Because I Love You M&M

part 28

Η μέρες περνάνε και πλησιάζει η μέρα που πρέπει να επιστρέψουμε στην Ελλάδα.

Δεν θέλω να τελειώσει όλο αυτό. Δεν θέλω να αφήσω τον Marcus. Δεν θέλω όλα αυτά που περάσαμε να είναι μόνο αναμνήσεις. Θέλω να μείνω κι άλλο εδώ, με την κολλητή μου, το αγόρι της και φυσικά και τον δικό μου αγιάτρευτο έρωτα.

Α ρε Marcus τι μου έκανες.

*10 μέρες μετά*

Σε δύο μέρες φεύγουμε και έχουμε ήδη μαζέψει όλα μας τα πράγματα.

Χθες το βράδυ είχαμε ένα τεράστιο αποχαιρετιστήριο πάρτι εδώ στο σπίτι, και ήταν καλεσμένοι όλοι οι φίλοι που κάναμε εδώ. Τόσοι υπέροχοι άνθρωποι που δεν θα ξαναδώ.

Και όσο τα σκέφτομαι όλα αυτά, μου έρχεται πάλι να βάλω τα κλάματα. Τα δάκρυα κάνουν για άλλη μια φορά την εμφάνιση τους, ενώ την ίδια στιγμή η πόρτα του δωματίου ανοίγει.

Marcus- Αγάπη μου πάλι κλαις;
Είπε μόλις μπήκε στο δωμάτιο.
Δεν απάντησα, μόνο έγνεψα.

Marcus- Δεν είπαμε ότι κάθε μέρα θα κάνουμε βίντεοκληση και θα μιλάμε στο τηλέφωνο?

Εγώ- Ναι, αλλά δεν θα είναι το ίδιο με τώρα.

Marcus- Έλα εδώ και μην στεναχωριέσαι. Όλα θα είναι μια χαρά.
Είπε και με πήρε μια σφιχτή αγκαλιά, πράγμα που με ηρέμησε πολύ.

Αχ αυτή η αγκαλιά. Θα μου λείψει πάρα πολύ.

Marcus- Το βράδυ λέμε να πάμε οι τέσσερις μας για φαγητό. Τι λες; Θα έρθεις;

Εγώ- Φυσικά και θα έρθω. Γίνεται να πάτε χωρίς εμένα;

Marcus- Εμένα μου λες; Λείπει ο Μάρτης από την σαρακοστή;
Είπε και γελάσαμε.

Marcus- Στις 9 να είσαι έτοιμη.

Ο Marcus φεύγει από το δωμάτιο και την ίδια στιγμή έρχεται η Ελένη.

Ελένη- Θες να πάμε για ψώνια? Δεν έχω τίποτα για να βάλω το βράδυ.

Το τίποτα της Ελένης είναι το "έχω μια ντουλάπα γεμάτη ρούχα αλλά τα έχω βαρεθεί όλα"

Εγώ- Άντε, να πάμε.

Ελένη- Οκ τότε. Ετοιμάσου και φεύγουμε. Δεν πρέπει να αργήσουμε.

Φόρεσα γρήγορα ότι πιο απλό βρήκα μπροστά μου και αφού έβαλα λίγη μάσκαρα πήγα να βρω την Ελένη για να φύγουμε.

[...]

Τρεις ώρες μετά έχουμε πλέον επιστρέψει σπίτι με τσάντες γεμάτες ρούχα.