part 6

1.1K 86 12
                                    


Έκανα ενα γρήγορο μπάνιο και ντύθηκα. Φόρεσα το αγαπημένο μου τζιν παντελόνι και μια άσπρη τιραντέ μπλούζα. Μετα βάφτηκα και φόρεσα το αγαπημένο μου άρωμα. Έβαλα και τα πιο άνετα παπούτσια που είχα, τα super star και ήμουνα έτοιμη. Η Ελένη μόλις είχε βγει απο το μπάνιο και ήθελε να ντυθεί, ετσι πήγα να την περιμένω στο σαλονάκι του σωματιου. Την στιγμή που βγήκα εγω απο το δωμάτιό μου βγήκε και ο Μαρκους απο το δικό του. Φορούσε ενα τζιν παντελόνι σκισμένο και μια μαύρη κοντομάνικη μπλούζα μαζι με τα γκρι All Star της Convers. Ηρθε και κάθησε δίπλα μου στον καναπέ και μου έπιασε την κουβέντα.

Μαρκους- Ξέρετε κάποια καλή ταβέρνα εδω στην Αθήνα;
Εγω- Η Ελένη εχει κατί συγγενείς εδω και έρχεται πολύ συχνά και ξέρει πολλα καλα μέρη που μπορούμε να παμε.
-Εσυ εχεις ξανά έρθει;
-Ναι, εμένα εδω παλιότερα, για δυο χρόνια. Ειναι ωραία πόλη η Αθήνα.

Εκείνη την στιγμή βγήκε ο Μαρτινους από το δώματιό του έτοιμος. Είμασταν ολοι έτοιμοι εκτός από την Ελένη. Ετσι πήγα να δώ τι κανει. Μόλις μπήκα στο δωμάτιο την ειδα να φοράει τα παπούτσια της, άρα τελείωνε.
Εγω- Τι έκανες τοση ώρα. Ειμαστε ολοι έτοιμη και σε περιμένουμε.
Ελένη- Πραγματικά δεν ήξερα τι να βάλω. Τίποτα δεν μου άρεσε πάνω μου. Εχω αλλάξει τέσσερα ζευγάρια ρούχα. Πάλι καλα που βρήκα αυτο το πουκάμισο που μου άρεσε.
- Ολα τα ρούχα σου πηγαίνουμε. Αφου μαζι τα δοκοιμάζαμε πριν τα αγοράσεις.
-Ε καλά...

Βγήκαμε έξω και βρήκαμε τα αγόρια να κάθονται στον καναπέ.
Μαρτινους- Έτοιμες;;;;
Ελένη- Πανέτοιμες!

Ο Μαρκους ήταν ο τελευταίος που βγήκε απο το δωμάτιο και κλείδωσε την πόρτα. Αποφασίσαμε να παμε εώς το κέντρο με το λεωφορείο. Άρα το μονο πουμας έμενε ήταν να παμε στην στάση που ήταν λίγα μέτρα πιο δίπλα απο το ξενοδοχείο. Το επόμενο λεωφορείο ερχόταν σε δέκα λεπτά, εστι περιμέναμε να περάσει η ώρα.
Το λεωφορείο ηρθε μετα απο λιγο, Χτυπήσαμε τα εισητηρια και ανεβηκαμε. Καθησα πρωτη και δίπλα μου ηρθε ο Μαρκους ρωτώντας:
- Δεν σε πειράζει να καθησω διπλα σου;
- Όχι, καθόλου.
Απέναντί μας καθόταν η Ελένη με τον Μαρτινους, οπως ακριβώς και στο βαν.
Ο ωμός του Μαρκους ακουμπουσε τον δικο μου. Κόντεψα να λιωσω. Αυτή η αίσθηση ήταν τόσο υπέροχη... Ήμουνα λιγο σφιγμένη στην αρχή, γιατι μου φαινόταν λιγο περίεργο να είμαι τόσο κοντα με ενα αγόρι, και τι αγόρι. Ετσι σκέφτηκα να κοιτάξω κάπου αλλού για να ξεχάσω. Έστρεψα το βλέμμα μου στον Μαρτινους και την Ελένη. Πιστεύω οτι θα γίνουν πολύ καλοί φίλοι. Όλη την ώρα μιλάνε μεταξύ τους. Η Ελένη ειναι κοινωνικό άτομο και κανει ευκολα καινούριες φιλίες, ενώ εγω είμαι πιο μαζεμένη και εσωστρεφής. Ο Μαρκους απο ο,τι μπορώ να καταλάβω ειναι και αυτός λιγο μαζεμένος. Τον εχω πιάσει πολλές φορές να με κοιτάζει. Μπορεί να νοιώθει κατι για εμένα, οπως και εγω για αυτόν.😍

Το λεωφορείο σταματάει στην στάση μας. Κατεβαίνουμε και παίρνουμε τον δρόμο για την ταβέρνα που θα καθησουμε να φάμε.

Marcus' pov

Όση ώρα ντυνομουνα ο Μαρτινους μου έδωσε άλλες μια καλή ιδέα σχετικά με αυτο που συζητούσαμε στο βαν. Αφου θα πάρουμε το λεωφορείο να να παω και να καθησω διπλα της, και στην ταβέρνα που θα παμε να καθησω στην διπλανή καρέκλα απο την δική της. Θέλω να προσπαθήσω να της πω αυτά που νοιωθω. Αφου ετοιμάστηκα πήγα να καθησω στο σαλονάκι. Ανοίγοντας την πόρτα ειδα την Μαρία να κάθεται στον καναπέ και πηγα να κάτσω διπλα της. Άρχισα να της πιάνω την κουβέντα για να σπάσει ο πάγος. Ετοιμάστηκαν ολοι και πηγαμε στην στάση του λεωφορείου, το οποίο ηρθε μετα απο δέκα λεπτά, οπως ήταν προγραμματισμένο. Περίμενα να δώ που θα καθίσει η Μαρία για να καθησω διπλα της οπως με συμβούλεψε ο Μαρτινους. Την ρώτησα αμα τηνπειραζει να καθησω διπλα της. Και η απάντησή της ηταν: «Όχι, καθόλου» και καθησα. Την εβλεπα λιγο μαζεμένη, οπως και είμαι κι εγω δηλαδή. Εγω όμως εχω λόγο. Δεν μιλάω και πολύ γιατι μπορεί να πω κατι που να την ενοχλήσει και δεν το θέλω αυτο, γιατι ειναι το κορίτσι που μου αρέσει και δεν θέλω με τίποτα να την πληγωσω.
Αυτή, τι λόγο εχει;;; Λες να της αρέσω και εγω;;;😍
Μπήκαμε στην ταβέρνα και βρήκαμε ενα τραπέζι για τέσσερα άτομα. Πρωτη κάθησε η Ελένη και διπλα της πήγε Μαρτινους. Απέναντί τους καθησα εγω και ο Μαρκους αφου δεν υπήρχαν άλλες θέσεις. Ηρθε ο σερβιτόρος να μας παρει παραγγελία και αφου είπαμε ολοι τι θελουμε να φάμε ο σερβιτόρος έφυγε.

Marcus' pov ends

Αρχίσαμε να μιλάμε για διάφορα θέματα, οπως χόμπι, αθλήματα, χαρακτήρες ατόμων κ.α.. Στο θέμα "χαρακτήρες ατόμων" άρχιζε και έλεγε ο καθένας πως ειναι ο χαρακτήρας του για να γνωριστούμε καλύτερα. Αποδείχθηκαν σωστές οι υποθέσεις μου για τον χαρακτήρα του Μαρκους. Από ότι ειπε και ο ίδιος, ειναι αρκετά ντροπαλός και εσωστρεφής και δεν ανοίγεται τόσο ευκολα. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και σε εμένα. Μπορεί να νοιωθω παρά πολλα πράγματα για κάποιον, όμως να μην καταφέρω ποτε να του τα πω. Και τα είπα ολα αυτά οταν ηταν η σειρά μου να μιλήσω για τον εαυτό μου. Έπιανα πολύ συχνά τον Μαρκους να σκέφτεται και να μην συμμετέχει στις συζητήσεις μας. Ώρες-ώρες με κοιτούσε μες στα ματια λες και ήθελε να μου πει κατι.

Marcus' pov

Συνέχεια σκεφτομαι πως να βρω έναν τροπο να της το πω. Απφασισα να της το πω σήμερα, αλλα πρέπει να ειμαστε μόνοι μας. Έστειλα ενα μήνυμα στον Μαρτινους:

Εγω: Αδερφέ θα της το πω σήμερα. Το πήρα απόφαση. Όμως θέλω μια χαρη...

Μπρο: Για λέγε τι θες...

Εγω: Να βρεις μια δικαιολογία και να πας με την Ελενη κάπου αλαλούμ για να μείνουμε μόνοι μας. Πλιζζζζ.

Μπρο: Καλα θα κανω οτι μπορώ.

Εγω: Θενξ. Εισαι ο καλύτερος!!!


Ο Μαρτινους λίγα λεπτά αργότερα, αφου είχαμε τελειώσει ολοι με το φαγητό, πήρε την Ελένη και πήγαν να βγάλουν φωτο για το ίνστα. Ετσι είχαμε μείνει στο τραπέζι μονο εγω και η Μαρία. Γύρισα προς το μέρος της, την κοίταξα στα ματια και της είπα: "Θέλω να σου πω κατι"

Marcus' pov end

Ξαφνικά βλεπω τον Μάρκους να γυρνά το σώμα του σε εμένα. Με κοίταξε στα ματια, τον κοίταξα κι εγω και μου λεει: "Θέλω να σου πω κατι"

·Ωχ·

"Θέλω να σου πω πως.... πως μου.... α-α-αρε-σ-σεις...."

·ΟΜΓ!!! Έπαθα ΣΟΚ μόλις άκουσα κατα κάποιο τροπο συλλάβισα την φράση αυτή. 😱😍·

Συνέχισε να λεει:
-Μπορεί και να το είχες καταλάβει νωρίτερα απο την συμπεριφορά μου, αλλα ηθελα να σου το πω κι ολας.

-Οχι, δεν είχα καταλάβει κατι. Πραγματικά όμως σε θαυμάζω για το θάρρος που είχες για να εξομολογηθείς κατι τέτοιο. Στην θέση σου δεν θα μπορούσα να το κανω με τίποτα, γι' αυτο και τώρα δεν το κανω.

-Θενξ,αλλα... Για μισό, τι είπες τώρα.

Επανέλαβα τα λόγια μου:
-Στην θέση σου δεν θα μπορούσα να το κανω με τίποτα, γι' αυτο και τώρα δεν το κανω.

- Τι εννοείς με το "γι' αυτο και τώρα δεν το κανω."

- Γιατι τώρα είμαι στην ίδια θέση με εσένα και δεν εχω το θάρρος να πω κατι σαν κι αυτο που είπες εσυ.

-Δηλαδη;;;

-Αυτο που ακουσες.

- Σου αρέσει καποιος και δεν μπορείς να του το πεις;;;

-Ναι, ακριβώς

-Και ποιος σου αρέσει;

-Ένας...καποιος...που...Αααα, αστο. Ξεχνά ο,τι είπα.

- Οχι, λέγε.

-Καλα...

-Λέγε όμως...

-Ε-εσυ...
Ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στα πανέμορφα χείλη του.

-Δηλαδη...;

-Δηλαδη, ναι, είμαι ερωτευμένη μαζι σου. Οχι απο σήμερα, αλλα απο την πρωτη στιγμή που μου μίλησε η Ελένη για εσάς, δυο πανέμορφος Νορβηγούς τραγουδιστές. Σας λάτρεψα επο την πρωτη στιγμή που πρωτοείδα για πρωτη φορά φωτογραφία σας, άκουσα για πρωτη φορά τραγούδι σας. Το δωμάτιό μου ειναι γεμάτο με αφίσες σας. Και οταν έμαθα οτι είμαι η νικήτρια του διαγωνισμού ένιωσα τα όνειρα μου να γίνονται πραγματικότητα... Δεν ξέρεις τι χαρά μου έδωσαν τα λόγια σου πριν απο λιγο...

-Δεν ήξερα οτι συνέβαινε κατι τέτοιο τόσο καιρό...

-Α και η Ελένη νοιώθει ακριβώς τα ίδια με εμένα, αλλα οχι για εσένα, αλλα για τον Μαρτινους. Μην του το πεις αυτο, πλιζζζ...

- Μην στεναχωριεσαι δεν θα πω τίποτα. Εχω παρατηρήσει οτι έχουμε τόσα πολλα κοινά μεταξύ μας.

Απλώθηκε σιωπή για λίγα λεπτά.

-Μαρια....
Γύρισα και τον κοίταξα. Συνέχισε:
-Θες να γίνεις το κορίτσι μου.😘

·ΟΜG ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟ ΛΕΕΙ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ???·

Χαμογέλασα...
-φυσικά και θελωωωωω!!!

Σηκώθηκα και τον αγκάλιασα. Αχχχχ αυτή η αγκαλιά του ειναι οτι πιο υπέροχο εχω ζήσει ποτε😍😍😍

------------------------------------------


Αυτο ηταν ενα μεγάλο παρτ με πολλές καινούριες πληροφορίες. Ελπιζω να σας άρεσε. Καινούριο παρτ σύντομα.😜😘

Λάικ και κομμεντ
⬇️ ⬇️
🌟 💬

Because I Love You  M&MWhere stories live. Discover now