve hala yanımda olduğu için ona minnettardım. Ne düşünmem gerektiğini bilmiyordum. Ya da ne yapacağımı. Ne yazık ki zamanı geriye alamıyordum. Alabilseydim hiç bir şey böyle olmazdı.

                        Açık kumral rengi saçları burnuma değerken onu kendime biraz daha çektim. Kokusu burnuma dolarken ne kadar aciz durumda olduğumu fark ettim. Ben ne yapıyordum? Ne düşünüyordum? Ne kadar da bencildim.

''Jessica.'' diye fısıldadım.

''Efendim.''

''Neden gözlerimi açık tutmam gerektiğini söyledin?'' diye sorduğumda kafasını kaldırıp hayran olmaya başladığımı düşündüğüm mükemmel güzellikteki ela gözlerini, gözlerime dikti. Havanın çok sıcak olmasına rağmen üşüdüğünü hissedebiliyordum. Titriyordu.

''Bugün benim yüzümden bir insan ölüyordu belki de ölecek bilmiyorum. Şu kanları görüyor musun Harry? Bugün bu kanlar sayesinde bir şey anladım. Ben bugün sevdiğim insanlar için kendimi feda etmeye çalışırken bir hiç gibi hissettim. Dünya için hiç bir değeri olmayan biri.'' dediğinde gözünden süzülen yaşa baktım.

''Değilsin sen bi-.'

''Ben mi kurtaracağım bu dünyayı? Ne yapabilirim ki?'' dediğinde akan gözyaşının yerinme yenisi geldi ve dudağının üzerinde yere düştü. Biran için sadece onu öpmek istedim.

''Hiç kimsenin bana ihtiyacı yok ki. Orada Alex yerine ben yatıyor olmalıydım.''

''Benim var. Benim sana ihtiyacım var.'' dediğimde gözünden bir damla daha yaş aktı.

''Ve biliyor musun? Sen şuana kadar gördüğüm en güçlü kızsın Jessica. Bunu anca rüyalarında duyabilirdin ama sana ihtiyacım var.'' dediğimde gülümsedi. Sonsuza kadar yüzünde oluşan gülümsemeye bakabilirdim.

''Bunu daha önce de söylemiştin.'' dedi ellerini tekrar belime dolarken. Haklıydı söylemiştim.

''Haklısın güzelim söyledim. Ama sana nefes almak kadar ihtiyaç duyduğumu söylememiştim.'' Tanrım ben bunu cidden söylemiş miydim?

''Harry.''

''Efendim güzelim.''

''Benim de sana ihtiyacım var. Hem de çok.'' dediğinde gözlerimi inanamazcasına kırpıştırdım. Bana ihtiyacı vardı. Bana.

''Harry.''

''Efendim güzelim.'' Dejavu ha süperdi.

''Beni eve bırakır mısın?''

''Tabi. Bırakırım.'' dedim. Onun yanından hiç ayrılmak istemediğimi, sonsuza kadar burada kalabileceğimi söylemedim tabi. Bu kadar bencil olmaya hakkım yoktu.