Ang Matabang Rebound

AMR-05

Veronica's POV

Hiyaaaaaaay! Pasado ang Geo ko Inperneeeeees! Mwahahaha at dahil diyan ililibre daw ako ng aking breshprend. Ayos, may ipon na ko *O*

"Alam mo ba besh kahapon kamuntik na akong mapag-tripan ng mga lasing."

Kinukwento ko sakaniya yung mga katangahan ko kahapon XD

Pero No responce

Siguro kumakain lang, hindi ko naman na siya nililingon dahil busy pa akong kumain.

"Wala ka kasi para ipagtanggol ako. Siguro pag meron ka baka dalawa tayong tumatakbo nun. HAHAHA."

Hindi ko na napigilang matawa, pagkakita ko sa reaksiyon niya...

Wala lang, as in bato. Tinignan ko yung pagkaing nasa tapat niya, wala lang nilalaro niya lang.

"Alam mo besh, sabihin mo sakin kung gusto mo ng laruan. Bibilhan kita, mura lang naman."

Sa aking mga words of wisdom ay sa wakas napansin niya ding nag eexist pa pala ako dito -3-

"A-ah sorry Zett," halata sa boses ng babaeng 'to ang pagkatamlay.

"Sa side ko okay lang, pero tapatin mo nga ako. Himala lang kasi na naka silent profile ka diyan, nasanay lang ako na maingay ka kaya sabihin mo nga sakin kung may problema kang babae ka? O may sakit ka?"

Pinakiramdaman ko ang noo at leeg niya kung mainit, hindi naman.

"Ano ka ba besh, wala akong sakit no," at ang babae, ayun pilit ngumingiti.

"Last Question, may problema ka no?"

"S-syempre wala no,"

Hindi ako kumbinsido, ano ako syonga na madaling mapaniwala?

"Wushooo, hindi ako tanga para hindi mapansin yang aura mo. Tsaka bestfriend tayo, pwede mong i-share yan sakin no. Baka mamaya mabalitaan ko nalang nagpakamatay ka na dahil sa problemang yan, tapos baka multuhin mo pa ako niyan ee."

"Haha ang kulit-kulit ng bestfriend ko, kaya ang cute-ctue mo ee!" pinanggigilan niya ang mga pisngi ko at pinisil-pisil.

"Eyreeey! beshhh teme neeee!"

Sa wakas tumawa na din ng bruha.

"Sabi ko i-share mo yung problema mo. Wala akong sinabing torture-in mo pisngi ko." medyo bulol na sabi ko sakaniya, naglalakad na pala kami papunta sa kung saan kami dadalhin ng hangin 👍

"Kasi naman besh ang kulit mo, wala nga sabi ee. Yan tuloy napanggigilan kita diyan." （＾ω＾）/

Inosenteng sabi niya. Ay bahala siya diyan, feeling ko talaga mapipisa na pisngi ko.

"Kasi naman nagkukwento ako kanina hindi ka nakikinig! Tuleley ke leeeeng!"

"Woy, hindi ako tulala. Nilalaro ko yung pagkain ko."

Nabatukan ko nga.

"At inamin pa, ikaw talagang bruha ka!"

"Besh, churiiii." o(╥﹏╥)o

Tawa nalang ako sa reaksiyon niya hanggang sa dalawa nalang kaming nagtatawanan sa Roomway. Nang biglang may naglakad sa gitna namin, ang lakas pa nga ng pagkakatabig saakin.

"Aba, gagu yun aa-- teka si Axiell ba yun? Problema ng kumag na yon?" Nakakairita lang sa dugo kasi heler? May nag momoment dito? Bastusan?

Natahimik at nayuko si Yrish, tinignan ko siya ng medyo curious. "Bes, mabuti pa mauna ka na muna sa Room niyo. Mag c-cr lang ako."

"Samahan na kita." pag-aaya ko.

"Hindi na, thanks nalang. Sige, kita nalang tayo mamayang uwian." tapos naglakad na siya paalis.

Something's weird. Her eyes... those eyes were not the same she always wear, something... weird.

Haaaaaaar! Yrish, My bestfriend! Your freaking me out with that Attitude of yours =___=

*Change of Point of View-Siatriz's

I can't stop my tears from falling.

Bakit kung kelan masaya na ako, ganito ang mangyayari saakin? Bakit ba kelangang ipilit ka sa isang taong hindi mo naman talaga mahal? Sa panahon ngayon uso pa pala ang mga 'Arriange Marriage' na yan.

Ang sakit lang isipin na wala pa ako sa mundo nakatali na pala ako sa ibang tao.

(Yesterday)

Nagtataka lang ako dahil sabi ni Mom ipapasunso daw ako sa driver, buti nalang pumayag si Zett na maiwan ko muna siya.

Mabilis kaming nakadating sa bahay, hindi maganda ang kutob ko dito.

Dumiretso ako sa Living Room para i-clear yung feeling ko. Pagdating ko andoon si Dad nakaupo nagbabasa ng Diyaryo, siguro nagleave muna ng trabaho. Si mom naman nanonood lang ng TV.

"Mom, Dad, bakit nga po pala pinasundo niyo ako sa Driver?"

"We just want to say... We've set a deal about the Marriage, We just want to say that we've come to accept my Bussiness Partner's Marriage Proposal for you and also to their son."

Nag-form ng di kaaya-aya ang kilay ko.
Sabi ko nga ba! Ang aking Heartbeat ay biglang nagstop. Nagulat sa lahat ng mga naririnig ko ngayon,

I faked a laugh, "Dad, Mom, quit joking. It's not even funny." paalis na sana ako para hindi na marinig ang susunod pang sasabihin nila.
This is too much.

Napatigil ako sa paghakbang... napatigil din ang pag-ikot ng mundo ko.

"Siatriz, we're serious. We are not here just to make some nonsense issues. And besides, this is for your Grandfather's wishes dont you want to fulfill his undying wishes?"

Tuluyan na akong tumakbo papuntang kwarto. No, this is just a dream. No... Hindi, hindi totoo.

Mahala ko si Lolo pero grabe itong mga kahilungan niya. Hindi nalang nila akong diretsahin na para sa kumpanya ito.

Umusbong pa ng umusbong ang mga luha ko na siyang sinasampal sakin ang katotohanang wala akong karapatang maging malaya.

And I texted him,

Sobrang nagdadalawang isip ako kung ise-send ko ba. Kasi alam ko na pag nasend ko na, there's no turning it back.

Para naman sa kinabukasan ko 'to ee, kahit masakit I really need to accept it. For my family's sake. Tsaka para hindi na ako gaanong mahirapan pang tanggapin ang itinadhana saakin.

And I decided to send it already,

"Xiell, let's brake up. Sorry."

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

StrawberryJamy ❤